2 чэрвеня, Мінск /Кар. БЕЛТА/. Самы праслаўлены футбольны трэнер Беларусі Эдуард Малафееў 2 чэрвеня адзначае 80-гадовы юбілей, паведамляе карэспандэнт БЕЛТА.
"Ад Курыл да Пірэнеяў - лепшы трэнер Малафееў". Менавіта так у 80-я гады ХХ стагоддзя віталі юбіляра трыбуны стадыёнаў усяго Савецкага Саюза. І было за што, бо менавіта дзякуючы арыгінальнаму падыходу да трэнерскай работы ён прыўнёс у гульню мінскага "Дынама" новыя яркія фарбы, і каманда стала адной з самых прывабных для мільёнаў балельшчыкаў. Рэзультат не прымусіў сябе чакаць: у 1982 годзе падапечныя Эдуарда Малафеева ўпершыню і адзіны раз у гісторыі сталі чэмпіёнамі СССР, апярэдзіўшы маскоўскі "Спартак", кіеўскае "Дынама" і ўсіх астатніх грандаў савецкага футбола. Пасля гэтага фенаменальнага поспеху гульню мінскіх дынамаўцаў сталі называць шчырым футболам. Гэты тэрмін з'явіўся з лёгкай рукі Эдуарда Васільевіча і ўвабраў у сябе яго жыццёвае крэда: ён не выносіў скрытых разборак, ніколі не паддобрываўся да розных начальнікаў, заўсёды гаварыў праўду, за што шматразова атрымліваў па шапцы. Але ўсе нягоды ён пераадольваў з усмешкай і ніколі публічна не выказваў прэтэнзій сваім "добразычліўцам" - бог ім суддзя, не раз гаварыў Малафееў у іх адрас.
Пачаўшы займацца любімай гульнёй у Каломне, у пачатку 1960 года Эдуард Малафееў быў запрошаны ў сталічны "Спартак", а праз тры гады перайшоў у мінскае "Дынама", дзе поўнасцю раскрыўся яго талент форварда. Ужо ў свой дэбютны сезон ён разам з таварышамі па дынамаўскай камандзе стаў бронзавым прызёрам саюзнага чэмпіянату, ды да таго ж заняў другое месца ў спісе лепшых бамбардзіраў, забіў 21 гол. На працягу дзясятка гадоў Малафееў разам з яшчэ адным выхаванцам каломенскага футбола Міхаілам Мустыгіным складаў адзін з самых грозных атакуючых тандэмаў савецкага футбола. Росквіт гульнявой кар'еры Эдуарда Малафеева прыпаў на сярэдзіну 1960-х - акрамя бронзы чэмпіянату СССР ён разам з ужо родным "Дынама" ў 1965 годзе гуляў у драматычным двухматчавым фінале Кубка краіны. Дзякуючы бліскучай гульні Малафееў быў запрошаны ў зборную Савецкага Саюза, прабіцца ў якую з "правінцыяльнага" Мінска было вельмі цяжка. У 1966 годзе Малафееў дапамог нацыянальнай зборнай заняць 4-е месца на чэмпіянаце свету ў Англіі, што стала лепшым рэзультатам у яе гісторыі. На футбольных палях Туманнага Альбіёна мінскі дынамавец забіў 4 мячы, а ўсяго ў 40 матчах у складзе зборнай СССР ён шэсць разоў паражаў вароты сапернікаў. Актыўную гульнявую кар'еру Эдуард Малафееў завяршыў у 1974 годзе, правёўшы ў мінскім "Дынама" 278 гульняў, забіўшы ў іх 114 мячоў - гэта рэкорд клуба.
Трэнерскую дзейнасць ЭВМ (так яго ахрысцілі журналісты) пачаў у брэсцкім "Дынама", а ў 1978 годзе ўзначаліў мінскае "Дынама", якое адразу вывеў у вышэйшую лігу чэмпіянату Саюза. Іх сумесная работа з начальнікам каманды Леанідам Гараем прынесла свой плён, галоўным з якіх стала золата 1982 года, а ў наступным сезоне мінчане заваявалі бронзу саюзнага першынства. У 1983 годзе Малафееў стаў галоўным трэнерам алімпійскай і маладзёжнай зборных СССР, а праз год узначаліў нацыянальную каманду краіны. За доўгія гады ён трэніраваў шмат клубаў, у тым ліку і за мяжой. У 2000 годзе Эдуард Малафееў стаў ля руля зборнай Беларусі, і праз год яна паказала пакуль лепшы рэзультат у сваёй гісторыі, заняўшы 3-е месца ў адборачнай групе чэмпіянату свету - 2002. Цяпер, нягледзячы на ўзрост, Эдуард Васільевіч па-ранейшаму поўны сіл і творчых ідэй, якімі гатовы бескарысліва дзяліцца з новым пакаленнем трэнераў.-0-
