8 чэрвеня, Масква /Эдуард Півавар - БЕЛТА/. НАТА шукае любыя прычыны для ўзмацнення сваіх пазіцый ва Усходняй Еўропе. Такое меркаванне выказаў у гутарцы з карэспандэнтам БЕЛТА намеснік дырэктара Інстытута стратэгічных даследаванняў і прагнозаў Расійскага ўніверсітэта дружбы народаў Павел Фельдман, каменціруючы нядаўнюю заяву генеральнага сакратара НАТА Енса Столтэнберга аб тым, што краіны альянсу сур'ёзна занепакоены больш цесным супрацоўніцтвам Беларусі і Расіі.
"Гэта сведчыць толькі аб тым, што НАТА ўспрымае Расію разам з Беларуссю як стратэгічных праціўнікаў, і што НАТА такім чынам знаходзіць прычыны для ўзмацнення сваіх уласных пазіцый на рубяжах Усходняй Еўропы, - адзначыў эксперт. - Гэта значыць, варта чакаць якіх-небудзь ваенных вучэнняў, дадатковых фінансавых уліванняў у ваенную сферу з боку ЗША, Еўрасаюза. І, акрамя ўсяго, сёння ж тон у блоку НАТА задаюць не Германія, не Францыя, а, як ні дзіўна, перш за ўсё краіны Балтыі і Усходняй Еўропы, а яны заўсёды імкнуліся прыцягнуць да сябе ўвагу сваіх больш аўтарытэтных заступнікаў, перш за ўсё Вашынгтона. Ну вось і нагнятаюць страх, прыцягваюць увагу, можна сказаць, паспяхова выконваюць свае задачы, таму што галоўная іх функцыя якраз і заключаецца ў стрымліванні Расіі, Кітая, Беларусі - усіх тых краін, якія спрабуюць рэалізоўваць свой суверэнны курс, не хочуць прагінацца пад гэту генеральную вашынгтонскую лінію".
Павел Фельдман упэўнены: стратэгічнай мэтай НАТА заўсёды было не дапусціць умацавання салідарнасці трох гістарычна братэрскіх дзяржаў - Расіі, Беларусі і Украіны. "Украіну яны паспяхова вырвалі з гэтага стратэгічнага постсавецкага альянсу і прасторы, хацелі вырваць і Беларусь, - адзначыў ён. - Але, як паказала практыка, у гэты экзістэнцыяльны момант гістарычных выпрабаванняў беларускі народ зрабіў выбар у бок збліжэння з Расіяй, яны гэты выбар павінны паважаць. І добра разумець, што любое дзеянне параджае процідзеянне, што іх інфармацыйная, эканамічная і палітычная агрэсія не падабаецца ні Расіі, ні Беларусі. І пад гэтым націскам нашы краіны вымушаны прымаць адпаведныя контрмеры. Не трэба было ім самім садзейнічаць расхістванню лодкі беларускай палітычнай сістэмы, не трэба было ставіць Прэзідэнта Аляксандра Лукашэнку ў такое цяжкае становішча, не трэба было таварышам па блоку НАТА - ЗША, Польшчы, краінам Балтыі садзейнічаць арганізацыі ў Беларусі каляровай рэвалюцыі. Тады, напэўна, Мінск мог бы прадаўжаць больш шматвектарную знешнюю палітыку, якой прытрымліваўся раней. Але справа ў тым, што краіны НАТА самі не пакінулі Беларусі выбару. Цяпер няхай крыўдуюць на сябе".
Адказваючы на пытанне, ці з'яўляецца гэта заява генеральнага сакратара НАТА падрыхтоўкай фону для маючых адбыцца перагавораў прэзідэнтаў Расіі і ЗША, Павел Фельдман сказаў: "Я не стаў бы гэтыя дзве з'явы звязваць, таму што цяпер у ЗША напярэдадні гэтай вялікай сустрэчы рыторыка гучыць дзіўна мірная. Яны не хочуць псаваць перагаворныя пазіцыі свайму ўласнаму прэзідэнту, усё ж такі цяпер дэмакраты дамінуюць і ў Сенаце, і ў Кангрэсе, яны цалкам кантралююць урад. Таму яны, наадварот, занялі чакальную пазіцыю і нават выдаюць нам (Расіі. - Заўвага БЕЛТА) усякія авансы, гавораць, што ЗША і Расія павінны памірыцца, павінны больш эфектыўна супрацоўнічаць у далейшым. Гэта значыць, узнікае адчуванне змены палітыкі бізуна на палітыку перніка. Але мы ведаем цану амерыканскім абяцанням і павінны быць вельмі стрыманымі. У блока НАТА свой інтарэс, гэта гіганцкая ваенная машына, якая патрабуе пастаянных матэрыяльных датацый. І калі паглядзець на яе функцыянал, то адразу ўзнікаюць сумненні ў апраўданасці гэтых трат. Ну, у савецкі час, у перыяд халоднай вайны, калі сапернічалі дзве розныя палітычныя і эканамічныя сістэмы, гэтыя траты з іх боку былі больш-менш апраўданы. Але цяпер з кім вы збіраецеся змагацца, хочацца спытаць у гэтых людзей? Змагацца па вялікім рахунку няма з кім, паколькі ні з боку Расіі, ні з боку Кітая рэальнай ваеннай агрэсіі ў бок Захаду апрыёры быць не можа. Але нейкую работу трэба ж ім знаходзіць, таму дэманізуюць Беларусь, будуць рабіць выгляд, што яна рыхтуе нейкую агрэсію, можа, у бок Балтыі або ў бок Украіны - наколькі ў людзей фантазіі хопіць".-0-
