У навагоднія святы казачныя персанажы ў сядзібах сустракаюць гасцей у розных рэгіёнах Беларусі.
Галоўная рэзідэнцыя беларускага Дзеда Мароза - маёнтак у Белавежскай пушчы.
Маёнткі дзядулі Зюзі:
сядзіба палескага Дзеда Мароза - у Нацыянальным парку "Прыпяцкі";
сядзіба Зюзі Паазерскага - побач з горадам Паставы.
У старажытнаславянскай міфалогіі Зюзя - бог Зімы. Яго часта называюць прадзедам Дзеда Мароза. Зюзю ўяўлялі белабародым дзядком нізкага росту, у лютыя маразы ён хадзіў басанож у белай шубе з жалезнай булавой.
Сядзібы Дзеда Зімніка і Бабы Завірухі - у Налібоцкай пушчы (в.Залейкі Іўеўскага раёна).
Зімнік - родны брат Дзеда Мароза. Добры чараўнік вельмі падобны на знакамітага брата. Сцвярджаецца, што менавіта ён прыносіць снег і сцюжу.
Партызанскі Дзед Мароз - у комплексе партызанскай славы "Хаваншчына" (Івацэвіцкі раён).
Знешнасць у партызанскага Дзеда Мароза асаблівая: барада з пакулля, на галаве - шапка-вушанка, а на нагах - валёнкі, ён у кажусе і з партупеяй. У руцэ трымае посах, увянчаны чырвонай зоркай.
Рэзідэнцыя Дзеда Мароза - у гісторыка-культурным комплексе "Лінія Сталіна".
Акрамя традыцыйнага ўбору таксама носіць парадны: да прывычнай шубы дабаўлена армейская атрыбутыка - каракулевы каўнер і такая ж шапка з чырвонай зоркай.
Дзед Мароз сустракае гасцей у сталічнай рэзідэнцыі (ГЦ "Першы нацыянальны гандлёвы дом"), Прыдзвінскай рэзідэнцыі (у Віцебскім раёне), на тэрыторыі парку Падніколле ў Магілёве, у казачнай рэзідэнцыі на плошчы Леніна ў Гомелі, у цэнтры рамёстваў "Спадчына" ў Гродне.
Крыніцы: Нацыянальнае агенцтва па турызме, адкрытыя крыніцы.