15 жніўня, Мінск /Кар. БЕЛТА/. Складана ўявіць сабе, як бы сёння існаваў Мінск без метро, якое толькі за мінулы год перавезла 234 млн пасажыраў. Праўда, яшчэ паўстагоддзя таму ніякай падземкі не было, а тэхналогія хуткага перамяшчэння пад зямлёй здавалася за гранню рэальнасці. Адкрыццё метрапалітэна прыпала на 1984 год, і ў яго будаўніцтве прымаў удзел 22-гадовы хлопец Уладзімір Сухавараў. Праз дзесяцігоддзі ён прыгадвае, як выглядала ветка метро.
Насіць ганаровае званне "метрабудавец" ён стаў у пачатку 80-х. Дагэтуль працуе пад зямлёй, будуючы станцыі і пракладаючы новыя пуці метрапалітэна.
"Помню, калі па праспекце Незалежнасці, які ў тыя гады называўся Ленінскім, хадзілі толькі аўтобусы, тралейбусы ды таксі. Калі аб'явілі аб пачатку будаўніцтва метро, ніхто не верыў, што яго ўсё ж запусцяць у нашай сталіцы", - успамінае герой публікацыі.
Аднак 29 чэрвеня 1984 года метрапалітэн прыняў першых пасажыраў. Першапачаткова былі пабудаваны станцыі ад "Інстытута культуры" да "Маскоўскай". Уладзімір Сухавараў падключыўся да працэсу на этапе ўзвядзення "Акадэміі навук".
"Станцыя атрымалася прасторнай, я нават сказаў бы - велічнай. Усе яны розныя, не падобныя адна да адной, - усміхаецца субяседнік і запэўнівае, што нават цяпер, праз 40 гадоў, ён пройдзе па любой са станцый, у будаўніцтве якіх прымаў удзел, літаральна з закрытымі вачамі. - Помню ўсё: кожны паварот, прыступку... Нядаўна быў з кіраўніцтвам на "Пушкінскай", трэба было трапіць у пэўны адсек. Дык я за пару мінут правёў, нават не давялося чакаць суправаджаючага. Начальнік здзівіўся, маўляў, адкуль ведаеш усе ўваходы і выхады. Адказаў яму: дык я ж будаваць гэту станцыю".
Уладзімір Сухавараў - герой нашага праекта "Беларусы ў кадры". Ён расказаў, як у 80-я будаваў падземку, прадаўжае гэта рабіць сёння, і чаму, будучы ўжо даўно на пенсіі, так і не вырашыў пайсці на законны адпачынак.
Кожны тыдзень у газеце "7 дней" і на сайце БЕЛТА мы глядзім на свет вачамі простых беларусаў, якія шчыра любяць сваю справу, сям'ю і краіну. Усе нашы героі ўнікальныя, але іх аб'ядноўвае адно - вернасць сабе і зямлі, дзе яны жывуць.
*Праект створаны за кошт сродкаў мэтавага збору на вытворчасць нацыянальнага кантэнту
Насіць ганаровае званне "метрабудавец" ён стаў у пачатку 80-х. Дагэтуль працуе пад зямлёй, будуючы станцыі і пракладаючы новыя пуці метрапалітэна.
"Помню, калі па праспекце Незалежнасці, які ў тыя гады называўся Ленінскім, хадзілі толькі аўтобусы, тралейбусы ды таксі. Калі аб'явілі аб пачатку будаўніцтва метро, ніхто не верыў, што яго ўсё ж запусцяць у нашай сталіцы", - успамінае герой публікацыі.
Аднак 29 чэрвеня 1984 года метрапалітэн прыняў першых пасажыраў. Першапачаткова былі пабудаваны станцыі ад "Інстытута культуры" да "Маскоўскай". Уладзімір Сухавараў падключыўся да працэсу на этапе ўзвядзення "Акадэміі навук".
"Станцыя атрымалася прасторнай, я нават сказаў бы - велічнай. Усе яны розныя, не падобныя адна да адной, - усміхаецца субяседнік і запэўнівае, што нават цяпер, праз 40 гадоў, ён пройдзе па любой са станцый, у будаўніцтве якіх прымаў удзел, літаральна з закрытымі вачамі. - Помню ўсё: кожны паварот, прыступку... Нядаўна быў з кіраўніцтвам на "Пушкінскай", трэба было трапіць у пэўны адсек. Дык я за пару мінут правёў, нават не давялося чакаць суправаджаючага. Начальнік здзівіўся, маўляў, адкуль ведаеш усе ўваходы і выхады. Адказаў яму: дык я ж будаваць гэту станцыю".
Уладзімір Сухавараў - герой нашага праекта "Беларусы ў кадры". Ён расказаў, як у 80-я будаваў падземку, прадаўжае гэта рабіць сёння, і чаму, будучы ўжо даўно на пенсіі, так і не вырашыў пайсці на законны адпачынак.
Кожны тыдзень у газеце "7 дней" і на сайце БЕЛТА мы глядзім на свет вачамі простых беларусаў, якія шчыра любяць сваю справу, сям'ю і краіну. Усе нашы героі ўнікальныя, але іх аб'ядноўвае адно - вернасць сабе і зямлі, дзе яны жывуць.
*Праект створаны за кошт сродкаў мэтавага збору на вытворчасць нацыянальнага кантэнту
Падпісвайцеся на нас у
