Наталля Качанава
23 лютага, Мінск /Кар. БЕЛТА/. Старшыня Савета Рэспублікі Нацыянальнага сходу Наталля Качанава правяла сёння прамую тэлефонную лінію, перадае карэспандэнт БЕЛТА.
Ала Мікалаеўна з пасёлка Чырвоная Раніца Чашніцкага раёна Віцебскай вобласці доўгі час жыла ва Украіне, працоўнага стажу дастаткова, але цяпер у яе ўзніклі некаторыя складанасці з налічэннем пенсіі. Акрамя таго, яна закранула і пытанне прыватызацыі арэнднага жылля.
"Мы разам з мясцовымі органамі ўлады паспрабуем ва ўсім разабрацца", - адзначыла спікер.
Людміла Іосіфаўна пражывае ў Смаргоні. У аграгарадку Крэва Смаргонскага раёна ў яе ёсць зямельны ўчастак. Побач ёсць яшчэ адзін - закінуты. Гаспадыня ўчастка гатова яго прадаць, але правы на яго мае таксама яе былы муж, які ў свой час быў дэпартаваны з краіны.
"Мы падымем усе матэрыялы і паглядзім", - падкрэсліла Наталля Качанава.
Таццяна Мікалаеўна з Касцюковіч Магілёўскай вобласці просіць садзейнічання ў паляпшэнні жыллёвых умоў. Разам з мужам і трыма дзецьмі яна жыве ў інтэрнаце. Старэйшы сын - інвалід першай групы. Малодшаму - усяго 4 месяцы. Але жанчыну знялі з чаргі на сацыяльнае жыллё, бо старэйшы сын - інвалід дзяцінства - стаў паўналетнім. Спікер узяла пытанне на кантроль.
У Сяргея Сяргеевіча з Мінска таксама жыллёвае пытанне. Разам з жонкай яны пабудавалі кватэру ў "Мінск-Міры". 13 верасня ім выдалі ключы, але дакументаў на дом да гэтага часу няма. Людзі не могуць прапісацца, зрабіць рамонт, а камуналку плацяць 100 працэнтаў. Акрамя таго, у кватэры вельмі холадна. Наталля Іванаўна ўзяла пытанне на асабісты кантроль. Тым больш даручэнне вырашыць праблему з уводам гэтага дома былі дадзены раней.
У Таццяны Паўлаўны з Мінска таксама пытанне, якое датычыцца будаўніцтва кватэры. Усе падрабязнасці заяўніца папрасіла расказаць на асабістым прыёме ў Наталлі Качанавай.
Мінчанцы Валянціне Рыгораўне 82 гады. Пенсіянерка патэлефанавала, каб запісацца на асабісты прыём да старшыні Савета Рэспублікі. У выніку - яна запісана на сакавік.
Вольга Валер'еўна з мужам - ваеннаслужачыя. Яны жывуць у Мінску і выхоўваюць трох сыноў. Цяпер жанчына знаходзіцца ў дэкрэце па доглядзе дзіцяці. Шматдзетная сям'я жыве ў здымнай малагабарытнай двушцы, але пакуль пабудавацца ім не прапаноўваюць.
Дом Алены Віктараўны размешчаны на ўскраіне Баранавіч. Вуліца, на якой яна пражывае, з усіх бакоў мяжуе з полем, дарогі няма, толькі гравійка і гразь, пад'ехаць да дома немагчыма. Да школы дзецям - 4 км, з іх 2,5 км - брудная дарога. Спікер узяла пытанне на асабісты кантроль.
Ірына Мікалаеўна - з Брэста. Яна дырэктар зоаабарончай арганізацыі і член рабочай групы па распрацоўцы законапраекта аб адказным абыходжанні з жывёламі. Жанчына чакае больш хуткага прыняцця законапраекта, але яе хвалюе нявырашанае пытанне з рэгістрацыяй жывёл. Ён важны як для прафілактыкі шаленства, так і жорсткага абыходжання з жывёламі.
"Мы правялі пасяджэнне экспертнага савета, разгледзелі законапраект і ён будзе прымацца", - запэўніла заяўніцу Наталля Качанава.-0-
Ала Мікалаеўна з пасёлка Чырвоная Раніца Чашніцкага раёна Віцебскай вобласці доўгі час жыла ва Украіне, працоўнага стажу дастаткова, але цяпер у яе ўзніклі некаторыя складанасці з налічэннем пенсіі. Акрамя таго, яна закранула і пытанне прыватызацыі арэнднага жылля.
"Мы разам з мясцовымі органамі ўлады паспрабуем ва ўсім разабрацца", - адзначыла спікер.
Людміла Іосіфаўна пражывае ў Смаргоні. У аграгарадку Крэва Смаргонскага раёна ў яе ёсць зямельны ўчастак. Побач ёсць яшчэ адзін - закінуты. Гаспадыня ўчастка гатова яго прадаць, але правы на яго мае таксама яе былы муж, які ў свой час быў дэпартаваны з краіны.
"Мы падымем усе матэрыялы і паглядзім", - падкрэсліла Наталля Качанава.
Таццяна Мікалаеўна з Касцюковіч Магілёўскай вобласці просіць садзейнічання ў паляпшэнні жыллёвых умоў. Разам з мужам і трыма дзецьмі яна жыве ў інтэрнаце. Старэйшы сын - інвалід першай групы. Малодшаму - усяго 4 месяцы. Але жанчыну знялі з чаргі на сацыяльнае жыллё, бо старэйшы сын - інвалід дзяцінства - стаў паўналетнім. Спікер узяла пытанне на кантроль.
У Сяргея Сяргеевіча з Мінска таксама жыллёвае пытанне. Разам з жонкай яны пабудавалі кватэру ў "Мінск-Міры". 13 верасня ім выдалі ключы, але дакументаў на дом да гэтага часу няма. Людзі не могуць прапісацца, зрабіць рамонт, а камуналку плацяць 100 працэнтаў. Акрамя таго, у кватэры вельмі холадна. Наталля Іванаўна ўзяла пытанне на асабісты кантроль. Тым больш даручэнне вырашыць праблему з уводам гэтага дома былі дадзены раней.
У Таццяны Паўлаўны з Мінска таксама пытанне, якое датычыцца будаўніцтва кватэры. Усе падрабязнасці заяўніца папрасіла расказаць на асабістым прыёме ў Наталлі Качанавай.
Мінчанцы Валянціне Рыгораўне 82 гады. Пенсіянерка патэлефанавала, каб запісацца на асабісты прыём да старшыні Савета Рэспублікі. У выніку - яна запісана на сакавік.
Вольга Валер'еўна з мужам - ваеннаслужачыя. Яны жывуць у Мінску і выхоўваюць трох сыноў. Цяпер жанчына знаходзіцца ў дэкрэце па доглядзе дзіцяці. Шматдзетная сям'я жыве ў здымнай малагабарытнай двушцы, але пакуль пабудавацца ім не прапаноўваюць.
Дом Алены Віктараўны размешчаны на ўскраіне Баранавіч. Вуліца, на якой яна пражывае, з усіх бакоў мяжуе з полем, дарогі няма, толькі гравійка і гразь, пад'ехаць да дома немагчыма. Да школы дзецям - 4 км, з іх 2,5 км - брудная дарога. Спікер узяла пытанне на асабісты кантроль.
Ірына Мікалаеўна - з Брэста. Яна дырэктар зоаабарончай арганізацыі і член рабочай групы па распрацоўцы законапраекта аб адказным абыходжанні з жывёламі. Жанчына чакае больш хуткага прыняцця законапраекта, але яе хвалюе нявырашанае пытанне з рэгістрацыяй жывёл. Ён важны як для прафілактыкі шаленства, так і жорсткага абыходжання з жывёламі.
"Мы правялі пасяджэнне экспертнага савета, разгледзелі законапраект і ён будзе прымацца", - запэўніла заяўніцу Наталля Качанава.-0-
