25 ліпеня, Мінск /Кар. БЕЛТА/. Яшчэ 10 гадоў таму Марыя і не думала, што стане маці траіх дзяцей, шэф-поварам ва ўласным кафэ, краязнаўцам, садаводам, роданачальніцай моды на трохвугольныя дамы - і ўсё гэта адначасова. Дзякуючы яе сям'і аб далёкай вёсачцы Забалаць у Валожынскім раёне даведаліся турысты, модныя блогеры і фатографы з розных краін.
Вялікі ўчастак, дзе сёння стаіць іх дом і кафэ, раскінулася лавандавае поле, грэюць на сонцы сінія бакі буякі, быў калісьці мясцовай звалкай. Але Марыя, паглядзеўшы на яшчэ маленькія сосны, якія ледзь прабіліся па перыметры гары смецця, заўважыўшы ў далечыні маляўнічы лес, прапанавала мужу рызыкнуць. Так сям'я Галабурдаў стала ўладальнікам участка, дзе праз некалькі гадоў пасля гэтага з'явіліся першыя ў Беларусі трохвугольныя дамы. Іх Марыя ўбачыла на фота, зробленых у іншых краінах.
"У Беларусі такіх яшчэ не было. Калі "трохвугольнік" пачалі ўжо будаваць, стала зразумела: у бюджэт не ўпісваемся. Грошай хапала толькі на матэрыялы, таму шмат што мы рабілі самі", - расказвае Марыя.
Пачатак работы трохвугольнай сядзібы прыпаў на пандэмію і прынёс поспех сямейнаму бізнесу Галабурдаў. "Вялікія дамы на 10-15 чалавек сталі непапулярнымі, а маленькія - наадварот. Жадаючых пагасціць тут аказалася так шмат, што мы вырашылі пабудаваць другі трохвугольны дом, а затым і трэці. Усе пандэмійныя гады попыт зашкальваў!" - запэўнівае Марыя.
Цяпер гасцей на так шмат, але работы - хоць адбаўляй. Трэба ўтрымліваць у парадку лазні, кухню, таверну, домікі, градкі, лавандавае поле, вінаграднікі. Паміж усімі справамі адказваць на званкі, паведамленні і пісаць пасты для сацсетак. "Летам часта спаць ідзём апоўначы - да гэтага заняты справамі. Норму 40 тыс. крокаў у дзень выконваем!" - запэўнівае Марыя.
Калі яна або муж адчувае "перагруз", у дзеянне ўступае правіла "два дні ў лесе". "Адвозім дом на колах туды і на пару дзён у ім застаецца той з нас, хто стаміўся больш. Дамоўленасць такая: званіць - толькі ў выключных выпадках. "Перазагрузка" выдатная!" - заўважае гаспадыня лавандавага поля. Яно - месца не толькі для фотасесій, але і для вырошчвання духмянага інгрэдыенту. Яго Марыя дабаўляе ў марожанае і чызкейкі, якімі частуе гасцей. Дарэчы, гастранамічны турызм, на яе думку, - тое, на што ў нашай краіне таксама можна рабіць стаўку: "Заўважаю, што ў людзей павышаецца інтарэс да беларускай культуры, кухні, лакальных прадуктаў. Гэта патрэбна пашыраць. Гэта не менш важна для фарміравання іміджу краіны, чым тыя ж знакамітыя БЕЛАЗы. Расійскія турысты, калі прыязджаюць, часта гавораць: "Мы нават не ўяўлялі, што ў вас тут так крута!" У Расіі агратурызм толькі пачынае развівацца, мы ў гэтым зрабілі крок далёка наперад", - адзначае Марыя.
Яна з мужам ужо намеціла план на некалькі гадоў наперад. Па-першае, пашырыць лавандавае поле да 1 га. Па-другое, стварыць каля дома "куткі" розных краін. "Там, дзе цяпер невялікае лавандавае поле, будзе "кавалачак Францыі". На месцы вінаградніка - Італія. Поле са збожжавымі - Баварыя. Тут можна будзе праводзіць розныя фотасесіі, атрымаць новыя ўражанні. А што яшчэ трэба чалавеку? Мы ўсе жывём уражаннямі", - упэўнена Марыя.
Сям'я Галабурдаў імкнецца паказаць: адпачыць у вёсцы можна з густам. "У сучаснай вёсцы можна і жыць вельмі камфортна. На двары ХХІ стагоддзе! Шмат гаджэтаў, якія аблягчаюць работу: пральная машына, робат-пыласос, уся кухонная тэхніка, уключаючы пасудамыйку. Фактычна ў вёсцы можна арганізаваць тыя ж выгоды, што і ў горадзе, а вось атрымаць там тое, што ёсць у вёсцы, немагчыма. У горадзе ты нібыта адначасова жывеш з усімі суседзямі: адзін курыць на балконе каля твайго акна, у іншага сабака брэша так, што заснуць немагчыма, трэці гучна глядзіць тэлевізар, чацвёрты - аматар вечарынак... І ты з гэтым нічога не можаш зрабіць. У Забалаці ў нас ёсць толькі мы і гэта цудоўнае месца, якім хочацца дзяліцца з усімі, хто пакуль яшчэ не ведае, наколькі класная краіна Беларусь!"
Марыя і Аляксандр Галабурды - героі нашага праекта "Беларусы ў кадры". Яны расказалі, навошта прамянялі кватэру ў Мінску на вёску з адзіным жыхаром, як будоўля выратавала іх шлюб і чаму ў іх сям'і зіма - час для вучобы.
Кожны тыдзень у газеце "7 дней" і на сайце БЕЛТА мы глядзім на свет вачамі простых беларусаў, якія шчыра любяць сваю справу, сям'ю і краіну. Усе нашы героі ўнікальныя, але іх аб'ядноўвае адно - вернасць сабе і зямлі, дзе яны жывуць.-0-
*Праект створаны за кошт сродкаў мэтавага збору на вытворчасць нацыянальнага кантэнту.
Вялікі ўчастак, дзе сёння стаіць іх дом і кафэ, раскінулася лавандавае поле, грэюць на сонцы сінія бакі буякі, быў калісьці мясцовай звалкай. Але Марыя, паглядзеўшы на яшчэ маленькія сосны, якія ледзь прабіліся па перыметры гары смецця, заўважыўшы ў далечыні маляўнічы лес, прапанавала мужу рызыкнуць. Так сям'я Галабурдаў стала ўладальнікам участка, дзе праз некалькі гадоў пасля гэтага з'явіліся першыя ў Беларусі трохвугольныя дамы. Іх Марыя ўбачыла на фота, зробленых у іншых краінах.
"У Беларусі такіх яшчэ не было. Калі "трохвугольнік" пачалі ўжо будаваць, стала зразумела: у бюджэт не ўпісваемся. Грошай хапала толькі на матэрыялы, таму шмат што мы рабілі самі", - расказвае Марыя.
Пачатак работы трохвугольнай сядзібы прыпаў на пандэмію і прынёс поспех сямейнаму бізнесу Галабурдаў. "Вялікія дамы на 10-15 чалавек сталі непапулярнымі, а маленькія - наадварот. Жадаючых пагасціць тут аказалася так шмат, што мы вырашылі пабудаваць другі трохвугольны дом, а затым і трэці. Усе пандэмійныя гады попыт зашкальваў!" - запэўнівае Марыя.
Цяпер гасцей на так шмат, але работы - хоць адбаўляй. Трэба ўтрымліваць у парадку лазні, кухню, таверну, домікі, градкі, лавандавае поле, вінаграднікі. Паміж усімі справамі адказваць на званкі, паведамленні і пісаць пасты для сацсетак. "Летам часта спаць ідзём апоўначы - да гэтага заняты справамі. Норму 40 тыс. крокаў у дзень выконваем!" - запэўнівае Марыя.
Калі яна або муж адчувае "перагруз", у дзеянне ўступае правіла "два дні ў лесе". "Адвозім дом на колах туды і на пару дзён у ім застаецца той з нас, хто стаміўся больш. Дамоўленасць такая: званіць - толькі ў выключных выпадках. "Перазагрузка" выдатная!" - заўважае гаспадыня лавандавага поля. Яно - месца не толькі для фотасесій, але і для вырошчвання духмянага інгрэдыенту. Яго Марыя дабаўляе ў марожанае і чызкейкі, якімі частуе гасцей. Дарэчы, гастранамічны турызм, на яе думку, - тое, на што ў нашай краіне таксама можна рабіць стаўку: "Заўважаю, што ў людзей павышаецца інтарэс да беларускай культуры, кухні, лакальных прадуктаў. Гэта патрэбна пашыраць. Гэта не менш важна для фарміравання іміджу краіны, чым тыя ж знакамітыя БЕЛАЗы. Расійскія турысты, калі прыязджаюць, часта гавораць: "Мы нават не ўяўлялі, што ў вас тут так крута!" У Расіі агратурызм толькі пачынае развівацца, мы ў гэтым зрабілі крок далёка наперад", - адзначае Марыя.
Яна з мужам ужо намеціла план на некалькі гадоў наперад. Па-першае, пашырыць лавандавае поле да 1 га. Па-другое, стварыць каля дома "куткі" розных краін. "Там, дзе цяпер невялікае лавандавае поле, будзе "кавалачак Францыі". На месцы вінаградніка - Італія. Поле са збожжавымі - Баварыя. Тут можна будзе праводзіць розныя фотасесіі, атрымаць новыя ўражанні. А што яшчэ трэба чалавеку? Мы ўсе жывём уражаннямі", - упэўнена Марыя.
Сям'я Галабурдаў імкнецца паказаць: адпачыць у вёсцы можна з густам. "У сучаснай вёсцы можна і жыць вельмі камфортна. На двары ХХІ стагоддзе! Шмат гаджэтаў, якія аблягчаюць работу: пральная машына, робат-пыласос, уся кухонная тэхніка, уключаючы пасудамыйку. Фактычна ў вёсцы можна арганізаваць тыя ж выгоды, што і ў горадзе, а вось атрымаць там тое, што ёсць у вёсцы, немагчыма. У горадзе ты нібыта адначасова жывеш з усімі суседзямі: адзін курыць на балконе каля твайго акна, у іншага сабака брэша так, што заснуць немагчыма, трэці гучна глядзіць тэлевізар, чацвёрты - аматар вечарынак... І ты з гэтым нічога не можаш зрабіць. У Забалаці ў нас ёсць толькі мы і гэта цудоўнае месца, якім хочацца дзяліцца з усімі, хто пакуль яшчэ не ведае, наколькі класная краіна Беларусь!"
Марыя і Аляксандр Галабурды - героі нашага праекта "Беларусы ў кадры". Яны расказалі, навошта прамянялі кватэру ў Мінску на вёску з адзіным жыхаром, як будоўля выратавала іх шлюб і чаму ў іх сям'і зіма - час для вучобы.
Кожны тыдзень у газеце "7 дней" і на сайце БЕЛТА мы глядзім на свет вачамі простых беларусаў, якія шчыра любяць сваю справу, сям'ю і краіну. Усе нашы героі ўнікальныя, але іх аб'ядноўвае адно - вернасць сабе і зямлі, дзе яны жывуць.-0-
*Праект створаны за кошт сродкаў мэтавага збору на вытворчасць нацыянальнага кантэнту.
Падпісвайцеся на нас у
