29 лістапада, Мінск /Кар. БЕЛТА/. Разбуральны парадак дня Захаду апынуўся затратным і тупіковым. Такое меркаванне карэспандэнту БЕЛТА выказаў загадчык аддзела сацыялогіі дзяржаўнага кіравання Інстытута сацыялогіі НАН кандыдат філасофскіх навук Мікалай Шчокін.
"Прыезд на беларуска-польскую граніцу Аляксандра Лукашэнкі стаў сюрпрызам і вялікай праблемай для калектыўнага Захаду. Упершыню ў заходнееўрапейскай гісторыі менавіта кіраўнік Беларусі, зыходзячы з маральных і гуманных меркаванняў і высвятлення для ўсяго свету рэальнай карціны, сумленна і адкрыта, у фармаце дыялогу правёў сустрэчу з мігрантамі. Само выступленне, з аднаго боку, высвеціла сістэмны крызіс у прыняцці рашэнняў у Еўропе, з іншага - Беларусь чарговы раз выступіла ў ролі міратворца. На сустрэчы з людзьмі, абяздоленымі і страціўшымі сваю радзіму пасля "дэмакратычных бамбёжак", Прэзідэнт даў падрабязны геапалітычны расклад і запэўніў мігрантаў у іх поўнай свабодзе ў выбары, а таксама гарантаваў бяспеку кожнаму", - падкрэсліў эксперт.
Паводле слоў Мікалая Шчокіна, упэўненасць Прэзідэнта ва ўрэгуляванні міграцыйнага крызісу ўсяліла ў бежанцаў надзею. "Па выказваннях і паводзінах бежанцаў было відаць, што для іх Аляксандр Лукашэнка стаў выратавальнікам і сапраўдным чалавекам. Але вельмі важным было тое, што Аляксандр Лукашэнка звярнуўся да кіраўнікоў заходнееўрапейскіх краін і чыноўнікаў, а таксама да грамадзянскай супольнасці з настойлівай просьбай адумацца, пакуль яшчэ не позна. Шматвектарны шантаж Варшавы стаў гібрыднай зброяй адначасова і супраць народа Польшчы і Еўропы. У той жа час свет убачыў галоўную ролю Польшчы і Прыбалтыкі ў НАТА і Еўрасаюзе - гэта "пераапранутыя" нацысты, якія ўвасабляюць палітычны тэатр абсурду калектыўнага Захаду, - адзначыў аналітык. - Разбуральны парадак дня Захаду апынуўся затратным і тупіковым. Урсула фон дэр Ляен змагла знайсці 200 млн еўра на ўзвядзенне сцяны польска-прыбалтыйскага гета, што ў прынцыпе з'яўляецца падтрымкай высокага градуса ваенна-палітычнай істэрыі. Пры гэтым з яе боку мы не чулі асуджэння польскіх улад за бесчалавечнае і процізаконнае стаўленне да мігрантаў".
Мікалай Шчокін упэўнены, што польскае кіраўніцтва выбрала адзіную для сябе рэальную магчымасць - стварыць правакацыю з прыяненнем ваеннай сілы. "Гаварыць аб скарацечнай пагрозе развязвання вайны рана, але разглядаць сцэнарыі і ўважліва адсочваць часта абсурдныя, але небяспечныя дзеянні палітычных "пераапранутых" (Польшча, Літва, Латвія, Украіна) трэба. Відавочна, што для ўтойвання сваіх злачынстваў і немалых праблем у краіне польскае кіраўніцтва гатова пайсці на любую афёру і правакацыю, не падлічваючы наступствы, якія могуць быць згубнымі для дзяржаўнасці Польшчы, - сказаў ён. - Дзеянні Беларусі ў адказ на недружалюбныя крокі з боку Захаду і ў прыватнасці Варшавы адэкватныя, канструктыўныя і прагназуемыя ў той частцы, якая прадугледжвае сістэмнае і комплекснае вырашэнне штучна створаных праблем. У той жа час Беларусь гатова рэагаваць на любое непрадказальнае развіццё падзей".-0-
