15 мая, Мінск /Кар. БЕЛТА/. Дэпутаты Палаты прадстаўнікоў на чале са старшынёй Ігарам Сергяенкам наведалі месца раскопак масавага пахавання ахвяр генацыду ў лясным масіве ўрочышча Уручча, перадае карэспандэнт БЕЛТА.
Генеральны пракурор Андрэй Швед прадставіў дэпутатам інфармацыю аб фактах нацысцкай палітыкі генацыду. Парламентарыі азнаёміліся з копіямі дакументаў, фатаграфіямі, картамі, наведалі ямы-магілы.
"Складаныя пачуцці ахопліваюць на месцы масавага забойства нашых суайчыннікаў у грозныя гады Вялікай Айчыннай вайны, - сказаў Ігар Сергяенка. - Боль, спачуванне, з аднаго боку, і нянавісць, з другога, да тых нелюдзяў, якія гэта зрабілі. З першых дзён Вялікай Айчыннай вайны фашысцкай Германіяй праводзілася скаардынаваная, абыякавая палітыка генацыду беларускага народа ва ўсіх яе формах. Гэта лагеры смерці, гета, правядзенне карных аперацый, выган нашых грамадзян на прымусовыя работы ў Германію, знішчэнне гарадоў, вёсак. Рашэннем урада Савецкага Саюза ў 1942 годзе створана Надзвычайная дзяржаўная камісія па ўстанаўленні і расследаванні злачынстваў фашыстаў, вызначэння ўрону. Яшчэ ішла вайна, а мы ўжо тады думалі не толькі пра перамогу, але і пра тое, як задакументаваць усе факты, злачынствы на тэрыторыі Савецкага Саюза. Такія ж камісіі былі створаны потым і ў рэспубліках СССР, і ў БССР. Вынікі пакладзены ў аснову абвінавачанняў не толькі вярхоў нацыстаў на Нюрнбергскім працэсе, але і ў цэлым асуджэння нацызму. Фактычна да канца саракавых гадоў гэта работа была завершана".
Але ініцыяванае Генпракуратурай расследаванне крымінальнай справы выкрывае новыя факты масавых забойстваў нашых суайчыннікаў, адзначыў спікер. "У цэлым, паводле даных Генпракуратуры, на тэрыторыі Беларусі загінула, знішчана каля 3 млн мірных жыхароў і ваеннапалонных. Лёс Хатыні падзялілі 288 вёсак. Фактычна ў кожнай вобласці ёсць свая Хатынь. Я ўжо не кажу аб лагерах смерці. Прыкладна 380 тыс. нашых суайчыннікаў былі выгнаны на прымусовыя работы ў Германію. Многія з іх не вярнуліся, загінулі там, многія страцілі здароўе, а пасля вяртання дадому - аднаўлялі народную гаспадарку", - падкрэсліў ён.
"Калі ж гаварыць аб тым эканамічным уроне, які быў нанесены, - разбурана 209 гарадоў, звыш 11 тыс. вёсак, знішчаны прамысловы патэнцыял, сельская гаспадарка, - дадаў Ігар Сергяенка. - Па выніках работы гэтай надзвычайнай камісіі была ўстаноўлена лічба 75 млрд рублёў. Гэта ў цэнах 1941 года, што складала 35 бюджэтаў Беларускай ССР 40-га, даваеннага года. Гэта значыць каласальны ўрон на 30 гадоў практычна адкінуў нашу краіну ў сваім эканамічным развіцці. Але самае страшнае, самае жудаснае - гэта чалавечыя ахвяры. Гэта забойства бязвінных, бяззбройных людзей. Не на полі бою, а вось так - людзей прывозілі і забівалі мэтанакіравана. Проста складана нават падабраць словы, як гэта можна ацаніць і як гэта можна ахарактарызаваць".-0-
Фота Віталя Піваварчыка
