28 красавіка, Мінск /Кар. БЕЛТА/. Беларусь беражліва захоўвае памяць аб загінулых у гады Вялікай Айчыннай вайны на яе тэрыторыі яўрэях, заявіў журналістам Надзвычайны і Паўнамоцны Пасол Ізраіля ў Беларусі Алекс Гольдман-Шайман, перадае карэспандэнт БЕЛТА.
"Супрацоўніцтва з Беларуссю па тэме памяці халакосту для нас вельмі важна. 800 тыс. яўрэяў былі забіты тут. І тое, што ёсць інфармацыя пра іх, і тое, што беражліва пра іх памяць захоўваецца, вельмі важна, - сказаў Алекс Гольдман-Шайман. - Генацыд беларускага народа - гэта тэма, якая тут расследуецца Генпракуратурай. Для нас вельмі важна атрымаць інфармацыю аб яўрэях, якія былі ахвярамі. Нядаўна выйшаў зборнік на гэту тэму. У кожнага чалавека ёсць імя, і для нас важна, каб гэтых 800 тыс. яўрэяў, якія былі па-зверску забіты, памяталі, каб знайшлі іх імёны пасля смерці".
У Беларускім дзяржаўным музеі гісторыі Вялікай Айчыннай вайны сёння праходзіць цырымонія, прысвечаная Дню памяці Катастрофы і гераізму еўрапейскага яўрэйства. Падчас цырымоніі Алекс Гольдман-Шайман уручыць дыпломы і медалі праведнікаў народаў свету нашчадкам беларускіх грамадзян, якія ратавалі яўрэяў падчас вайны і ўдастоены гэтага высокага звання рашэннем спецыяльнай камісіі мемарыяльнага комплексу гісторыі халакосту "Яд Вашэм".
"У тыя цёмныя дні праведнікі народаў свету - гэта промні святла. І сёння вы ўбачыце ў цырымоніі яшчэ дзве сям'і. На жаль, самі праведнікі памерлі, але дзве сям'і будуць узнагароджаны ганаровым медалём. У Беларусі ўзнагароджаны больш за 700 чалавек, але было значна больш тых, хто дапамагаў і ратаваў яўрэяў. Мы з вялікім хваляваннем і захапленнем аддаём гонар гэтым героям, якія ратавалі яўрэяў падчас ВАВ, у большасці выпадкаў рызыкуючы сваім уласнай жыццём і жыццём сваёй сям'і", - сказаў пасол.
Падчас мерапрыемства прадстаўлена выстава "Мастацтва ў гады халакосту" з калекцый мастацкіх твораў "Яд Вашэм". Гэта выстава дае магчымасць зазірнуць у свет выяўленчага мастацтва перыяду халакосту. У прадстаўленых творах, створаных з 1939 па 1945 год дваццаццю мастакамі, большая частка якіх не выжыла, адлюстраваны супярэчнасці паміж імкненнем зафіксаваць мастацкімі сродкамі перажытыя страшэнныя падзеі і жаданнем вырвацца на свабоду - у царства мастацтва, уяўлення і веры. Творы, часцей за ўсё створаныя з рызыкай для жыцця, сталі сведчаннем сілы чалавечага духу.-0-
