"Пакуль навучыўся, перабіў увесь посуд". Будаўнік навучыўся жангліраваць і лячыць дзяцей смехам

12 снежня, Мінск /Кар. БЕЛТА/. У свае 54 гады Андрэй Балаболаў можа эфектна перакідваць з рук у рукі практычна што хочаце. Ён больш як тры гады займаецца жангліраваннем, прычым вучыўся ўсяму сам. За гэты час стварыў мноства нумароў, у тым ліку заварожваючы "Крышталь баланс", які ва ўсім свеце выконваюць усяго некалькі дзясяткаў людзей.

Але пачнём спачатку. У кожнай гісторыі ёсць свая перадгісторыя. Ёсць яна і ў Андрэя Балаболава. Успаміны пра яе выклікаюць у нашага героя шчырую ўсмешку. "Мне з дзяцінства падабаліся ўсякія віртуозныя справы. Нават у кіно вылучаў тых персанажаў, якія праяўлялі спрытнасць. Але рос у вёсцы, інтэрнэту тады не было, таму няма дзе было пачарпнуць для сябе нешта новае, - гаворыць субяседнік. - Пасля школы вырашыў ехаць у Мінск, паступаць у культасветвучылішча. Экзамены здаў, быў залічаны, але па маладосці з сябрамі больш любіў праводзіць час, чым вучыцца. Таму на першым курсе кінуў вучылішча, аб чым шкадую па гэты дзень".У выніку Андрэй стаў індывідуальным прадпрымальнікам у сферы будаўнічых паслуг. Прызнаецца, што гэта справа яму вельмі падабаецца. "Часта езджу па вёсках, людзі са мной раяцца, як лепш, правільней пабудаваць дамы... Але з часам стаў адчуваць, быццам чагосьці не хапае ў жыцці. Вось тады і ўспомніў дзіцячае захапленне, мару, якую так і не ажыццявіў, - расказвае Андрэй. - Будаваць, ствараць нешта новае, вядома, добра. Але як быць з душой?"

Прыкладна ў той жа час дачка Кацярына не на жарт захапілася жангліраваннем. Андрэй некалькі дзён глядзеў, як яна ўдала выконвае трукі, і раптам падумаў, а чаму б і яму не паспрабаваць? "Пакуль навучыўся больш-менш жангліраваць, дома ўвесь посуд перабіў. Ды кубкі і сёння на падлогу ляцяць, таму што пастаянна эксперыментую. Хочацца зрабіць нешта новае, але не заўсёды адразу ўсё атрымліваецца. Жонка прывыкла ўжо, моцна не лаецца, - усміхаецца субяседнік. - А калі толькі пачынаў вучыцца жангліраваць, мяне ведалі ва ўсіх спартыўных магазінах, дзе я скупляў тэнісныя мячы. Дзень за днём трэніраваўся. У нейкі момант зразумеў: атрымліваецца! Адразу нават не паверыў".Першы выхад на вялікую сцэну ў Андрэя Балаболава адбыўся на маштабным фаер-шоу. Прызнаецца, што на той момант многае яшчэ не ўмеў, але хацеў навучыцца. Напрыклад, вядомаму ва ўсім свеце нумару "Крышталь баланс". Шоу, дзе артыст утрымлівае на вастрыі нажа баланс шкла, сапраўды ўражвае гледачоў. "Напэўна, пры падрыхтоўцы "Крышталь балансу" я больш за ўсё кубкаў і шклянак разбіў у доме. Некалькі месяцаў кожны дзень трэніраваўся без перапынкаў. Нават у сне бачыў гэты нумар у маім выкананні", - успамінае наш герой.З часам Андрэй і жонку далучыў да свайго захаплення. Цяпер муж і жонка разам выступаюць, у тым ліку і за мяжой. "Зрабіў ёй спецыяльныя светлавыя нумары. Відовішча атрымліваецца чароўнае! Не дзіўна, што на адным з фестываляў у Амане жонка забрала сабе ўсю ўвагу гледачоў", - усміхаецца муж.Самымі строгімі і ў той жа час сумленнымі гледачамі ён лічыць дзяцей. Яны адчуваюць фальш і пры яго праяве тут жа губляюць цікавасць да таго, што адбываецца на сцэне. "Асабліва важныя для мяне выступленні ў дзіцячых дамах-інтэрнатах, цэнтрах рэабілітацыі. Там асаблівыя гледачы. Шчыра радуюся, калі бачу, як яны ўсміхаюцца. Гэта самая вялікая ўзнагарода для мяне, таму заўсёды знаходжу час і адгукаюся на прапановы валанцёраў", - тлумачыць артыст.Андрэй Балаболаў - герой нашага праекта "Беларусы ў кадры". Ён расказаў нам пра смехатэрапію, якая лечыць дзяцей, а таксама аб тым, чаму выклікаць усмешку ў чалавека складаней, чым слёзы, і ці лёгка пасля 50 гадоў рызыкнуць кардынальна змяніць сваё жыццё.
Кожны тыдзень у газеце "7 дней" і на сайце БЕЛТА мы глядзім на свет вачамі простых беларусаў, якія шчыра любяць сваю справу, сям'ю і краіну. Усе нашы героі ўнікальныя, але іх аб'ядноўвае адно - вернасць сабе і зямлі, дзе яны жывуць.-0-

*Праект створаны за кошт сродкаў мэтавага збору на вытворчасць нацыянальнага кантэнту.

Фота Таццяны Матусевіч