22 чэрвеня, Светлагорскі раён /Кар. БЕЛТА/. Мітынг, прысвечаны Дню ўсенароднай памяці ахвяр Вялікай Айчыннай вайны і генацыду беларускага народа, прайшоў у мемарыяльным комплексе на месцы спаленай у гады вайны вёскі Ала ў Светлагорскім раёне, перадае карэспандэнт БЕЛТА.
На месцы смутку сабраліся ветэраны працы і Узброеных Сіл, дзеці вайны, кіраўніцтва вобласці, парламентарыі, воінскія падраздзяленні, прадстаўнікі працоўных калектываў, грамадскіх арганізацый, моладзь, людзі, неабыякавыя да лёсу роднага краю. Госці змаглі азнаёміцца з новай гістарычнай экспазіцыяй мемарыяльнага комплексу, якая паказвае страшныя старонкі летапісу вёскі - праз архіўныя матэрыялы, успаміны нямногіх выжыўшых сведак, праз знойдзеныя пры будаўніцтве мемарыяла рэчы вяскоўцаў.
"Сёння, у Дзень усенароднай памяці ахвяр Вялікай Айчыннай вайны і генацыду беларускага народа, мы ўспамінаем загінулых за свабоду і незалежнасць нашай Радзімы герояў, смуткуем па бязвінных ахвярах", - адзначыў старшыня аблвыканкама Іван Крупко. Ён нагадаў трагічную гісторыю вёскі Ала. "Тут у страшных пакутах загінулі 1758 мірных жыхароў не толькі вёскі Ала. Людзі з навакольных населеных пунктаў хаваліся глыбока ў лесе, у надзеі, што немцы іх не знойдуць. Знайшлі. Знайшлі і спалілі жывымі. Зямля як быццам назаўсёды апранула жалобу па загінулых. Інакш як растлумачыць той факт, што жыццё не вярнулася ў гэтыя мясціны. Вёска так і не была адбудавана", - сказаў кіраўнік рэгіёна.
Памяць усіх бязвінных ахвяр часоў Вялікай Айчыннай вайны ўшанавалі мінутай маўчання. Да паклоннага крыжа і брацкай магілы савецкіх воінаў і мірных жыхароў, спаленых у вёсцы Ала, усклалі вянкі і кветкі. У працяг мітынгу Гомельскі сімфанічны аркестр гомельскіх гарадскіх аркестраў прадставіў канцэрт-рэквіем "А досвіткі тут ціхія...".
"Дзень 22 чэрвеня напоўнены глыбокім сэнсам. Кожны з нас сёння на жалобных мерапрыемствах на світанні, цяпер на мітынгу на месцы спаленай вёскі Ала яшчэ раз задумаўся аб цане міру, аб тым, як важна берагчы ўсё тое, што ў нас ёсць сёння. У гэтым і ёсць галоўная каштоўнасць захавання гісторыі: наша памяць абараняе ад паўтарэння жахаў мінулага", - падзялілася старшыня Мазырскага раённага аб'яднання прафсаюзаў, дэпутат абласнога Савета дэпутатаў Ганна Казакевіч.
На месцы смутку сабраліся ветэраны працы і Узброеных Сіл, дзеці вайны, кіраўніцтва вобласці, парламентарыі, воінскія падраздзяленні, прадстаўнікі працоўных калектываў, грамадскіх арганізацый, моладзь, людзі, неабыякавыя да лёсу роднага краю. Госці змаглі азнаёміцца з новай гістарычнай экспазіцыяй мемарыяльнага комплексу, якая паказвае страшныя старонкі летапісу вёскі - праз архіўныя матэрыялы, успаміны нямногіх выжыўшых сведак, праз знойдзеныя пры будаўніцтве мемарыяла рэчы вяскоўцаў.
Памяць усіх бязвінных ахвяр часоў Вялікай Айчыннай вайны ўшанавалі мінутай маўчання. Да паклоннага крыжа і брацкай магілы савецкіх воінаў і мірных жыхароў, спаленых у вёсцы Ала, усклалі вянкі і кветкі. У працяг мітынгу Гомельскі сімфанічны аркестр гомельскіх гарадскіх аркестраў прадставіў канцэрт-рэквіем "А досвіткі тут ціхія...".
Жыццё на вуліцах Алы было назаўсёды спынена 14 студзеня 1944 года. Раніцай карнікі акружылі вёску. Акупанты ўчынілі сапраўднае пекла на зямлі для ўсіх вяскоўцаў, у тым ліку самых маленькіх. Алу спалілі дашчэнту разам з жыхарамі - старымі, жанчынамі і дзецьмі. Старых і дзяцей жывымі кідалі ў агонь, а тых, хто выбягаў з полымя, забівалі. Уратавацца з гэтага фашысцкага пекла змаглі адзінкі. У вёсцы Ала загінулі 1758 чалавек, сярод якіх 950 дзяцей. Пасля вайны вёска Ала не адрадзілася. У маі 2020 года быў узведзены і адкрыты мемарыяльны комплекс на месцы вёскі.-0-
Фота Сяргея Халадзіліна
Падпісвайцеся на нас у
