28 лютага, Мінск /Кар. БЕЛТА/. У праекце "У тэме" на YouTube-канале БЕЛТА загадчык аддзела публікацый Нацыянальнага архіва Беларусі, кандыдат гістарычных навук Святаслаў Кулінок расказаў аб выкарыстанні дзяцей у якасці агентаў нямецкіх спецслужбаў у гады Вялікай Айчыннай вайны.
Разважаючы на тэму вярбоўкі дзяцей у нямецкія агенты, Святаслаў Кулінок звярнуўся да сумеснага праекта БЕЛТА і Міністэрства юстыцыі "Архіў. Нічога акрамя праўды", па выніках якога выйшла кніга.
"Адзін з сюжэтаў якраз датычыцца дзяцей-дыверсантаў. Доўгі час (мы ведаем фільм "Сволачы") дыскрэдытавалі Савецкі Саюз, што ён выкарыстоўваў дзяцей-дыверсантаў, хоць ніякіх дакументаў па гэтым факце няма. А тое, што немцы рабілі так, даказвае вялікая колькасць дакументаў. На сённяшні дзень па архіўных матэрыялах, якія захоўваюцца ў фондах НАРБ, устаноўлена 12 школ, дзе рыхтавалі дзяцей-дыверсантаў ад 7 да 16 гадоў. Праз гэтыя школы прайшло больш за 1 тыс. агентаў-дзяцей", - расказаў гісторык.
Ён прывёў прыклад, што маленькім дзецям даваліся прасцейшыя заданні - паглядзець і палічыць. "Асабліва ў пачатковы перыяд вайны дзецям 8-9 гадоў давалі сігнальную ракетніцу, гаварылі схадзіць, напрыклад, у сваю вёску або куды-небудзь яшчэ і палічыць, колькі там танкаў, колькі чырвонаармейцаў. Прычым выступалі, як правіла, ад імя чырвонаармейцаў, гэта значыць немцы пераапраналіся ў савецкую форму, гаварылі, што адбіліся ад сваіх часцей. Нават так падманвалі дзяцей. І дзіця ішло, шчыра верачы, што яно дапамагае сваім салдатам. Яму гаварылі: "Калі знойдзеш часць, палічыш - страляй у паветра", пасля гэтага налятала авіяцыя і бамбіла", - расказаў Святаслаў Кулінок.
Загадчык аддзела публікацый Нацыянальнага архіва Беларусі прывёў прыклад, які быў актуальны на тэрыторыі Ленінградскай вобласці: "Дзяцей разумова непаўнацэнных з дзіцячага дома таксама закінулі ў Ленінград, загадаўшы стаць у вызначаным месцы і стрэліць з ракетніцы, паабяцаўшы, што пасля гэтага самалёт прывязе маму дзіцяці. А каб самалёт убачыў, куды садзіцца, трэба стрэліць ракетай. І так дзіця каля аднаго з заводаў выкрылі".
"Немцы не грэбавалі нічым, настолькі былі беспрынцыпныя ў сваёй рабоце агентурнай. Для іх галоўнае быў вынік. А тое, што нехта пацерпіць, нечае жыццё будзе разбурана, іх мала хвалявала. Метады вярбоўкі розныя былі. Заложніцтва - самы эфектыўны, калі пагроза сям'і была (забралі бацькоў у заложнікі - выканай заданні або бацькоў заб'ём). Ігралі на пачуццях маленькіх дзяцей: прыгоды, магчымасць мець зброю, адчуй сябе дарослым. Вядома, актыўна выкарыстоўвалі праблемных падлеткаў (з калоній, з дзіцячых дамоў), хуліганістых, якіх лягчэй было неяк матываваць за грошы, за нейкія абяцанні", - расказаў Святаслаў Кулінок.-0-
Разважаючы на тэму вярбоўкі дзяцей у нямецкія агенты, Святаслаў Кулінок звярнуўся да сумеснага праекта БЕЛТА і Міністэрства юстыцыі "Архіў. Нічога акрамя праўды", па выніках якога выйшла кніга.
"Адзін з сюжэтаў якраз датычыцца дзяцей-дыверсантаў. Доўгі час (мы ведаем фільм "Сволачы") дыскрэдытавалі Савецкі Саюз, што ён выкарыстоўваў дзяцей-дыверсантаў, хоць ніякіх дакументаў па гэтым факце няма. А тое, што немцы рабілі так, даказвае вялікая колькасць дакументаў. На сённяшні дзень па архіўных матэрыялах, якія захоўваюцца ў фондах НАРБ, устаноўлена 12 школ, дзе рыхтавалі дзяцей-дыверсантаў ад 7 да 16 гадоў. Праз гэтыя школы прайшло больш за 1 тыс. агентаў-дзяцей", - расказаў гісторык.
Ён прывёў прыклад, што маленькім дзецям даваліся прасцейшыя заданні - паглядзець і палічыць. "Асабліва ў пачатковы перыяд вайны дзецям 8-9 гадоў давалі сігнальную ракетніцу, гаварылі схадзіць, напрыклад, у сваю вёску або куды-небудзь яшчэ і палічыць, колькі там танкаў, колькі чырвонаармейцаў. Прычым выступалі, як правіла, ад імя чырвонаармейцаў, гэта значыць немцы пераапраналіся ў савецкую форму, гаварылі, што адбіліся ад сваіх часцей. Нават так падманвалі дзяцей. І дзіця ішло, шчыра верачы, што яно дапамагае сваім салдатам. Яму гаварылі: "Калі знойдзеш часць, палічыш - страляй у паветра", пасля гэтага налятала авіяцыя і бамбіла", - расказаў Святаслаў Кулінок.
Загадчык аддзела публікацый Нацыянальнага архіва Беларусі прывёў прыклад, які быў актуальны на тэрыторыі Ленінградскай вобласці: "Дзяцей разумова непаўнацэнных з дзіцячага дома таксама закінулі ў Ленінград, загадаўшы стаць у вызначаным месцы і стрэліць з ракетніцы, паабяцаўшы, што пасля гэтага самалёт прывязе маму дзіцяці. А каб самалёт убачыў, куды садзіцца, трэба стрэліць ракетай. І так дзіця каля аднаго з заводаў выкрылі".
"Немцы не грэбавалі нічым, настолькі былі беспрынцыпныя ў сваёй рабоце агентурнай. Для іх галоўнае быў вынік. А тое, што нехта пацерпіць, нечае жыццё будзе разбурана, іх мала хвалявала. Метады вярбоўкі розныя былі. Заложніцтва - самы эфектыўны, калі пагроза сям'і была (забралі бацькоў у заложнікі - выканай заданні або бацькоў заб'ём). Ігралі на пачуццях маленькіх дзяцей: прыгоды, магчымасць мець зброю, адчуй сябе дарослым. Вядома, актыўна выкарыстоўвалі праблемных падлеткаў (з калоній, з дзіцячых дамоў), хуліганістых, якіх лягчэй было неяк матываваць за грошы, за нейкія абяцанні", - расказаў Святаслаў Кулінок.-0-
