21 верасня, Мінск /Кар. БЕЛТА/. Салігарчанін Аляксандр Скарына - чалавек асаблівай пароды. Маладжавы, падцягнуты, усмешлівы і вельмі сціплы. Заслужаны шахцёр Беларусі, ён 35 гадоў прапрацаваў у забоі пад зямлёй, бываючы там, дзе да яго не ступала нага чалавека.
Ён з нуля сабраў шахцёрскую брыгаду і паставіў рэкорд па здабычы руды. Спачатку ў ёй было ўсяго двое - Аляксандр Яўгенавіч і яго памочнік. Аднак іх упартасць і працавітасць дазволіла шахцёрам літаральна горы звярнуць. Зусім хутка штат брыгады "ПК 106" павялічыўся да 12 чалавек, з'явілася спецтэхніка, а разам з ёй і выдатныя вынікі. "Давалі па 27 тыс. т руды ў месяц. Па мерках тых часоў - рэкорд", - усміхаецца Аляксандр Скарына.
Ён дагэтуль памятае свой першы спуск у шахту, гаворыць: спачатку было трывожна, але цікавасць да работы аказалася намнога мацнейшай. "Пару дзён пастаянна думаў аб тым, што знаходжуся глыбока пад зямлёй, і можа нешта здарыцца. Потым пакрыху прывык, пачаў унікаць ва ўсе працэсы. Важным стала толькі адно - выканаць, а яшчэ лепш перавыканаць план, - адзначае ён і тут жа ўспамінае выпадак шматгадовай даўнасці. - Пры першым спуску быў з намі хлопец ростам пад два метры. Дык ён каля ствала ўсю змену ціхенька прастаяў, і мы больш яго не бачылі. Відаць, чалавеку проста стала страшна".
За 35 гадоў Аляксандр Яўгенавіч настолькі прывык да падземных тунэляў, што, калі настаў час выйсці на пенсію, доўга не мог гэтага зрабіць. Тры разы пісаў заяву, а на наступны дзень забіраў і рваў на часткі. А калі нарэшце ўсё ж адправіўся на заслужаны адпачынак, доўга не мог паверыць, што ісці ў забой больш не трэба. "Па начах шахта снілася. Так я прырос да гэтага месца, да работы, да людзей. Мне, відаць, пашанцавала, таму што ўсё жыццё мяне акружаюць добрыя людзі - сумленныя, добрыя і працавітыя, - гаворыць наш герой. - Часы былі розныя: перажылі разруху ў 1990-я, выстаялі і ўсё аднавілася. Нават і думак не было, каб змяніць прафесію".
Аляксандр Скарына - герой праекта "Беларусы ў кадры". Разам з карэспандэнтамі газеты "7 дней" ён упершыню за восем гадоў на пенсіі спускаецца пад зямлю, каб паказаць саляныя галерэі-тунэлі, расказаць аб тым, што для шахцёра важней за грошы, і паказаць нам сваю брыгаду "жаўтароцікаў", якая паўтарае поспехі настаўніка і таксама б'е рэкорды.
Кожны тыдзень у газеце "7 дней" і на сайце БЕЛТА мы глядзім на свет вачыма простых беларусаў, якія шчыра любяць сваю справу, сям'ю і краіну. Усе нашы героі ўнікальныя, але іх аб'ядноўвае адно - вернасць сабе і зямлі, дзе яны жывуць.
Праект створаны за кошт сродкаў мэтавага збору на вытворчасць нацыянальнага кантэнту.-0-
