Навіны сюжэта
"Праект "Краіна гаворыць""
15 чэрвеня, Мінск /Кар. БЕЛТА/. Дэкан лячэбнага факультэта, адказны сакратар прыёмнай камісіі Гродзенскага дзяржаўнага медыцынскага ўніверсітэта Віктар Кудло расказаў у праекце БЕЛТА "Краіна гаворыць" аб міфах адносна мэтавай формы навучання і растлумачыў, як гэта працуе на самай справе.
Калі гаварыць пра мэтавую форму навучання, то, падаючы дакументы на канкрэтную вобласць, студэнт ведае, што будзе адпрацоўваць належны па законе тэрмін, не выязджаючы за межы, напрыклад, Гродзенскай, Брэсцкай або Мінскай вобласці. "Вядома, магчымы розныя жыццёвыя сітуацыі, і пры размеркаванні ўжо міністэрства ўсе абставіны прымае пад увагу. Але ў цэлым абітурыент для сябе робіць выбар, у якім напрамку і ў якім рэгіёне ён хацеў бы ў далейшым працаваць, - падкрэсліў Віктар Кудло. - Урачы могуць пераязджаць з адной вобласці ў іншую, пераразмеркаванне магчыма. Напрыклад, гэта могуць быць абставіны, звязаныя з сямейным становішчам, дзецьмі і гэтак далей".
На яго думку, многія ўспрымаюць мэтавае навучанне як ледзь ці не прыгоннае права, хоць універсітэт тлумачыць, што студэнт мэтавай формы - гэта такі ж студэнт, як і ўсе. "Усе студэнты навучаюцца разам, ніякіх спецыяльных груп для мэтавікоў ніхто не робіць, ніякіх спецыяльных месцаў працы для мэтавікоў таксама ніхто не робіць. Паступаючы, асабліва ў медыцынскую ВНУ, студэнт пачынае ўсё з нуля: увесь той багаж, які быў у школе, застаецца ў школе. Ён паступае, зарабляе для сябе прэферэнцыі, бонусы, балы, каб у далейшым ужо атрымаць спецыяльнасць пасля пятага курса. Гэта называецца медыцынскі курс субардынатуры, і тут ужо ад жаданага профіля нехта ідзе ў тэрапію, нехта ў акушэрства і гінекалогію, нехта ў хірургію. Вядома, тут улічваецца і тое, як студэнт вучыўся ў ВНУ, - адзначыў дэкан.- Хтосьці ў школе мог вучыцца сярэдне, не быць выдатнікам, але, прыйшоўшы ў ВНУ, чалавек зразумеў сутнасць вучэбнага працэсу, асабліва, калі ён высока матываваны і яму падабаецца. Тады ён атрымлівае задавальненне ад вучобы і хоча атрымліваць новыя веды. Мы бачым, што такія студэнты потым заканчваюць універсітэт з чырвоным дыпломам, хоць у школе ніколі не мелі такіх ацэнак".
Што датычыцца медыцынскіх ВНУ, Міністэрства аховы здароўя зацікаўлена ў студэнтах, у тым ліку мэтавіках, якія ў працэсе навучання атрымліваюць і прэзідэнцкія стыпендыі, і ў іх бал у залікоўцы бліжэйшы да 10 балаў. "Іх могуць адразу прыцягнуць у бальніцы, якія зацікаўлены ў вышэйшым узроўні аказання медыцынскай дапамогі, - гэта трэці, чацвёрты ўзровень у абласных бальніцах, рэспубліканскіх навукова-практычных цэнтрах. Практычна штогод нашы выпускнікі, нават з улікам таго, што ў нас рэгіянальная ВНУ, на размеркаванне едуць у розныя навукова-практычныя цэнтры", - расказаў Віктар Кудло.-0-
*Праект створаны за кошт сродкаў мэтавага збору на вытворчасць нацыянальнага кантэнту
Калі гаварыць пра мэтавую форму навучання, то, падаючы дакументы на канкрэтную вобласць, студэнт ведае, што будзе адпрацоўваць належны па законе тэрмін, не выязджаючы за межы, напрыклад, Гродзенскай, Брэсцкай або Мінскай вобласці. "Вядома, магчымы розныя жыццёвыя сітуацыі, і пры размеркаванні ўжо міністэрства ўсе абставіны прымае пад увагу. Але ў цэлым абітурыент для сябе робіць выбар, у якім напрамку і ў якім рэгіёне ён хацеў бы ў далейшым працаваць, - падкрэсліў Віктар Кудло. - Урачы могуць пераязджаць з адной вобласці ў іншую, пераразмеркаванне магчыма. Напрыклад, гэта могуць быць абставіны, звязаныя з сямейным становішчам, дзецьмі і гэтак далей".
На яго думку, многія ўспрымаюць мэтавае навучанне як ледзь ці не прыгоннае права, хоць універсітэт тлумачыць, што студэнт мэтавай формы - гэта такі ж студэнт, як і ўсе. "Усе студэнты навучаюцца разам, ніякіх спецыяльных груп для мэтавікоў ніхто не робіць, ніякіх спецыяльных месцаў працы для мэтавікоў таксама ніхто не робіць. Паступаючы, асабліва ў медыцынскую ВНУ, студэнт пачынае ўсё з нуля: увесь той багаж, які быў у школе, застаецца ў школе. Ён паступае, зарабляе для сябе прэферэнцыі, бонусы, балы, каб у далейшым ужо атрымаць спецыяльнасць пасля пятага курса. Гэта называецца медыцынскі курс субардынатуры, і тут ужо ад жаданага профіля нехта ідзе ў тэрапію, нехта ў акушэрства і гінекалогію, нехта ў хірургію. Вядома, тут улічваецца і тое, як студэнт вучыўся ў ВНУ, - адзначыў дэкан.- Хтосьці ў школе мог вучыцца сярэдне, не быць выдатнікам, але, прыйшоўшы ў ВНУ, чалавек зразумеў сутнасць вучэбнага працэсу, асабліва, калі ён высока матываваны і яму падабаецца. Тады ён атрымлівае задавальненне ад вучобы і хоча атрымліваць новыя веды. Мы бачым, што такія студэнты потым заканчваюць універсітэт з чырвоным дыпломам, хоць у школе ніколі не мелі такіх ацэнак".
Што датычыцца медыцынскіх ВНУ, Міністэрства аховы здароўя зацікаўлена ў студэнтах, у тым ліку мэтавіках, якія ў працэсе навучання атрымліваюць і прэзідэнцкія стыпендыі, і ў іх бал у залікоўцы бліжэйшы да 10 балаў. "Іх могуць адразу прыцягнуць у бальніцы, якія зацікаўлены ў вышэйшым узроўні аказання медыцынскай дапамогі, - гэта трэці, чацвёрты ўзровень у абласных бальніцах, рэспубліканскіх навукова-практычных цэнтрах. Практычна штогод нашы выпускнікі, нават з улікам таго, што ў нас рэгіянальная ВНУ, на размеркаванне едуць у розныя навукова-практычныя цэнтры", - расказаў Віктар Кудло.-0-
*Праект створаны за кошт сродкаў мэтавага збору на вытворчасць нацыянальнага кантэнту
Падпісвайцеся на нас у
