29 кастрычніка, Мінск /Кар. БЕЛТА/. Любая ўлада абавязана навесці парадак на вуліцах і зрабіць жыццё спакойным. Такое меркаванне выказаў газеце "СБ. Беларусь сегодня" старшыня Пастаяннай камісіі Палаты прадстаўнікоў па адукацыі, культуры і навуцы Ігар Марзалюк, каменціруючы розную ацэнку на Захадзе пратэсных акцый у Польшчы і Беларусі і рэакцыю на іх з боку дзяржавы.
"На самай справе я не ўбачыў у сюжэтах польскага тэлебачання арганізаваных узброеных баевікоў. Але я бачыў, як білі жанчын, мне гэта вельмі не падабаецца, гэта нешляхетна. Ёсць такое паняцце, як легітыміраванае права дзяржавы на прымяненне насілля. Толькі дзяржава для захавання нацыянальнай бяспекі і грамадскага правапарадку мае права на прымяненне насілля. Кожны грамадзянін, які выходзіць на любы мітынг, узяўшы ў рукі цагліну, наносячы ўдары, кідаючыся на супрацоўнікаў органаў правапарадку, павінен атрымаць жорсткі адпор. Ці гэта Новая Каледонія, ці Польшча, ці Беларусь. Тым больш калі размова ідзе аб закручванні дроту на чыгуначных пуцях або пагрозах выразаць сям'ю", - лічыць парламентарый.
Параўноўваючы паводзіны пратэстуючых на вуліцах Мінска і Варшавы, Ігар Марзалюк робіць выснову, што польскія пратэсты ў разы больш ліберальныя і паліткарэктныя. "Таму спадару Маравецкаму трэба дзве карцінкі супаставіць і паглядзець без усялякіх двайных-трайных і іншых стандартаў. Успомнім, напрыклад, нядаўнія пратэсты ў Германіі, арганізаваныя праціўнікамі абмежавальных мер у сувязі з пандэміяй каранавіруса. У мяне не выходзіць з галавы карцінка, калі трое паліцэйскіх, якія адбівалі штурм бундэстага, закоўваюць жанчыну і кропкава б'юць яе кулакамі ў пазваночнік. Цікава, хто-небудзь каго-небудзь пакараў за гэта, "зняў скальп" з гэтых паліцэйскіх? Па-мойму, іх толькі пахвалілі. Пры ацэнках такіх сітуацый неабходна памятаць, што любыя вулічныя беспарадкі - гэта бумеранг, які можа прыляцець да цябе. Калі чалавек пераходзіць чырвоную рысу, пачынае біць, разбураць, ламаць, заклікае да звяржэння канстытуцыйнага ладу, ён павінен спаўна панесці адказнасць. Любая ўлада абавязана навесці парадак на вуліцах і зрабіць жыццё спакойным. Або гэта не ўлада, і тады няма дзяржавы", - падвёў вынік дэпутат.
У сваю чаргу аналітык Беларускага інстытута стратэгічных даследаванняў Аляксей Аўдонін звяртае ўвагу на тое, што пратэсты, якія праходзяць цяпер у Польшчы, гэта не пратэсты толькі жанчын. "У першую чаргу гэта сукупны фактар, які адлюстроўвае нявырашаныя праблемы, што цяпер вельмі моцныя ў польскім грамадстве. Гэта і ўсё большая беднасць, і моцная міграцыя, разрыў сем'яў, пагаршэнне сацыяльна-эканамічнага становішча насельніцтва. Усё гэта назбіралася - у тым ліку за апошнія дзевяць месяцаў - і выліваецца на вуліцы польскіх гарадоў. Хутчэй за ўсё, гэты пратэст будзе набіраць абароты. Важна разумець, што ён мае натуральны характар. Але па метадалогіі відаць, што тут таксама працуюць палітычныя тэхналогіі, якія арыентуюцца на эскалацыю сітуацыі ў польскім грамадстве. Галоўным чынам гэта адбываецца з-за рознагалоссяў асобных груп інтарэсаў у палітычных колах, у першую чаргу звязаных з прыходам да ўлады на не зусім сумленных выбарах новага прэзідэнта Польшчы", - падкрэсліў эксперт.-0-
