Дзмітрый Крутой. Фота з архіва
11 снежня, Мінск /Кар. БЕЛТА/. Генацыд беларускага народа - не проста канстатацыя трагічнага эпізоду ў гісторыі, гэта боль мільёнаў, гаворыцца ў прывітанні кіраўніка Адміністрацыі Прэзідэнта Дзмітрыя Крутога ўдзельнікам Міжнароднай навукова-практычнай канферэнцыі, прымеркаванай да 77-годдзя з дня прыняцця Канвенцыі Арганізацыі Аб'яднаных Нацый аб папярэджанні генацыду і пакаранні за яго, перадае карэспандэнт БЕЛТА.
У сваім звароце кіраўнік Адміністрацыі Прэзідэнта ў першую чаргу звяртаецца да гістарычнай памяці, адзначаючы, што Вялікая Айчынная вайна стала для беларускага народа часам сур'ёзных выпрабаванняў, і асабліва для тых, хто апынуўся на акупіраваных нямецка-фашысцкімі захопнікамі тэрыторыях.
"Германскі рэйх першапачаткова планаваў выселіць і знішчыць больш за 70 працэнтаў насельніцтва Беларусі. Як гаварылі нацысты, яны хочуць вызваліць новую жыццёвую прастору для немцаў. Літаральна за першыя гадзіны вайны ў час наступлення вермахта былі спалены разам з жыхарамі некалькі палескіх вёсак. Прычым спальвалі не нейкія карныя батальёны або айнзацкаманды, а рэгулярныя воінскія часці і не ў адказ на дзеянні нашых партызан і падпольшчыкаў, а бязлітасна ідучы да загадзя спланаванай мэты", - гаворыцца ў звароце.
Адзначаецца, што ў першыя дні вайны пад Мінскам, у Драздах, быў створаны канцлагер, у які акупанты сагналі больш за 100 тыс. ваеннапалонных, а таксама прадстаўнікоў цывільнага насельніцтва. Лагер быў ліквідаваны ў верасні 1941 года. За тры месяцы яго існавання каля 10 тыс. вязняў былі расстраляны або памерлі ад голаду. І гэта толькі невялікі эпізод у рабоце бязлітаснай сістэмы знішчэння людзей, сапраўднай машыны смерці, створанай фашыстамі на тэрыторыі Беларусі і іншых савецкіх рэспублік у гады вайны.
"Таму тэма генацыду беларускага народа - гэта не проста канстатацыя некаторага трагічнага эпізоду ў гісторыі. Гэта боль мільёнаў людзей, якія страцілі ў гады вайны родных і блізкіх, лёс многіх з якіх так і застаўся невядомым, - падкрэсліў Дзмітрый Крутой. - Гэта калектыўная памяць пакаленняў і наказ нашых дзядоў і прадзедаў для будучых нашчадкаў - ведаць, помніць і шанаваць як герояў вайны, так і бязвінных ахвяр той вайны".
Кіраўнік Адміністрацыі Прэзідэнта адзначыў, што гэта абавязак - цвёрда і непахісна адстойваць гістарычную праўду ў імя тых, хто загінуў, абараняючы родную зямлю. "Толькі праз разуменне мінулага мы зможам пабудаваць будучыню, заснаваную на павазе да чалавечай годнасці, свабоды і справядлівасці. Вельмі важна, каб наша моладзь гэта ведала і прымала непасрэдны ўдзел у пошукавай рабоце па ўсталяванні імёнаў невядомых загінулых, захаванні праўды пра Вялікую Айчынную вайну, спадчыну герояў - ветэранаў, франтавікоў, партызан, падпольшчыкаў і працаўнікоў тылу. Гэта важна і трэба ўсяму чалавецтву", - адзначыў ён.
Пры гэтым звяртаецца ўвага, што фашызм зусім не склаў зброю ў пераможным 1945 годзе і прагне рэваншу. Калі не спыніць наваяўленую карычневую чуму, жах можа паўтарыцца.
Дзмітрый Крутой звярнуў увагу на пытанні, якія сёння стаяць перад грамадствам: як данесці да шырокай аўдыторыі, асабліва моладзі, маштабы генацыду беларускага народа, як эфектыўна процістаяць любым спробам фальсіфікацыі гісторыі, што яшчэ трэба зрабіць, каб трагічныя падзеі ніколі не паўтарыліся. Адказы на гэтыя і іншыя пытанні немагчымы без адкрытага, шчырага і публічнага дыялогу, навуковых даследаванняў і цеснага супрацоўніцтва зацікаўленых як на нацыянальным, так і на міжнародным узроўні, упэўнены ён.-0-
У сваім звароце кіраўнік Адміністрацыі Прэзідэнта ў першую чаргу звяртаецца да гістарычнай памяці, адзначаючы, што Вялікая Айчынная вайна стала для беларускага народа часам сур'ёзных выпрабаванняў, і асабліва для тых, хто апынуўся на акупіраваных нямецка-фашысцкімі захопнікамі тэрыторыях.
"Германскі рэйх першапачаткова планаваў выселіць і знішчыць больш за 70 працэнтаў насельніцтва Беларусі. Як гаварылі нацысты, яны хочуць вызваліць новую жыццёвую прастору для немцаў. Літаральна за першыя гадзіны вайны ў час наступлення вермахта былі спалены разам з жыхарамі некалькі палескіх вёсак. Прычым спальвалі не нейкія карныя батальёны або айнзацкаманды, а рэгулярныя воінскія часці і не ў адказ на дзеянні нашых партызан і падпольшчыкаў, а бязлітасна ідучы да загадзя спланаванай мэты", - гаворыцца ў звароце.
Адзначаецца, што ў першыя дні вайны пад Мінскам, у Драздах, быў створаны канцлагер, у які акупанты сагналі больш за 100 тыс. ваеннапалонных, а таксама прадстаўнікоў цывільнага насельніцтва. Лагер быў ліквідаваны ў верасні 1941 года. За тры месяцы яго існавання каля 10 тыс. вязняў былі расстраляны або памерлі ад голаду. І гэта толькі невялікі эпізод у рабоце бязлітаснай сістэмы знішчэння людзей, сапраўднай машыны смерці, створанай фашыстамі на тэрыторыі Беларусі і іншых савецкіх рэспублік у гады вайны.
"Таму тэма генацыду беларускага народа - гэта не проста канстатацыя некаторага трагічнага эпізоду ў гісторыі. Гэта боль мільёнаў людзей, якія страцілі ў гады вайны родных і блізкіх, лёс многіх з якіх так і застаўся невядомым, - падкрэсліў Дзмітрый Крутой. - Гэта калектыўная памяць пакаленняў і наказ нашых дзядоў і прадзедаў для будучых нашчадкаў - ведаць, помніць і шанаваць як герояў вайны, так і бязвінных ахвяр той вайны".
Кіраўнік Адміністрацыі Прэзідэнта адзначыў, што гэта абавязак - цвёрда і непахісна адстойваць гістарычную праўду ў імя тых, хто загінуў, абараняючы родную зямлю. "Толькі праз разуменне мінулага мы зможам пабудаваць будучыню, заснаваную на павазе да чалавечай годнасці, свабоды і справядлівасці. Вельмі важна, каб наша моладзь гэта ведала і прымала непасрэдны ўдзел у пошукавай рабоце па ўсталяванні імёнаў невядомых загінулых, захаванні праўды пра Вялікую Айчынную вайну, спадчыну герояў - ветэранаў, франтавікоў, партызан, падпольшчыкаў і працаўнікоў тылу. Гэта важна і трэба ўсяму чалавецтву", - адзначыў ён.
Пры гэтым звяртаецца ўвага, што фашызм зусім не склаў зброю ў пераможным 1945 годзе і прагне рэваншу. Калі не спыніць наваяўленую карычневую чуму, жах можа паўтарыцца.
Дзмітрый Крутой звярнуў увагу на пытанні, якія сёння стаяць перад грамадствам: як данесці да шырокай аўдыторыі, асабліва моладзі, маштабы генацыду беларускага народа, як эфектыўна процістаяць любым спробам фальсіфікацыі гісторыі, што яшчэ трэба зрабіць, каб трагічныя падзеі ніколі не паўтарыліся. Адказы на гэтыя і іншыя пытанні немагчымы без адкрытага, шчырага і публічнага дыялогу, навуковых даследаванняў і цеснага супрацоўніцтва зацікаўленых як на нацыянальным, так і на міжнародным узроўні, упэўнены ён.-0-
Падпісвайцеся на нас у
