2 лютага, Мінск /Кар. БЕЛТА/. Валерый Кручкоў родам з Талачына Віцебскай вобласці. За сваё жыццё паспеў памяняць шмат розных прафесій. Цяпер жа працуе дворнікам у таварыстве ўласнікаў, а яшчэ падзарабляе начным сторажам у адной з мясцовых школ.
Да тэмы валанцёрства наш герой, як ён сам гаворыць, прыйшоў адносна нядаўна - каля 6 гадоў таму. Пачаў з таго, што стаў бальнічным клоўнам: наведваў дзяцей у палатах. Потым ужо былі сацыяльныя і карэкцыйныя цэнтры, дзіцячыя дамы, прытулкі. Перад такімі гледачамі, тлумачыць Валерый, ты не проста аніматар, з якім можна павесяліцца, але яшчэ і псіхолаг, які заўсёды гатовы выслухаць. І хоць пасля кожнага такога наведвання бальніцы ён вяртаўся дадому спустошаным, і нават некалькі разоў гаварыў сабе "хопіць", праз некалькі дзён зноў надзяваў чырвоны нос, маляваў на твары ўсмешку на ўвесь рот і бадзёрым крокам уваходзіў у палату да чарговага маленькага хворага. "Валанцёр - гэта стан душы. Нехта адзін раз паспрабуе і падумае, навошта мне марнаваць свой час. А іншы, такі як я, не зможа без гэтага жыць", - тлумачыць ён.
Цяпер Валерый Кручкоў - чарговы герой праекта "Беларусы ў кадры" - удзельнік каманды хуткага рэагавання на надзвычайныя сітуацыі, якая ў тым ліку займаецца вышукам прапаўшых людзей. Прызнаецца, што ў рабоце клоўнам узяў на час творчы водпуск. На пытанне, як сям'я рэагуе на яго захапленне, адказвае жартам: "Жонка спачатку абуралася, а потым прывыкла". 18-гадовая дачка Дар'я пайшла па яго слядах - была залічана ў шэрагі валанцёраў Чырвонага Крыжа. Часта бацька і дачка на дапамогу выязджаюць разам.
Кожны тыдзень у газеце "7 дней" і на сайце БЕЛТА мы глядзім на свет вачыма простых беларусаў, якія шчыра любяць сваю справу, сям'ю і краіну. Усе нашы героі ўнікальныя, але іх аб'ядноўвае адно - вернасць сабе і зямлі, дзе яны жывуць.-0-
