28 ліпеня, Мінск /Кар. БЕЛТА/. Выкарыстанне вадамётаў у дачыненні да мігрантаў і асоб, якія шукаюць прыстанішча, з'яўляецца неадэкватным і непрапарцыянальным. Аб гэтым на прэс-канферэнцыі заявіў спецыяльны дакладчык ААН па пытанні аб правах мігрантаў Феліпэ Гансалес Маралес, перадае карэспандэнт БЕЛТА.
Як паведамлялася БЕЛТА, адпаведныя дзеянні мелі месца ў другой палавіне 2021 года, калі на беларуска-польскай граніцы абвастрыўся міграцыйны крызіс. Тады польскія ваеныя прымянілі спецсродкі, у тым ліку вадамёты, не проста ў дачыненні да мігрантаў, але і непасрэдна па тэрыторыі Беларусі. У выніку многія былі траўміраваны, пацярпелі ў тым ліку і некалькі журналістаў.
"Што датычыцца выкарыстання вадамётаў і спецсродкаў на граніцы, пагранічнікі вельмі ўважліва павінны адносіцца да тых сродкаў, якія яны выкарыстоўваюць у адносінах да мігрантаў і асоб, якія шукаюць прыстанішча. Вадамёты - гэта, хутчэй, інструмент, які, я сказаў бы, абсалютна неадэкватны і непрапарцыянальны для вырашэння той сітуацыі, якая стаяла перад імі", - падкрэсліў Феліпэ Гансалес Маралес.
Ён завіў, што адпаведныя праблемы неабходна вырашаць з поўным паважаннем правоў чалавека.
Спецдакладчык таксама прыцягнуў увагу да фактаў гібелі мігрантаў. "Прыкладна 20 чалавек страцілі жыцці. Ва ўсякім разе, у адпаведнасці з інфармацыяй, якую мы цяпер атрымалі. Плюс да гэтага ёсць вялікая колькасць прыкладаў, калі фізічнае або псіхічнае здароўе людзей таксама пацярпела. Гэта здарылася, калі людзі ўтрымліваліся ў закрытых памяшканнях, з тымі мігрантамі, якія аказаліся запёртымі паміж дзвюма краінамі. Асабліва гэта паўплывала на тых мігрантаў, якія сталі ахвярамі насільнага выдварэння", - заявіў Феліпэ Гансалес Маралес.
"Кожная смерць мігрантаў патрабуе незалежнага празрыстага расследавання", - падкрэсліў міжнародны чыноўнік.
Ён звярнуў увагу і на абмежаванні ў пытанні допуску журналістаў і прадстаўнікоў арганізацый грамадзянскай супольнасці ў прыгранічную зону для незалежнага маніторынгу. Таксама важна пазбягаць прыцягнення да адказнасці тых грамадскіх арганізацый, якія прадастаўляюць гуманітарную дапамогу для мігрантаў і асоб, якія шукаюць прыстанішча.
Што датычыцца дзеянняў Беларусі ў сітуацыі з мигрантами, Феліпэ Гансалес Маралес прыгадаў аб тым, што для часовага размяшчэння быў прадастаўлены лагістычны цэнтр, які фактычна на некаторы час стаў домам для мігрантаў. Там людзі маглі сагрэцца, атрымаць ежу і пітво. Адпаведная работа праводзілася ў супрацоўніцтве з Беларускім Чырвоным Крыжам і іншымі арганізацыямі, аказвалася неабходная падтрымка. Пры гэтым спецдакладчык заўважыў, што ніводнае з аанаўскіх агенцтваў не ўдзельнічала ў распрацоўцы практык работы гэтага цэнтра, хоць такія агенцтвы маюць багаты вопыт прадастаўлення падтрымкі мігрантам або асобам, якія шукаюць прыстанішча.-0-
