06 лютага 2025, 11:39

Гаварылі пра прафнепрыгоднасць, а ён стаў зоркай эстрады. Гісторыя Мікіты Бялько, чые песні гучаць на ўсіх радыёстанцыях

Мікіта Бялько. Фота з архіва

Навіны сюжэта "Праект "Беларусы ў кадры" на YouTube-канале БЕЛТА"

Паглядзіце, якую ферму пабудаваў гэты беларус! Тут вырошчваюць сапраўдных крэветак

"Хочацца ўсю гэту прыгажосць намаляваць". Карціны гэтай беларускі захоўваюцца ў прыватных калекцыях па ўсім свеце

Маладога артыста Мікіту Бялько, які пакарыў абаяннем і талентам гледачоў і журы многіх музычных шоу, сёння ведае ўся краіна. Свяпак, які валодае аксаміцістым тэмбрам, выступаў у суправаджэнні Прэзідэнцкага аркестра, стаў суперфіналістам аднаго з папулярных у Беларусі праектаў. У хуткім часе ён выпусціць свой альбом і прадоўжыць радаваць новымі хітамі, многія з якіх піша сам. Пагаварылі з 19-гадовым артыстам аб тым, як музыка сала стылем жыцця, ці накрыла яго зорная хвароба і чаму адмаўляецца пісаць трэкі на заказ.

"Мне часта гаварылі пра прафнепрыгоднасць"

На сцэне высокі, стройны Мікіта Бялько са светлавалосай кучаравай шавялюрай - упэўнены ў сабе малады выканаўца. Пры асабістых стасунках - вясёлы і абаяльны хлопец, які шмат жартуе і шчыра ўсміхаецца. Нарадзіўся Мікіта ў Мінску ў музычнай сям'і. Маці будучага артыста, Святлана Бялько, якая скончыла кансерваторыю, працавала ў філармоніі. Кожны раз яна брала з сабой сына на рэпетыцыі і канцэрты. Цяпер ён з усмешкай успамінае: фактычна вырас за кулісамі. Напэўна, таму і нядзіўна, што яго музычная кар'ера пачалася ў 6 гадоў з удзелу ў тэлевізійным шоу "Я спяваю". Тады Мікіта і зразумеў, што музыка - гэта яго прызванне на ўсё жыццё.

- Мама з самага пачатку не хацела, каб я стаў музыкантам: разумела, наколькі гэта складана як эмацыянальна, так і фізічна. І не заўсёды такая дзейнасць прыносіць чаканыя вынікі, бо можна ўсё жыццё ёю займацца, але так і не стаць пачутым, прызнаным, знакамітым, - разважае Мікіта Бялько, які паспеў ужо закончыць Рэспубліканскую гімназію-каледж пры Беларускай дзяржаўнай акадэміі музыкі і прадаўжае вучобу ва ўніверсітэце культуры і мастацтваў. - Праўда, калі бацькі зразумелі, што я цвёрда вырашыў зрабіць музыку сваёй прафесіяй, не былі супраць, падтрымліваюць мяне і цяпер.

Паводле слоў Мікіты, маці - яго самы дарагі чалавек. Яна побач заўсёды. Выхавала сына добрым і сумленным чалавекам. Шмат што змяніў у жыцці нашага героя педагог па вакале Васіль Сянькоў.

- Мне часта гаварылі пра прафнепрыгоднасць з-за праблем са звязкамі. А ён змог разгледзець тое, чаго, магчыма, не заўважылі многія. Разам мы прайшлі немалы шлях і займаемся дагэтуль. Я яго вельмі шаную як чалавека, які літаральна адкрыў мне дарогу ў будучае, дапамог стаць тым, кім я цяпер з'яўляюся, - з гонарам гаворыць Мікіта.

Малады артыст стараецца дабіцца ў музыцы максімуму і паказаць блізкім, што іх чаканні не дарэмныя. І, трэба сказаць, паспяхова гэта дэманструе. Папулярнасць яго вырасла пасля ўдзелу ў "Голас. Дзеці". Тады Мікіце было ўсяго 12 гадоў, а яго голас пакарыў знакамітых музыкантаў. Затым была "Бітва талентаў", дзе беларус перапеў амаль 60 удзельнікаў, але пераможны мільён расійскіх рублёў так і не ўбачыў. Пік папулярнасці прынесла шоу "Х-Фактар Беларусь", у якім малады артыст трапіў у каманду Вольгі Бузавай і стаў суперфіналістам.

- Удзел у шоу - важная падзея ў маім творчым жыцці. Вельмі рады, што апярэдзіў больш за чатыры тысячы прэтэндэнтаў і трапіў у трэніровачны лагер, а пасля - у каманду Вольгі Бузавай. Дарэчы, яна аказалася вельмі клапатлівым настаўнікам, перажывала за нас і ва ўсім падтрымлівала, - усміхаецца Мікіта і адзначае, што пасля праекта пачаў яшчэ актыўней займацца музыкай.

Адным з яркіх хітоў стала песня "Крестики-нолики" і доўгі час заставалася ў топ усіх радыёстанцый. Сёння ў рэпертуары Мікіты Бялько 11 кампазіцый. Артыст прызнаецца, што кожная з іх яму па-свойму дарагая, але ўсё ж ёсць тыя, што бліжэйшыя за астатнія.

- Гэта дзве зусім розныя кампазіцыі. Першая - "Сладкий дым", якую пісаў разам з сябрамі. Другая - "Тени", яе я напісаў сам. Яна звязана з маімі асабістымі душэўнымі перажываннямі, эмоцыямі, - расказвае Мікіта. - Чалавеку ж асабліва каштоўна тое, што ён зрабіў сам. Вось так і з песнямі. Вядома, уласная, аўтарская кампазіцыя, якую ты літаральна пражыў, больш чапляе струны маёй душы.

Гаворачы пра крыніцы натхнення, без чаго не так проста напісаць хітовы трэк, Мікіта прызнаецца, што іх дае само жыццё. Механізм стварэння кампазіцый у маладога таленту яшчэ не адпрацаваны: дакладнай сістэмнасці або алгарытму няма, усё адбываецца спантанна.

- Песню "Тени" пачаў пісаць прыкладна за год, да таго, як яна выйшла ў свет. Камфортней за ўсё мне гэта рабіць за клавішамі: іграю мелодыю, складаю тэкстоўку. Не бывае такога, што раней з'явілася музыка, а потым тэкст або наадварот. Часам прыходзяць цэлыя радкі пасярод ночы: у 4 гадзіны не можаш заснуць, таму што ў галаве нараджаюцца словы і складаюцца ў сказы. Садзішся, надзяваеш навушнікі і накідваеш чарнавік, - тлумачыць ён. - Часам працэс ідзе вельмі хутка, а бывае, месяцамі не знаходзіш патрэбнай формы. Затое потым усё класна атрымліваецца. Дарэчы, у мяне часта пытаюцца: ці не хачу напісаць песню пад заказ? Я адмаўляюся, таму што ўкладваю ў кампазіцыі тое, што сам адчуваю. Ды і яшчэ няма столькі практыкі, каб гэта рабіць за грошы.

"Знаходзішся ты на вяршыні поспеху або ўнізе, трэба заставацца чалавекам"

Мікіта Бялько ў складзе зорнай каманды аб'ехаў амаль палавіну Беларусі ў рамках акцыі "Марафон адзінства". Маладзечна, Ліда, Мазыр, Салігорск, Брэст, Гродна - свята, якое аб'ядноўвае розныя пакаленні, прайшло ў 15 гарадах. І ў кожным лепшыя галасы краіны ўзнагароджваліся шквалам апладысментаў. Наш герой упэўнены, што марафон даў новы віток творчасці музыкантаў, чарговы раз паказаў, якія таленты ёсць на нашай эстрадзе.

- Была праведзена вялікая работа, за што арганізатарам вялікі дзякуй! Вядомыя артысты і маладыя музыканты выступалі на адной сцэне. Размаўлялі з гледачамі, сярод іх было вельмі шмат моладзі. У цэлым праграму арганізатары выбудавалі так, каб мы камуніцыравалі з людзьмі не толькі са сцэны. Канцэрты ж праходзілі ў цэхах, на адкрытых гарадскіх пляцоўках, праводзіліся лекцыі і выставы. Завяршальнае шоу на "Мінск-Арэне", у якім я таксама прыняў удзел, паказала: у Беларусі таксама могуць рабіць круты кантэнт і музыку, - адзначае спявак.

Дарэчы, на "Песні года Беларусі" Мікіту Бялько назвалі галоўным адкрыццём 2022-га. У мінулым годзе ён быў названы лепшым выканаўцам у катэгорыі "Мужчынскі вакал". Адзін з самых папулярных трэкаў - "Капучино" - ён выканаў на гала-канцэрце. Менавіта гэта песня завірусілася ў Цік-Току, прычым сярод больш дарослай аўдыторыі. Моладзь жа літаральна з першых нот пазнае і падпявае "Крестики-нолики", "Выпускной", "Останкино"...

Як у любога таленавітага спевака, у нашага героя ёсць свой фан-клуб. Дзяўчаты часта пішуць яму ў сацыяльных сетках, і Мікіта стараецца адказваць на паведамленні, якіх асабліва пасля канцэртаў бывае вялікая колькасць. пры гэтым прызнаецца, што не настроены выстаўляць у сацсетках напаказ асабістае жыццё.

- Павінна ж быць нейкая канфідэнцыяльнасць. Не імкнуся піярыць сваіх родных і блізкіх, тое, што павінна заставацца за кадрам. Я пражываю яркія і вельмі важныя моманты з маёй сям'ёй, сябрамі... Хочацца, каб яны засталіся ў маёй памяці, а не ў Інтэрнэце, - лічыць ён і ўдакладняе, што з зорнай хваробай яго нічога не звязвае. - Хоць і займаюся музыкай з ранняга дзяцінства, але разумею, што многіх вышынь я яшчэ не дасягнуў, ёсць куды расці. Так, людзі мяне пазнаюць на вуліцы, просяць сфатаграфавацца. Гэта, вядома, прыемна, але не з'яўляецца падставай задзіраць нос і называць сябе зоркай! Спадзяюся, што ў будучым застануся верны такому меркаванню. Калі ж не, то блізкія абавязкова мяне паставяць на месца. Сям'я заўсёды вучыла, што трэба ў любой сітуацыі заставацца чалавекам - знаходзішся ты на вяршыні поспеху або недзе ўнізе.

"Хачу быць пачутым!"

Паклонніцы яго творчасці ёсць у многіх гарадах. Вядома, больш за ўсё іх у Мінску. Не так даўно яны нават высветлілі адрас любімага артыста і наведаліся да яго ў госці, ведучы пры гэтым стрым у сацсетках. Сюрпрыз атрымаўся вельмі нечаканы, асабліва калі Мікіта зайшоў у адзін з фан-акаўнтаў, дзе ішоў прамы эфір, і ўбачыў знаёмыя месцы.

- Арэлі, лавачкі, на якіх сядзяць дзяўчаты і спяваюць мае песні. І раптам разумею - гэта ж мой двор. За хвіліну вырашыў, што трэба выйсці да іх. Аказалася, яны рознымі шляхамі высвятлялі мой адрас: адна ўбачыла, дзе я на самакаце праязджаю, другая - фотку са старонкі маёй маці. У выніку мы вельмі добра паразмаўлялі, зрабілі фота, і яны пайшлі радасныя. У цэлым я вельмі гаваркі, люблю жартаваць. Усё гэта мяне зараджае, - усміхаецца спявак і расказвае, як любіць адпачываць у свабодны ад вучобы і канцэртаў час: - Хочацца застацца сам-насам са сваімі думкамі: паслухаць музыку, пачытаць кнігу. Праўда, такое бывае нячаста. Звычайна побач - блізкія людзі, якіх я цаню па-сапраўднаму, а яны адказваюць узаемнасцю.

Максімальна шчаслівым Мікіта Бялько адчувае сябе, калі знаходзіцца ў руху. Упэўнены, калі б не музыка, то пайшоў бы ў спорт. Дарэчы, ён актыўна наведвае трэнажорную залу і займаецца футболам. Гаворыць, што яго падштурхоўвае наперад дух спаборніцтваў. Напэўна, таму спявак не аднойчы прымаў удзел у розных шоу і конкурсах.

Дарэчы, сумяшчэнне вучобы і канцэртнай дзейнасці маладому таленту даецца даволі лёгка. Добрую базу стварыў каледж.

- Многія педагогі, вядома, ідуць насустрач. Хоць ёсць і тыя, хто гаворыць, маўляў, тэлевізар не гляджу і ніякіх зорак не ведаю - патрабаванне да ўсіх аднолькавае. Па сутнасці, правільная пазіцыя. Ды і я ў сваю чаргу не лянуюся: рыхтую рэфераты, курсавыя, здаю залікі і экзамены, - гаворыць ён.

Галоўная мара Мікіты - быць шчаслівым чалавекам. Стаць такім дапаможа толькі справа, якой хлопец прысвячае большую частку свайго часу. Размова пра музыку. Яму хацелася б адбыцца як музыканту: ствараць кампазіцыі, збіраць вялікія залы…

- Я хачу быць пачутым! Каб мае песні ведала вялікая колькасць людзей, прычым далёка за межамі Беларусі, - дзеліцца субяседнік. - Каб музыка Мікіты Бялько дарыла сапраўдныя эмоцыі і мяняла жыццё да лепшага.

Галоўная мара Мікіты - быць шчаслівым чалавекам. Зрабіць яго такім можа толькі справа, якой хлопец прысвячае большую частку свайго часу. Размова пра музыку.

Праект створаны за кошт сродкаў мэтавага збору на вытворчасць нацыянальнага кантэнту.

Марына ВАЛАХ,
фота прадстаўлены героем публікацыі і БЕЛТА,
газета "7 дней".-0-

Падпісвайцеся на нас у