9 мая, Мінск /Кар. БЕЛТА/. Памяць аб Перамозе павінна перадавацца з пакалення ў пакаленне праз асабісты ўдзел, сямейныя традыцыі і шчырыя эмоцыі. Такое меркаванне выказала генеральны дырэктар БЕЛТА Ірына Акуловіч у час урачыстай цырымоніі ўскладання кветак і вянкоў да манумента Перамогі ў Мінску, перадае карэспандэнт БЕЛТА.
"Свята Перамогі - самае святое, самае яркае, самае галоўнае свята жыцця, - сказала Ірына Акуловіч. - Як вы бачыце, я сёння тут не адна. Побач са мной Маргарыта, дачка галоўнага рэдактара БЕЛТА, і Вара, мая дачка. Самае важнае - што мы сёння разам з дзецьмі. Так было заўсёды. Мы хадзілі з бацькамі, былі побач з нашымі дзядулямі, а сёння дзеці побач з намі".
Ірына Акуловіч адзначыла, як разам са сваёй сям'ёй удзельнічала ў святочных мерапрыемствах у Магілёве. "Варка была маленькая, мы заўсёды хадзілі на цэнтральную вуліцу, на плошчу ў Магілёве, і з сынам старэйшым таксама. Мы заўсёды дарылі ветэранам кветкі. Сёння, мы ведаем, засталося ўсяго каля 800 ветэранаў. Гэта страшная лічба, але гэта жыццё, і гэта лічба будзе змяншацца. Наша задача - перадаць дзецям эмоцыі, нашу памяць, растлумачыць, што гэта за дзень. Таму што ім жыць, будаваць, абараняць разам з намі. Мы павінны ім гэта ўсё перадаць", - упэўнена яна.
Ірына Акуловіч звярнула ўвагу на важнасць сямейных традыцый у Дзень Перамогі. "Вось Маргарыта тут стаіць у ваеннай пілотцы. Яна імянная, пілотка многія дзесяцігоддзі захоўваецца ў іх у сям'і, а 9 Мая дзеці ў ёй на свяце. Па-мойму, гэта самае важнае: яны ў пілотках, з бутаньеркамі, побач з намі, на плошчы Перамогі. І яны разумеюць, куды прыйшлі", - сказала гендырэктар БЕЛТА.
Адказваючы на пытанне пра дзіцячыя ўспаміны, Ірына Акуловіч падзялілася сямейнай гісторыяй. "Абодва мае дзядулі падпалкоўнікі, яны прайшлі ўсю вайну. Для нашай сям'і 9 Мая было самым галоўным святам. Мы заўсёды збіраліся ўсёй сям'ёй. Дзядуля чысціў узнагароды, выходзіў на плошчу, шмат размаўляў з дзецьмі. Ён заўсёды стараўся расказваць - як мог. Хоць мы ўсе разумеем, што гаварыць пра вайну ім было цяжка", - падкрэсліла яна.
"Свята Перамогі - самае святое, самае яркае, самае галоўнае свята жыцця, - сказала Ірына Акуловіч. - Як вы бачыце, я сёння тут не адна. Побач са мной Маргарыта, дачка галоўнага рэдактара БЕЛТА, і Вара, мая дачка. Самае важнае - што мы сёння разам з дзецьмі. Так было заўсёды. Мы хадзілі з бацькамі, былі побач з нашымі дзядулямі, а сёння дзеці побач з намі".
Ірына Акуловіч адзначыла, як разам са сваёй сям'ёй удзельнічала ў святочных мерапрыемствах у Магілёве. "Варка была маленькая, мы заўсёды хадзілі на цэнтральную вуліцу, на плошчу ў Магілёве, і з сынам старэйшым таксама. Мы заўсёды дарылі ветэранам кветкі. Сёння, мы ведаем, засталося ўсяго каля 800 ветэранаў. Гэта страшная лічба, але гэта жыццё, і гэта лічба будзе змяншацца. Наша задача - перадаць дзецям эмоцыі, нашу памяць, растлумачыць, што гэта за дзень. Таму што ім жыць, будаваць, абараняць разам з намі. Мы павінны ім гэта ўсё перадаць", - упэўнена яна.
Ірына Акуловіч звярнула ўвагу на важнасць сямейных традыцый у Дзень Перамогі. "Вось Маргарыта тут стаіць у ваеннай пілотцы. Яна імянная, пілотка многія дзесяцігоддзі захоўваецца ў іх у сям'і, а 9 Мая дзеці ў ёй на свяце. Па-мойму, гэта самае важнае: яны ў пілотках, з бутаньеркамі, побач з намі, на плошчы Перамогі. І яны разумеюць, куды прыйшлі", - сказала гендырэктар БЕЛТА.
Адказваючы на пытанне пра дзіцячыя ўспаміны, Ірына Акуловіч падзялілася сямейнай гісторыяй. "Абодва мае дзядулі падпалкоўнікі, яны прайшлі ўсю вайну. Для нашай сям'і 9 Мая было самым галоўным святам. Мы заўсёды збіраліся ўсёй сям'ёй. Дзядуля чысціў узнагароды, выходзіў на плошчу, шмат размаўляў з дзецьмі. Ён заўсёды стараўся расказваць - як мог. Хоць мы ўсе разумеем, што гаварыць пра вайну ім было цяжка", - падкрэсліла яна.
Асаблівае пачуццё, паводле слоў Ірыны Акуловіч, звязана ў яе і з Магілёвам. "Наш дом знаходзіўся каля плошчы Леніна, дзе праходзіў парад. Усе адчуванні свят майго дзяцінства - 1 Мая, 9 Мая - засталіся са мной: прачыналіся ў 7 раніцы, ужо ігралі аркестры, збіраліся людзі, раёны сцякаліся на плошчу. Я хачу, каб у нашых дзяцей гэта пачуццё таксама засталося. Гэта важна, бо краіна будуецца тады, калі людзі разам. Яе можна абараніць, калі ўсе пакаленні разумеюць, навошта яны гэта робяць", - рэзюмавала гендырэктар БЕЛТА.-0-
Падпісвайцеся на нас у
