25 лістапада, Мінск /Кар. БЕЛТА/. Усходнееўрапейская фронда не хоча ўрэгулявання крызісу, ён ім неабходны для таго, каб зарабіць унутрыпалітычныя ачкі і выпрасіць грошы на стварэнне жалезнай заслоны ў выглядзе сцен і бар'ераў на граніцы. Такім меркаваннем з газетай "Рэспубліка" падзяліўся навуковы супрацоўнік Інстытута філасофіі Нацыянальнай акадэміі навук палітолаг Аляксей Дзермант, паведамляе БЕЛТА.
"Крызіс з бежанцамі на польскай граніцы прадаўжаецца ўжо амаль два тыдні, а рашэння па ім да гэтага часу няма. Была і пакуль яшчэ застаецца надзея на тое, што канцлер Германіі Ангела Меркель усё ж будзе выконваць тыя абяцанні, якія давала падчас тэлефонных перагавораў з Аляксандрам Лукашэнкам. Але пакуль мы бачым, што абяцанням еўрапейскіх палітыкаў вельмі цяжка верыць. Замест таго каб прымаць канкрэтныя меры, ФРГ і ЕС пачалі бясконцыя кансультацыі і перагаворы з тымі, хто ніяк не дапамагае ўрэгуляваць крызіс, а, наадварот, ускладняе яго, - адзначыў эксперт. - Маравецкаму нагнятанне на польскай граніцы выгадна: кіруючыя эліты Польшчы выкарыстоўваюць гэту сітуацыю для мабілізацыі сваіх прыхільнікаў і падаўлення ўнутранай незадаволенасці кіруючым рэжымам".
Паводле слоў Аляксея Дзерманта, Меркель на сёння ніяк не дапамагае справіцца з крызісам з бежанцамі, адбываецца загаворванне праблемы і адкладванне неабходных мер і рашэнняў. Прычыну можна зразумець: фрау канцлерын - адыходзячы палітык, яе ўспрымаюць як "кульгавую качку", якая нічога не можа вырашыць, гэта будуць рабіць ужо іншыя палітыкі.
"Хоць яна сама напэўна хацела б пайсці прыгожа: дапамагчы бежанцам у іх бядзе і згладзіць узрастаючае напружанне паміж Захадам і Усходам. Але пакуль не вельмі атрымліваецца... І мы хутчэй бачым чарговы прыклад еўрапейскай двудушнасці. Адны палітыкі нібыта настроены канструктыўна вырашаць праблемы, іншыя тут жа гэта ўсё блакіруюць і ствараюць новыя. Нехта гаворыць, што ў гэтым складанасць і спецыфіка еўрапейскай палітыкі, а нехта - што ў гэтым яе слабасць і недзеяздольнасць. Чым актыўна карыстаюцца больш прадуманыя ўсходнееўрапейцы. Згаданы Маравецкі адправіўся ў турнэ па прыбалтыйскіх краінах з мэтай стварыць кааліцыю найбольш непрымірымых у адносінах да бежанцаў краін, каб яны разам блакіравалі ў ЕС любыя рашэнні, якія будуць ім не даспадобы, - падкрэсліў аналітык. - Усходнееўрапейская фронда не хоча ўрэгулявання крызісу. Яны хочуць выкарыстоўваць яго, каб зарабляць унутрыпалітычныя ачкі і выпрошваць грошы на стварэнне жалезнай заслоны ў выглядзе сцен і бар'ераў на граніцы. Яны паразітуюць на сваім пагранічным статусе, замест таго каб зарабляць на транзіце і адкрытай камунікацыі з Усходам".
Аляксей Дзермант лічыць, што для вырашэння праблемы, па-першае, трэба прадаўжаць кантакты з тымі еўрапейскімі палітыкамі, якія ўсё ж разумеюць, што ўзвядзенне сцен і насілле над бежанцамі - гэта не вырашэнне праблемы, а яе ўскладненне. Трэба дамаўляцца і выбудоўваць сістэму аховы граніц сумесна з суседзямі ЕС, як гэта было і раней у выпадку з Беларуссю. "Па-другое, разумеючы, што валакіта еўрабюракратыі можа прадаўжацца доўга, не павінны разлічваць на іх дапамогу. Ужо цяпер мы самі прынялі меры па размяшчэнні бежанцаў у цёплых памяшканнях, прадаставіўшы ім ежу, медыцынскую і іншую дапамогу. Частка з іх ужо адпраўляецца самалётамі на радзіму, частка чакае гуманітарнага калідора ў Германію, - разважае палітолаг. - І перагаворы аб яго прадастаўленні трэба прадаўжаць. Акрамя таго, прыняты меры па зніжэнні патоку людзей з краін - крыніц бежанцаў, і гэта дазваляе гаварыць аб тым, што менавіта Беларусь цяпер робіць усё, каб не пагаршаць сітуацыю на граніцы. Таксама застаецца магчымасць прыцягваць міжнародныя арганізацыі да дапамогі людзям, якія знаходзяцца на граніцы. Але пакуль гэта паўмеры. Ключавое рашэнне - за еўрапейскімі палітыкамі. Ці гатовы яны да гэтага рэальна - пакажа бліжэйшы час".-0-
