"Дэгустацыі будуць вясной". Прадпрымальнік з глыбінкі навучыўся вырошчваць крэветку ў нашых шыротах

У вёсцы Альхоўцы, што ў Ляхавіцкім раёне, набірае абароты крэветачная ферма. Яе ўладальнік, прадпрымальнік Уладзімір Гатоўчыц, на справе даказвае, што і ў Беларусі можна вырасціць крэветку Разенберга. Пабывалі на вытворчасці, каб даведацца, з чаго пачаўся ўнікальны для нашай краіны бізнес і ці з'явіцца айчынны далікатэс у бліжэйшы час у магазінах.

Уладзімір Гатоўчыц прызнаецца, што жарт пра беларускія крэветкі без мора ён чуў шмат разоў у Маскве, дзе жыў разам з сям'ёй. Вярнуўшыся ў Беларусь, вырашыў заняцца фермерствам, напрамак выбраў няпросты...

- Прааналізаваўшы розныя сферы, зразумеў, што ў Беларусі ўжо амаль усё ёсць, а вось вырошчваннем крэветак ніхто не займаўся. Падумаў, што можа атрымацца вельмі цікавая гісторыя, - усміхаецца Уладзімір.

Пустуючы будынак, які раней быў школай, Уладзімір выкупіў і поўнасцю перабудаваў пад патрэбнасці вытворчасці. Закупіў праграмнае забеспячэнне і абсталяванне. Адзін з самых каштоўных прамысловых відаў у Азіі - крэветку Разенберга - сам асабіста прывёз з Астраханскай вобласці Расіі.

- Думаю, мы пройдзем усе стадыі, наладзім працэсы і выведзем сваю беларускую крэветку, якая будзе адаптавана да нашых умоў. Кожнае наступнае пакаленне крэветак будзе пераносіць мясцовае асяроддзе лягчэй, - упэўнены ён.

Уладзімір Гатоўчыц ведае ўсе тайны акварыумнага жыцця сваіх падапечных. А характар у ракападобных зусім не просты.

- Самцы дамінуюць, яны плаваюць вышэй і пастаянна б'юцца паміж сабой за тэрыторыю, ежу і самак. Калі бачым, што якая-небудзь з асобін пацярпела, адразу спяшаемся адсадзіць яе на некаторы час, каб апамяталася, - расказвае ён. - Таксама стараемся адсаджваць сем'і і назіраем за іх развіццём. Некаторыя адразу адзін з адным наладжваюць міралюбныя адносіны. А ёсць самка, якая не змагла ўжыцца з васьмю самцамі.

Пры гэтым, паводле слоў субяседніка, рачкі вельмі ранімыя стварэнні. Напрыклад, яны дрэнна пераносяць змену абстаноўкі, могуць зведваць стрэс ад вельмі яркага святла і вялікай колькасці людзей у час экскурсій. Пачынаюць нервавацца і дрэнна харчавацца.

Што ж датычыцца масавых продажаў беларускай крэветкі, то Уладзімір першым чынам удакладняе, што на старце таварнай прадукцыі будзе не так шмат.

- У нас ёсць шэсць басейнаў з крэветкамі, якіх можам адпраўляць у продаж, але гэта зусім невялікая колькасць. Трэба, каб яны ўсе былі запоўнены ракападобнымі, - тлумачыць ён. - Думаю, што дэгустацыі мы зможам праводзіць ужо вясной наступнага года.

У магазінах жа беларускай крэветкі ў замарожаным выглядзе вы не знойдзеце - вельмі затратнай выходзіць яе вытворчасць.

- Адно толькі пастаяннае падтрыманне патрэбнай тэмпературы вады патрабуе значнага спажывання электраэнергіі. Гэта робіць прадукцыю неканкурэнтаздольнай з той, якая вырасла ў прыродным асяроддзі і была завезена ў велізарных аб'ёмах да нас з Азіі і Аргенціны, - каменціруе ён. - Таму мэта - прадаваць жывую крэветку, супрацоўнічаючы з рэстаранамі, кафэ, аграсядзібамі.

Уладзімір Гатоўчыц - герой нашага праекта "Беларусы ў кадры". Даведаліся ў яго аб адкрыцці ўнікальнай экафермы і нюансах вырошчвання крэветкі ў нашых шыротах. Пагаварылі пра продажы ракападобных на нашым рынку і планы на развіццё вытворчасці.-0-

Праект створаны за кошт сродкаў мэтавага збору на вытворчасць нацыянальнага кантэнту.