17 верасня, Брэст /Кар. БЕЛТА/. Незалежнасць нашай краіны - гэта вынік работы палітычных эліт і волі беларускага народа. Такое меркаванне ў размове з карэспандэнтам БЕЛТА выказаў аналітык аддзялення БІСД па Брэсцкай вобласці Сяргей Жук.
Паводле слоў эксперта, дата 17 верасня для нашага народа - гэта маркер, сімвал таго, што беларусы заўсёды імкнуліся да аб'яднання, стварэння адзінай дзяржавы. "Нягледзячы на ўсе геапалітычныя перыпетыі, спробы раздзялення нашага народа, беларусы гатовы былі чакаць і выкарыстаць свой шанц, - акцэнтаваў увагу Сяргей Жук. - У сучасных умовах напамін аб тым, што мы некалі былі раздзеленым народам, вельмі значны. Ва ўмовах геапалітычнай турбулентнасці, выклікаў, якія ўзнікаюць, вельмі важна разумець, што незалежнасць і суверэнітэт - не богам дадзеныя. Гэта вынік і работы палітычных эліт, і волі беларускага народа. І гэта ўсё мы можам страціць у выпадку, калі не будзем адзіныя".
Аналітык звярнуў увагу, што раздзяленне народа і польская акупацыя ў 1921-1939 гадах сталі выклікам для беларусаў, у тым ліку для жыхароў Брэстчыны. Насельніцтва Заходняй Беларусі знаходзілася ў прыгнечанні, праводзілася палітыка паланізацыі. "Стратэгічныя мэты польскага ўрада, польскай дзяржавы былі накіраваны на трансфармацыю менталітэту, нацыянальнага кода. Яны ўспрымалі беларусаў перш за ўсё як сапсаваных камуністычным і рускім уплывам палякаў. Такім чынам, праводзілі палітыку "старэйшага брата". Спрабавалі, як яны лічылі, нас цывілізаваць і вярнуць у лона Польшчы", - падкрэсліў Сяргей Жук. У сувязі з гэтым на тэрыторыі Заходняй Беларусі зарадзіўся нацыянальна-вызваленчы рух. Яго ўдзельнікаў праследавалі, жорстка каралі.
Закрануў эксперт і эканамічную палітыку, якую палякі праводзілі на "крэсах усходніх". Ён выдзеліў тры асноўныя моманты. "Першы - выкарыстанне беларусаў у якасці таннай рабочай сілы для польскай эканомікі. Другі - выкарыстанне прыродных рэсурсаў, сыравінны прыдатак Польшчы. Трэці - рынак збыту польскіх тавараў. Замест гарманічнага развіцця рэгіёна нам прапаноўвалася вельмі незайздросная доля. У той момант, калі ў БССР будаваліся заводы, праводзілася індустрыялізацыя, калектывізацыя, Заходняя Беларусь фактычна заставалася аграрным і слаба развітым рэгіёнам у складзе Польшчы. Польскі ўрад не праводзіў неабходных дзяржаўных мер па эканамічным выраўноўванні", - адзначыў Сяргей Жук.
Асобна ён спыніўся на палітыцы ў адносінах да беларускай мовы. "Беларуская мова і беларуская культура ўспрымаліся польскімі палітычнымі элітамі як другасныя, як не ў поўнай меры паўнацэнныя. Адпаведна абмяжоўвалася іх развіццё", - рэзюмаваў аналітык аддзялення БІСД па Брэсцкай вобласці.-0-
Паводле слоў эксперта, дата 17 верасня для нашага народа - гэта маркер, сімвал таго, што беларусы заўсёды імкнуліся да аб'яднання, стварэння адзінай дзяржавы. "Нягледзячы на ўсе геапалітычныя перыпетыі, спробы раздзялення нашага народа, беларусы гатовы былі чакаць і выкарыстаць свой шанц, - акцэнтаваў увагу Сяргей Жук. - У сучасных умовах напамін аб тым, што мы некалі былі раздзеленым народам, вельмі значны. Ва ўмовах геапалітычнай турбулентнасці, выклікаў, якія ўзнікаюць, вельмі важна разумець, што незалежнасць і суверэнітэт - не богам дадзеныя. Гэта вынік і работы палітычных эліт, і волі беларускага народа. І гэта ўсё мы можам страціць у выпадку, калі не будзем адзіныя".
Аналітык звярнуў увагу, што раздзяленне народа і польская акупацыя ў 1921-1939 гадах сталі выклікам для беларусаў, у тым ліку для жыхароў Брэстчыны. Насельніцтва Заходняй Беларусі знаходзілася ў прыгнечанні, праводзілася палітыка паланізацыі. "Стратэгічныя мэты польскага ўрада, польскай дзяржавы былі накіраваны на трансфармацыю менталітэту, нацыянальнага кода. Яны ўспрымалі беларусаў перш за ўсё як сапсаваных камуністычным і рускім уплывам палякаў. Такім чынам, праводзілі палітыку "старэйшага брата". Спрабавалі, як яны лічылі, нас цывілізаваць і вярнуць у лона Польшчы", - падкрэсліў Сяргей Жук. У сувязі з гэтым на тэрыторыі Заходняй Беларусі зарадзіўся нацыянальна-вызваленчы рух. Яго ўдзельнікаў праследавалі, жорстка каралі.
Закрануў эксперт і эканамічную палітыку, якую палякі праводзілі на "крэсах усходніх". Ён выдзеліў тры асноўныя моманты. "Першы - выкарыстанне беларусаў у якасці таннай рабочай сілы для польскай эканомікі. Другі - выкарыстанне прыродных рэсурсаў, сыравінны прыдатак Польшчы. Трэці - рынак збыту польскіх тавараў. Замест гарманічнага развіцця рэгіёна нам прапаноўвалася вельмі незайздросная доля. У той момант, калі ў БССР будаваліся заводы, праводзілася індустрыялізацыя, калектывізацыя, Заходняя Беларусь фактычна заставалася аграрным і слаба развітым рэгіёнам у складзе Польшчы. Польскі ўрад не праводзіў неабходных дзяржаўных мер па эканамічным выраўноўванні", - адзначыў Сяргей Жук.
Асобна ён спыніўся на палітыцы ў адносінах да беларускай мовы. "Беларуская мова і беларуская культура ўспрымаліся польскімі палітычнымі элітамі як другасныя, як не ў поўнай меры паўнацэнныя. Адпаведна абмяжоўвалася іх развіццё", - рэзюмаваў аналітык аддзялення БІСД па Брэсцкай вобласці.-0-
Падпісвайцеся на нас у
