8 мая, Мінск /Кар. БЕЛТА/. Кнігу аб служэнні і подзвігу свяшчэннікаў у гады Вялікай Айчыннай вайны прэзентавалі 7 мая ў Зале Перамогі Беларускага дзяржаўнага музея гісторыі Вялікай Айчыннай вайны ў Мінску. Выдавецкі праект падрыхтаваны УП "БЕЛТА" сумесна з Беларускай праваслаўнай царквой, перадае карэспандэнт БЕЛТА.
Царква заўсёды была адзіная са сваім народам - падзяляючы ўсе нягоды, якія выпадалі на яго долю, аб'ядноўвала на барацьбу з ворагам, дапамагала выстаяць і перамагчы. Кніга расказвае 12 гісторый жыцця свяшчэннаслужыцеляў і манахаў, якія і Божым словам, і са зброяй у руках абаранялі Радзіму ў гады Вялікай Айчыннай вайны, а пасля яе - адраджалі краіну, будавалі храмы, умацоўвалі веру людзей у Бога.
Паводле слоў генеральнага дырэктара БЕЛТА Ірыны Акуловіч, кніга стала працягам серыі газетных артыкулаў. Матэрыялы публікаваліся ў газеце "7 дней". Ідэю расказаць пра подзвіг свяшчэннікаў у гады вайны падтрымаў Мітрапаліт Мінскі і Заслаўскі Веніямін, Патрыяршы Экзарх усяе Беларусі.
"Воины духа" - гэта кніга аб тых, хто аддаў царкоўны алтар пад хірургічны стол. І нават цяжкапараненыя папраўляліся. Як казалі мясцовыя, таму што аперыравалі пад абразамі. Аб тых, хто аддаў сябе, сваю сям'ю - жонку і дзяцей, каб выратаваць усіх мужчын вёскі ад расстрэлу. Аб тых, хто ў гады акупацыі збіраў прадукты і грошы сярод прыхаджан і перадаваў іх партызанам. Праносіў пад расай каштоўныя звесткі аб дыслакацыі, перамяшчэнні нямецкай тэхнікі і салдат", - адзначыла Ірына Акуловіч.
Гэта выданне аб тых, хто ратаваў збеглых вязняў канцлагераў, падрабляў дакументы тым, каму пагражаў расстрэл, - добра было выдатнае веданне нямецкай, каліграфічны почырк і фотаапарат ФЭД. Кніга расказвае таксама аб тых, хто здолеў завербаваць кіраўніка паліцыі і атрымліваць каштоўныя звесткі аб карных аперацыях, якія рыхтаваліся.
"Кніга аб тых, хто прайшоў вайну, а потым канцлагер - за тое самае веданне нямецкай і нібы кантакты з акупацыйнай уладай. Аб тых, каго па-зверску забілі проста на пацеху: паклалі на металічны ложак, аблілі бензінам і падпалілі. Апошняе, што пракрычаў свяшчэннік, было: "Пастаўце крыж на маёй магіле". "Воины духа" - гэта аб тых, хто заўсёды быў са сваім народам, на сваёй зямлі і з верай у сэрца", - сказала гендырэктар БЕЛТА.
У каментарыі журналістам Ірына Акуловіч адзначыла, што на гэтых уключаных у выданне 12 гісторыях нельга спыняцца. Такіх гісторый, паводле яе слоў, будзе не 12. Журналістаў чакае яшчэ вельмі шмат работы: трэба расказваць і расказваць. Вядзецца пошукавая работа і ў школах. Між тым многія дэталі гэтай кнігі былі знойдзены менавіта педагогамі і школьнікамі, і ў гэтым бачыцца сувязь пакаленняў.
На папаўненне звестак пойдзе яшчэ не адно дзесяцігоддзе, выказала перакананасць Ірына Акуловіч. "Таму што - не хопіць! Напэўна будуць яшчэ дзясяткі кніг і дзясяткі сюжэтаў на тэлеканалах - беларускіх і не толькі - аб героях, кожны з якіх на сваім месцы набліжаў Вялікую Перамогу", - падкрэсліла яна.
Як адзначыў мітрапаліт Веніямін, выданне "Воины духа" дапамагае сучаснаму чалавеку пазнаёміцца з духоўным складнікам Вялікай Перамогі. Моцны дух воінаў-абаронцаў Айчыны, тых, хто знаходзіўся ў падполлі, у партызанскім руху, на акупіраванай тэрыторыі, умацоўваў веру ў Перамогу.
"Надзея нашага народа не была легкаважнай. Яна абапіралася на добрыя памкненні нашага народа, нашых воінаў-абаронцаў і мірнага насельніцтва. Глыбокую веру ў тое, што ёсць Бог, і што ён, несумненна, адгукнецца, настане мір і будзе Перамога", - сказаў уладыка.
Паводле яго слоў, свяшчэннаслужыцелі, пра якіх апавядае кніга "Воины духа", у час вайны дапамагалі сваім суайчыннікам - хто ў партызанскім атрадзе, хто служачы ля прастола Божага. Іх аб'ядноўвала адна агульная мэта - служэнне бліжнім і імкненне да блізкай Перамогі.
"Нашы свяшчэннаслужыцелі дапамагалі параненым воінам, партызанам, хавалі іх у сябе, перадавалі ім важную, каштоўную інфармацыю, клапаціліся аб тым, каб не падаў духам народ, верыў у перамогу, настройвалі людзей на вернасць Айчыне, каб у самых складаных абставінах не ўхіліліся ад правільнага шляху, - сказаў мітрапаліт. - Многія прыклады, якія змешчаны ў гэтай кнізе, важныя для сучаснага чалавека, калі свет прапануе шмат спакус. Важна выстаяць, беручы прыклад з папярэдніх пакаленняў. У мірны час мы, кожны на сваім месцы, прызначаны быць "воінам духу", служыць Богу, людзям верай і праўдай".
Уладыка звярнуўся да прыкладу айца Дзмітрыя Хмеля, настаяцеля Свята-Георгіеўскага храма ў Нясвіжы. Мясцовыя жыхары яго вельмі добра памятаюць і ўспамінаюць з любоўю. Айцец Дзмітрый у час ваенных дзеянняў атрымаў раненні - кулю ў пазваночнік. Пераадольваць боль часам было вельмі складана. Сваё служэнне ён рабіў у мірны час, здзяйсняючы нябачны подзвіг, які прынёс вынік і выявіўся цяпер у народнай памяці. Свяшчэннаслужыцель выхаваў людзей патрыётамі сваёй Айчыны, людзей духоўных, маральных.
Акрамя айца Дзмітрыя, героямі праекта сталі настаяцель царквы Іаана Прадцечы вёскі Садовая Клецкага раёна айцец Мікалай Хільтаў, схіархімандрыт Жыровіцкага манастыра Мітрафан, свяшчэннік Мікалай Усціновіч, настаяцель Петрапаўлаўскай царквы айцец Іаан Наўродскі з Ружан, настаяцель Латыгальскай Свята-Мікольскай царквы айцец Віктар Бекарэвіч, настаяцель Забрэжскай Благавешчанскай царквы айцец Яўстафій Баслык, настаяцель Ракавіцкага храма Прасвятой Багародзіцы айцец Аляксандр Гагалушка, протапрэсвітар Віталь Баравой, протаіерэй Яўген Парфянюк, настаяцель Азяцкай Свята-Мікалаеўскай царквы айцец Іаан Петручук. Завяршае цыкл "Воины духа" расказ пра мітрапаліта Філарэта, Героя Беларусі. Ён сустрэў пачатак Вялікай Айчыннай ва ўзросце шасці гадоў, але ў поўнай меры, разам з астатнімі героямі можа называцца Воінам духу за тыя намаганні, якія ён прыклаў па адраджэнні духоўнага жыцця на беларускай зямлі.-0-
Фота Таццяны Матусевіч
Царква заўсёды была адзіная са сваім народам - падзяляючы ўсе нягоды, якія выпадалі на яго долю, аб'ядноўвала на барацьбу з ворагам, дапамагала выстаяць і перамагчы. Кніга расказвае 12 гісторый жыцця свяшчэннаслужыцеляў і манахаў, якія і Божым словам, і са зброяй у руках абаранялі Радзіму ў гады Вялікай Айчыннай вайны, а пасля яе - адраджалі краіну, будавалі храмы, умацоўвалі веру людзей у Бога.
Паводле слоў генеральнага дырэктара БЕЛТА Ірыны Акуловіч, кніга стала працягам серыі газетных артыкулаў. Матэрыялы публікаваліся ў газеце "7 дней". Ідэю расказаць пра подзвіг свяшчэннікаў у гады вайны падтрымаў Мітрапаліт Мінскі і Заслаўскі Веніямін, Патрыяршы Экзарх усяе Беларусі."Воины духа" - гэта кніга аб тых, хто аддаў царкоўны алтар пад хірургічны стол. І нават цяжкапараненыя папраўляліся. Як казалі мясцовыя, таму што аперыравалі пад абразамі. Аб тых, хто аддаў сябе, сваю сям'ю - жонку і дзяцей, каб выратаваць усіх мужчын вёскі ад расстрэлу. Аб тых, хто ў гады акупацыі збіраў прадукты і грошы сярод прыхаджан і перадаваў іх партызанам. Праносіў пад расай каштоўныя звесткі аб дыслакацыі, перамяшчэнні нямецкай тэхнікі і салдат", - адзначыла Ірына Акуловіч.
Гэта выданне аб тых, хто ратаваў збеглых вязняў канцлагераў, падрабляў дакументы тым, каму пагражаў расстрэл, - добра было выдатнае веданне нямецкай, каліграфічны почырк і фотаапарат ФЭД. Кніга расказвае таксама аб тых, хто здолеў завербаваць кіраўніка паліцыі і атрымліваць каштоўныя звесткі аб карных аперацыях, якія рыхтаваліся. "Кніга аб тых, хто прайшоў вайну, а потым канцлагер - за тое самае веданне нямецкай і нібы кантакты з акупацыйнай уладай. Аб тых, каго па-зверску забілі проста на пацеху: паклалі на металічны ложак, аблілі бензінам і падпалілі. Апошняе, што пракрычаў свяшчэннік, было: "Пастаўце крыж на маёй магіле". "Воины духа" - гэта аб тых, хто заўсёды быў са сваім народам, на сваёй зямлі і з верай у сэрца", - сказала гендырэктар БЕЛТА.
У каментарыі журналістам Ірына Акуловіч адзначыла, што на гэтых уключаных у выданне 12 гісторыях нельга спыняцца. Такіх гісторый, паводле яе слоў, будзе не 12. Журналістаў чакае яшчэ вельмі шмат работы: трэба расказваць і расказваць. Вядзецца пошукавая работа і ў школах. Між тым многія дэталі гэтай кнігі былі знойдзены менавіта педагогамі і школьнікамі, і ў гэтым бачыцца сувязь пакаленняў. На папаўненне звестак пойдзе яшчэ не адно дзесяцігоддзе, выказала перакананасць Ірына Акуловіч. "Таму што - не хопіць! Напэўна будуць яшчэ дзясяткі кніг і дзясяткі сюжэтаў на тэлеканалах - беларускіх і не толькі - аб героях, кожны з якіх на сваім месцы набліжаў Вялікую Перамогу", - падкрэсліла яна.
Як адзначыў мітрапаліт Веніямін, выданне "Воины духа" дапамагае сучаснаму чалавеку пазнаёміцца з духоўным складнікам Вялікай Перамогі. Моцны дух воінаў-абаронцаў Айчыны, тых, хто знаходзіўся ў падполлі, у партызанскім руху, на акупіраванай тэрыторыі, умацоўваў веру ў Перамогу.
"Надзея нашага народа не была легкаважнай. Яна абапіралася на добрыя памкненні нашага народа, нашых воінаў-абаронцаў і мірнага насельніцтва. Глыбокую веру ў тое, што ёсць Бог, і што ён, несумненна, адгукнецца, настане мір і будзе Перамога", - сказаў уладыка. Паводле яго слоў, свяшчэннаслужыцелі, пра якіх апавядае кніга "Воины духа", у час вайны дапамагалі сваім суайчыннікам - хто ў партызанскім атрадзе, хто служачы ля прастола Божага. Іх аб'ядноўвала адна агульная мэта - служэнне бліжнім і імкненне да блізкай Перамогі.
"Нашы свяшчэннаслужыцелі дапамагалі параненым воінам, партызанам, хавалі іх у сябе, перадавалі ім важную, каштоўную інфармацыю, клапаціліся аб тым, каб не падаў духам народ, верыў у перамогу, настройвалі людзей на вернасць Айчыне, каб у самых складаных абставінах не ўхіліліся ад правільнага шляху, - сказаў мітрапаліт. - Многія прыклады, якія змешчаны ў гэтай кнізе, важныя для сучаснага чалавека, калі свет прапануе шмат спакус. Важна выстаяць, беручы прыклад з папярэдніх пакаленняў. У мірны час мы, кожны на сваім месцы, прызначаны быць "воінам духу", служыць Богу, людзям верай і праўдай".Уладыка звярнуўся да прыкладу айца Дзмітрыя Хмеля, настаяцеля Свята-Георгіеўскага храма ў Нясвіжы. Мясцовыя жыхары яго вельмі добра памятаюць і ўспамінаюць з любоўю. Айцец Дзмітрый у час ваенных дзеянняў атрымаў раненні - кулю ў пазваночнік. Пераадольваць боль часам было вельмі складана. Сваё служэнне ён рабіў у мірны час, здзяйсняючы нябачны подзвіг, які прынёс вынік і выявіўся цяпер у народнай памяці. Свяшчэннаслужыцель выхаваў людзей патрыётамі сваёй Айчыны, людзей духоўных, маральных.
Акрамя айца Дзмітрыя, героямі праекта сталі настаяцель царквы Іаана Прадцечы вёскі Садовая Клецкага раёна айцец Мікалай Хільтаў, схіархімандрыт Жыровіцкага манастыра Мітрафан, свяшчэннік Мікалай Усціновіч, настаяцель Петрапаўлаўскай царквы айцец Іаан Наўродскі з Ружан, настаяцель Латыгальскай Свята-Мікольскай царквы айцец Віктар Бекарэвіч, настаяцель Забрэжскай Благавешчанскай царквы айцец Яўстафій Баслык, настаяцель Ракавіцкага храма Прасвятой Багародзіцы айцец Аляксандр Гагалушка, протапрэсвітар Віталь Баравой, протаіерэй Яўген Парфянюк, настаяцель Азяцкай Свята-Мікалаеўскай царквы айцец Іаан Петручук. Завяршае цыкл "Воины духа" расказ пра мітрапаліта Філарэта, Героя Беларусі. Ён сустрэў пачатак Вялікай Айчыннай ва ўзросце шасці гадоў, але ў поўнай меры, разам з астатнімі героямі можа называцца Воінам духу за тыя намаганні, якія ён прыклаў па адраджэнні духоўнага жыцця на беларускай зямлі.-0- Фота Таццяны Матусевіч
Падпісвайцеся на нас у
