6 студзеня, Мінск /Кар. БЕЛТА/. Прэзідэнт Беларусі Аляксандр Лукашэнка яшчэ пяць гадоў таму папярэдзіў: усяго за некалькі мінут Расія і НАТА, напрыклад, могуць прайсці шлях ад ненаўмыснага лакальнага канфлікту да ядзернай вайны. Захад да беларускага лідара не прыслухаўся, і цяпер яго папярэджанне ўспрымаецца зусім інакш. У гэтым выпуску YouTube-праекта БЕЛТА "Як гэта было" мы з вамі вернемся на пяць гадоў таму і ўспомнім, якімі падзеямі беларусам (і не толькі) запомніўся год 2019-ты.
Пагадзіцеся, пяць гадоў - тэрмін зусім невялікі. Але сёння, азіраючыся на 2019 год, здаецца, што гэта было ў іншым жыцці. Тады мы яшчэ не ведалі, што такое каранавірус. Яшчэ не сутыкнуліся з самай агрэсіўнай у нашай гісторыі спробай дзяржперавароту. І яшчэ не адчувалі дыханне вайны непасрэдна каля нашых граніц.
Беларусь у 2019 годзе стала, можна сказаць, цэнтрам адразу некалькіх маштабных падзей - палітычных, культурных, спартыўных. Пачнём з палітычных. У нашай краіне прайшла міжнародная канферэнцыя пад назвай "Еўрапейская бяспека: адысці ад краю бездані". Заўважце, як назва пераклікаецца з першай перадвыбарнай праграмай беларускага лідара. У Беларусі гэта зрабіць удалося. Але каб адвесці ад краю бездані цэлы рэгіён, трэба было працаваць разам. На жаль, да Аляксандра Лукашэнкі тады не прыслухаліся.
"Чалавецтва сямімільнымі крокамі рухаецца да мяжы, за якой сапраўды бездань. На жаль, даводзіцца прызнаць, што ў вялікіх дзяржаў ёсць падставы адносіцца адзін да аднаго з недаверам. Недружалюбныя ці нават агрэсіўныя дзеянні ў мінулым укараняюць узаемныя падазрэнні і апасенні на доўгія гады наперад. У ідэале нам трэба вярнуцца да канцэпцыі еўрапейскай бяспекі, заснаванай на супрацоўніцтве. Да каштоўнасцей Хельсінкскага заключнага акта, Парыжскай хартыі для новай Еўропы. Нам усім тэрмінова патрэбна моцная гісторыя поспеху, якая пераканае нават заўзятых скептыкаў і "ястрабаў", што, нягледзячы на глыбокія супярэчнасці і недастатковае разуменне, інтарэсы бяспекі ў Еўропе абсалютна сумяшчальныя", - сказаў Прэзідэнт, выступаючы на канферэнцыі.
Аляксандр Лукашэнка папярэдзіў: усяго за некалькі мінут Расія і НАТА, напрыклад, могуць прайсці шлях ад ненаўмыснага лакальнага канфлікту да ядзернай вайны. Тады магло здацца: пра які лакальны канфлікт ідзе размова, якая ядзерная вайна? Праз пяць гадоў гэта ўжо рэальнасць, у якой мы з вамі жывём. На шчасце, да ядзернай вайны справа яшчэ не дайшла. Але сістэма бяспекі ў Еўропе не проста дае збоі - яна не працуе. І цяпер гэтыя словы Прэзідэнта Беларусі ўспрымаюцца зусім па-іншаму. Калі мірныя ініцыятывы Беларусі і іншых краін прадоўжаць ігнараваць на Захадзе, то ядзерны апакаліпсіс ужо не будзе здавацца нечым фантастычным.
Але Беларусь была яшчэ і цэнтрам маштабных спартыўных падзей. Мы цяпер пра II Еўрапейскія гульні. На час спаборніцтваў Мінск стаў у пэўным сэнсе спартыўнай сталіцай Еўропы. Фан-зоны, сувенірныя крамы, балельшчыкі з самых розных краін... Дарэчы, для іх спецыяльна ўвялі бязвізавы рэжым уезду ў Беларусь. Вось што такое спорт без межаў! І такая практыка ў нас прымяняецца рэгулярна. Цяпер па бязвізавым рэжыме да нас у любую пару года могуць прыехаць жыхары амаль 40 краін Еўропы.
Пагадзіцеся, пяць гадоў - тэрмін зусім невялікі. Але сёння, азіраючыся на 2019 год, здаецца, што гэта было ў іншым жыцці. Тады мы яшчэ не ведалі, што такое каранавірус. Яшчэ не сутыкнуліся з самай агрэсіўнай у нашай гісторыі спробай дзяржперавароту. І яшчэ не адчувалі дыханне вайны непасрэдна каля нашых граніц.
Беларусь у 2019 годзе стала, можна сказаць, цэнтрам адразу некалькіх маштабных падзей - палітычных, культурных, спартыўных. Пачнём з палітычных. У нашай краіне прайшла міжнародная канферэнцыя пад назвай "Еўрапейская бяспека: адысці ад краю бездані". Заўважце, як назва пераклікаецца з першай перадвыбарнай праграмай беларускага лідара. У Беларусі гэта зрабіць удалося. Але каб адвесці ад краю бездані цэлы рэгіён, трэба было працаваць разам. На жаль, да Аляксандра Лукашэнкі тады не прыслухаліся.
Аляксандр Лукашэнка папярэдзіў: усяго за некалькі мінут Расія і НАТА, напрыклад, могуць прайсці шлях ад ненаўмыснага лакальнага канфлікту да ядзернай вайны. Тады магло здацца: пра які лакальны канфлікт ідзе размова, якая ядзерная вайна? Праз пяць гадоў гэта ўжо рэальнасць, у якой мы з вамі жывём. На шчасце, да ядзернай вайны справа яшчэ не дайшла. Але сістэма бяспекі ў Еўропе не проста дае збоі - яна не працуе. І цяпер гэтыя словы Прэзідэнта Беларусі ўспрымаюцца зусім па-іншаму. Калі мірныя ініцыятывы Беларусі і іншых краін прадоўжаць ігнараваць на Захадзе, то ядзерны апакаліпсіс ужо не будзе здавацца нечым фантастычным.
Але Беларусь была яшчэ і цэнтрам маштабных спартыўных падзей. Мы цяпер пра II Еўрапейскія гульні. На час спаборніцтваў Мінск стаў у пэўным сэнсе спартыўнай сталіцай Еўропы. Фан-зоны, сувенірныя крамы, балельшчыкі з самых розных краін... Дарэчы, для іх спецыяльна ўвялі бязвізавы рэжым уезду ў Беларусь. Вось што такое спорт без межаў! І такая практыка ў нас прымяняецца рэгулярна. Цяпер па бязвізавым рэжыме да нас у любую пару года могуць прыехаць жыхары амаль 40 краін Еўропы.
Зразумела, гэта далёка не ўсе значныя падзеі пяцігадовай даўнасці. У гэтым выпуску мы раскажам, хто спрабаваў абвінавачваць беларусаў у нахлебніцтве, як адсвяткавалі 75-годдзе вызвалення Беларусі ад нямецка-фашысцкіх захопнікаў і тысячагоддзе Брэста. Хроніку гэтых і многіх іншых падзей глядзіце ў новым выпуску YouTube-праекта БЕЛТА "Як гэта было".-0-
Падпісвайцеся на нас у
