Максім Рыжанкоў. Скрыншот відэа un.org
28 верасня, Мінск /Кар. БЕЛТА/. Захад павінен быць лідарам у працэсе перамен, а не крыніцай пагроз і страт. Аб гэтым міністр замежных спраў Беларусі Максім Рыжанкоў заявіў у час выступлення на пленарным пасяджэнні 80-й сесіі Генеральнай Асамблеі ААН у Нью-Ёрку, перадае карэспандэнт БЕЛТА.
Міністр адзначыў, што мінула ўжо чвэрць стагоддзя з моманту, калі з трыбуны Генеральнай Асамблеі прагучалі адны з найвялікшых надзей і абяцанняў у гісторыі ААН.
"Ужо цэлыя 25 гадоў аддзяляюць нас ад памятнага Саміту тысячагоддзя, на якім былі прыняты Мэты развіцця тысячагоддзя. Тады здавалася, што з пачаткам новага тысячагоддзя мы ўваходзім і ў новую эру - добрай глабалізацыі і ўсеагульнага працвітання. Дзе ж мы знаходзімся праз чвэрць стагоддзя? З аднаго боку, мы сталі яшчэ больш узаемазвязанымі і ўзаемазалежнымі. Гэта заслуга тэхналагічнага развіцця, якое пастаянна змяняе паняцці часу і прасторы. Але, з іншага боку, з'явіліся шматлікія новыя лініі разлому, якія перакрэсліваюць начыста ўвесь пазітыў", - сказаў Максім Рыжанкоў.
Ён прывёў шэраг паказальных лічбаў. У 2000 годзе ў свеце было каля 50 млн прымусовых перасяленцаў, сёння іх ужо больш за 120 млн. Больш за мільярд жыхароў планеты жывуць ва ўмовах шматмернай беднасці. Канфлікты ва Украіне, Палесціне, Сірыі. Пасляваенны сіндром у Афганістане, Іраку, Лівіі, шэрагу іншых краін, які не дае выйсці народам гэтых дзяржаў трывала на шлях аднаўлення.
"Маштабныя сілавыя акцыі ў дачыненні да суверэнных краін па-за ўсялякім прававым полем. Трыльёны долараў на бяздумную мілітарызацыю. Вось да чаго мы прыйшлі за гэтыя 25 гадоў замест надзей. Чаго толькі каштуе шэсць з палавінай дзесяцігоддзяў эканамічнай блакады Кубы, якую беспадстаўна яшчэ і аб'явілі спонсарам тэрарызму. З гэтага шэрагу і гісторыя пра нейкую наркапагрозу з боку Венесуэлы, што абсалютна беспадстаўна і непрымальна. Гэта што, той вынік, да якога ААН імкнулася ўсе гэтыя 25 гадоў?" - падкрэсліў міністр.
Чаму ж гэтыя чаканні і надзеі пачатку тысячагоддзя не апраўдаліся, задаўся пытаннем кіраўнік беларускага МЗС. У гэтых адносінах, паводле яго слоў, прароцкімі аказаліся словы Прэзідэнта Беларусі, сказаныя на тым памятным Саміце тысячагоддзя: "На працягу многіх стагоддзяў невялікая група дзяржаў вяршыла лёсы свету, разглядаючы астатнія нацыі і народы як бяспраўную масу".
"Мінулыя чвэрць стагоддзя паказалі, што многія на Захадзе так і не змаглі адмовіцца ад свайго шматвяковага менталітэту. Таму Захад так і не стаў лідарам у працэсе перамен, а нават больш - стаў крыніцай пагроз і страт. У пэўных заходніх эліт, якія прывыклі жыць стагоддзямі за кошт іншых, прадаўжае прысутнічаць хоць і мадэрнізаваная, але ўсё ж каланіяльная інерцыя мыслення. Нядзіўна, што і сёння яны прадаўжаюць праяўляць высакамернасць і сілу ў адносінах да краін, што сталі на шлях развіцця, якія былі характэрны для каланіяльных часоў", - заявіў Максім Рыжанкоў.
Таму, звярнуў ён увагу, мінулыя чвэрць стагоддзя з боку Захаду можна было ўбачыць не агульную работу па вырашэнні праблем развіцця, а пашырэнне "дэмакратыі" і "вепанізацыю" эканомікі. Гэта палітыка спарадзіла шматлікія войны, хаос, мільёны бежанцаў, стварыла бар'еры ў міжнародным гандлі, падарвала глабальную харчовую бяспеку, укараніла беднасць, голад і няроўнасць.
"А міжнародныя арганізацыі, перш за ўсё ААН і Сусветная гандлёвая арганізацыя, былі адсунуты ўбок. Вось таму як рэакцыя на гэтыя негатыўныя тэндэнцыі становіцца папулярнай ідэя рэгіяналізацыі, адбываецца рост і ўмацаванне механізмаў супрацоўніцтва, не звязаных з краінамі Захаду, такіх як БРІКС, ШАС, АСЕАН, СНД, ЕАЭС, ЛАД, Афрыканскі саюз. Гэтыя структуры адлюстроўваюць інтарэсы краін Глабальнай Большасці, функцыянуюць на прынцыпах узаемнай павагі, роўнасці, кансэнсусу, а не дамінавання і рабавання. Яны, па сутнасці, фарміруюць справядлівую шматпалярную эканамічную архітэктуру развіцця. І абсалютна заканамерна з'явілася вельмі своечасовая ініцыятыва Старшыні КНР Сі Цзіньпіна аб глабальным кіраванні, якую Беларусь усямерна падтрымлівае", - рэзюмаваў беларускі дыпламат.-0-
Міністр адзначыў, што мінула ўжо чвэрць стагоддзя з моманту, калі з трыбуны Генеральнай Асамблеі прагучалі адны з найвялікшых надзей і абяцанняў у гісторыі ААН.
"Ужо цэлыя 25 гадоў аддзяляюць нас ад памятнага Саміту тысячагоддзя, на якім былі прыняты Мэты развіцця тысячагоддзя. Тады здавалася, што з пачаткам новага тысячагоддзя мы ўваходзім і ў новую эру - добрай глабалізацыі і ўсеагульнага працвітання. Дзе ж мы знаходзімся праз чвэрць стагоддзя? З аднаго боку, мы сталі яшчэ больш узаемазвязанымі і ўзаемазалежнымі. Гэта заслуга тэхналагічнага развіцця, якое пастаянна змяняе паняцці часу і прасторы. Але, з іншага боку, з'явіліся шматлікія новыя лініі разлому, якія перакрэсліваюць начыста ўвесь пазітыў", - сказаў Максім Рыжанкоў.
Ён прывёў шэраг паказальных лічбаў. У 2000 годзе ў свеце было каля 50 млн прымусовых перасяленцаў, сёння іх ужо больш за 120 млн. Больш за мільярд жыхароў планеты жывуць ва ўмовах шматмернай беднасці. Канфлікты ва Украіне, Палесціне, Сірыі. Пасляваенны сіндром у Афганістане, Іраку, Лівіі, шэрагу іншых краін, які не дае выйсці народам гэтых дзяржаў трывала на шлях аднаўлення.
"Маштабныя сілавыя акцыі ў дачыненні да суверэнных краін па-за ўсялякім прававым полем. Трыльёны долараў на бяздумную мілітарызацыю. Вось да чаго мы прыйшлі за гэтыя 25 гадоў замест надзей. Чаго толькі каштуе шэсць з палавінай дзесяцігоддзяў эканамічнай блакады Кубы, якую беспадстаўна яшчэ і аб'явілі спонсарам тэрарызму. З гэтага шэрагу і гісторыя пра нейкую наркапагрозу з боку Венесуэлы, што абсалютна беспадстаўна і непрымальна. Гэта што, той вынік, да якога ААН імкнулася ўсе гэтыя 25 гадоў?" - падкрэсліў міністр.
Чаму ж гэтыя чаканні і надзеі пачатку тысячагоддзя не апраўдаліся, задаўся пытаннем кіраўнік беларускага МЗС. У гэтых адносінах, паводле яго слоў, прароцкімі аказаліся словы Прэзідэнта Беларусі, сказаныя на тым памятным Саміце тысячагоддзя: "На працягу многіх стагоддзяў невялікая група дзяржаў вяршыла лёсы свету, разглядаючы астатнія нацыі і народы як бяспраўную масу".
"Мінулыя чвэрць стагоддзя паказалі, што многія на Захадзе так і не змаглі адмовіцца ад свайго шматвяковага менталітэту. Таму Захад так і не стаў лідарам у працэсе перамен, а нават больш - стаў крыніцай пагроз і страт. У пэўных заходніх эліт, якія прывыклі жыць стагоддзямі за кошт іншых, прадаўжае прысутнічаць хоць і мадэрнізаваная, але ўсё ж каланіяльная інерцыя мыслення. Нядзіўна, што і сёння яны прадаўжаюць праяўляць высакамернасць і сілу ў адносінах да краін, што сталі на шлях развіцця, якія былі характэрны для каланіяльных часоў", - заявіў Максім Рыжанкоў.
Таму, звярнуў ён увагу, мінулыя чвэрць стагоддзя з боку Захаду можна было ўбачыць не агульную работу па вырашэнні праблем развіцця, а пашырэнне "дэмакратыі" і "вепанізацыю" эканомікі. Гэта палітыка спарадзіла шматлікія войны, хаос, мільёны бежанцаў, стварыла бар'еры ў міжнародным гандлі, падарвала глабальную харчовую бяспеку, укараніла беднасць, голад і няроўнасць.
"А міжнародныя арганізацыі, перш за ўсё ААН і Сусветная гандлёвая арганізацыя, былі адсунуты ўбок. Вось таму як рэакцыя на гэтыя негатыўныя тэндэнцыі становіцца папулярнай ідэя рэгіяналізацыі, адбываецца рост і ўмацаванне механізмаў супрацоўніцтва, не звязаных з краінамі Захаду, такіх як БРІКС, ШАС, АСЕАН, СНД, ЕАЭС, ЛАД, Афрыканскі саюз. Гэтыя структуры адлюстроўваюць інтарэсы краін Глабальнай Большасці, функцыянуюць на прынцыпах узаемнай павагі, роўнасці, кансэнсусу, а не дамінавання і рабавання. Яны, па сутнасці, фарміруюць справядлівую шматпалярную эканамічную архітэктуру развіцця. І абсалютна заканамерна з'явілася вельмі своечасовая ініцыятыва Старшыні КНР Сі Цзіньпіна аб глабальным кіраванні, якую Беларусь усямерна падтрымлівае", - рэзюмаваў беларускі дыпламат.-0-
Падпісвайцеся на нас у
