4 снежня, Мінск /Кар. БЕЛТА/. Еўрапейскія эканамічныя санкцыі, у якой форме яны ні былі б прыняты, на кароткім часавым адрэзку нашкодзяць Беларусі, але які сцэнарый ні прапрацоўваўся б, панікаваць у нашай краіне ніхто не мае намеру. Такое меркаванне карэспандэнту БЕЛТА выказаў памочнік Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь доктар эканамічных навук Валерый Бельскі.
Паводле яго слоў, "беларускае пытанне" ўсё яшчэ на верхніх радках хіт-парада навін, хвалюе і палітычны бамонд Еўрасаюза, які не знаходзіць нічога лепшага, як са старога куфра выцягнуць жоўтыя канспекты з санкцыйнымі рэцэптамі. Зноў маланкі ў бок дзяржаўнай улады Беларусі, шантаж вялікімі праблемамі. "Для нашай краіны нічога новага не адбываецца, цыклічныя змяненні настрою і рыторыкі заходніх чыноўнікаў ад выбараў да выбараў сталі прывычнымі: ад непрызнання да паглыблення супрацоўніцтва - два крокі наперад, адзін назад. Гэтакая палітсезонная алергічная рэакцыя, супраць якой яшчэ не знойдзены сродкі прафілактыкі і лячэння. Толькі збіраліся разам будаваць ветку газаправода ад еўрапейскіх тэрміналаў ЗПГ, абмяркоўвалі праекты ў рамках Усходняга партнёрства, дабіліся зніжэння кошту "шэнгена", і раптам бах - усё правалілася ў пекла, - разважае Валерый Бельскі. - Краіна нібыта і прыгожая, і дагледжаная, і народ дабрадушны, адукаваны, гасцінны. Але ўсё роўна не даспадобы, знаходзяцца "заганы": занадта самастойная і гордая, "недэмакратычная", "нееўрапейская". Прытрымліваецца традыцыйных каштоўнасцей, мае сваё меркаванне, жорсткая да забойцаў і казнакрадаў. Не свавольная, але і не прымае націску. Быццам і зразумелая, але і іншая. Нееўрастандартная. Але Беларусь - перш за ўсё для існуючага тут народа з яго культурай, духоўнымі і палітычнымі традыцыямі. Адрозненні - не прычына учыніць "эканамічную Хірасіму", аб якой мараць азлобленыя палітычныя дысідэнты, што заклікаюць разбураць краіну, грамадзянамі якой з'яўляюцца".
Доктар эканамічных навук адзначае, што не маючыя ўстойлівай апоры ў беларускім грамадстве прадстаўнікі апазіцыі шукаюць апору ў высокіх замежных кабінетах, спадзеючыся на спачуванне і падтрымку свайго надакучлівага жадання звяржэння законнага кіраўніцтва краіны. Апагеем "палітычнай дзейнасці" сталі настойлівыя заклікі членаў прэзідыума саманазначанага каардынацыйнага савета апазіцыі ўвесці эканамічныя санкцыі ў адносінах да грамадзян Беларусі і кампаній, якія выступілі супраць арганізацыі "забастовак", уцягвання працоўных калектываў у пратэсны рух.
"Так, Вячорка, дарадчык Ціханоўскай, паўтараючы заяву Вярхоўнага прадстаўніка Еўрапейскага саюза па замежных справах і палітыцы бяспекі Барэля, паведаміў аб прапрацоўцы па запатрабаванні штаба экс-кандыдата ў Прэзідэнты Рэспублікі Беларусь эканамічных санкцый у адносінах амаль да чатырох соцень беларускіх кампаній. Размова, магчыма, ідзе аб сістэмаўтваральных прадпрыемствах - буйнейшых падаткаплацельшчыках, якія фарміруюць бюджэт краіны. І гэта ва ўмовах рэзкага росту дзяржаўных расходаў па кампенсацыі эканамічных страт з-за пандэміі COVID-19, прафілактыцы распаўсюджвання інфекцыі і аказанні медыцынскай дапамогі захварэлым. Дадатковыя затраты на мерапрыемствы ў сферы аховы здароўя абышліся казне ў сотні мільёнаў. Гэтыя людзі сапраўды хочуць дабра краіне, у якой яны з'явіліся на свет?" - задаецца пытаннем Валерый Бельскі.
На яго думку, еўрапейскія эканамічныя санкцыі, безумоўна, у якой форме яны ні былі б прыняты, на кароткім часавым адрэзку нашкодзяць Беларусі, затармозяць эканамічны рост, дакладна не будуць садзейнічаць росту дабрабыту народа.
"Эканамічныя наступствы націску ўжо істотныя (адмова ў асобных выпадках ад доўгатэрміновых гандлёвых і інвестыцыйных кантрактаў з-за ўзросшых рызык, павышэнне кошту пазык з-за інфляцыйных і дэвальвацыйных чаканняў). Санкцыі не патрэбны нашай краіне ні для самасцвярджэння, ні для мабілізацыі механізмаў развіцця. Але які сцэнарый ні прапрацоўваўся б, панікаваць у Беларусі ніхто не мае намеру. Хіба што хадайнікам эканамічных санкцый трэба пахвалявацца, паколькі не выключаны варыянт накіравання спагнання на іх маёмасць у мэтах кампенсавання эканамічнага ўрону дзяржаве і пацярпелым кампаніям, - адзначае Валерый Бельскі. - Няма ліха без дабра. Санкцыі пахаваюць не толькі пратэсны рух, але і ілюзіі аб магчымасці дружалюбнага стаўлення Еўрасаюза да Беларусі, якія прыводзілі да самабічавання некаторых нашых палітыкаў (раз да нас дрэнна ставяцца, значыць, мы ў чымсьці вінаватыя). Зрабіўшы вывады і вымушана скарэкціраваўшы вектары сваёй палітыкі, мы зможам дзейнічаць больш вызначана, не спадзеючыся больш нават на квант розуму і міласэрнасці еўрабюракратаў".-0-
