
Фота Unsplash
26 мая, Мінск /Кар. БЕЛТА/. На 34-й сесіі Камісіі ААН па папярэджанні злачыннасці і крымінальным правасуддзі ў Вене пастаянны прадстаўнік Беларусі пры міжнародных арганізацыях у Вене Андрэй Дапкюнас прадставіў ад імя Беларусі, Венесуэлы, Ірана, Кітая, Нікарагуа і Расіі сумесную заяву па выніках тэматычнага форуму "Актуальныя праблемы міжнароднага крымінальнага супрацоўніцтва і правасуддзя". Аб гэтым БЕЛТА паведамілі ў прэс-службе беларускага знешнепалітычнага ведамства.
Тэматычны форум і сумесная заява былі падрыхтаваны па ініцыятыве Беларусі. Аўтары заявы падкрэслілі важнасць эфектыўнага прымянення існуючых шматбаковых дакументаў і выказалі сур'ёзную занепакоенасць праблемамі, якія перашкаджаюць наладжванню эфектыўнага міжнароднага супрацоўніцтва ў галіне крымінальнага правасуддзя і рэалізацыі міжнародных прававых інструментаў.
"Адной з асноўных праблем, якія перашкаджаюць эфектыўнаму супрацоўніцтву, яны назвалі аднабаковыя прымусовыя меры, - адзначылі ў МЗС. - У кантэксце тэматычнага мандата камісіі было адзначана, што такія меры перашкаджаюць эфектыўнаму расследаванню транснацыянальных крымінальных спраў. Нацыянальныя праваахоўныя органы сутыкаюцца з цяжкасцямі ў абмене аператыўнымі данымі, зборы доказаў, правядзенні сумесных аперацый, вяртанні маёмасці і супрацоўніцтве ў пытаннях экстрадацыі. Гэтыя дыскрымінацыйныя меры падрываюць выкананне адпаведных канвенцый ААН, дагавораў аб супрацоўніцтве і ўзаемнай дапамозе ў крымінальных справах, аслабляюць прававую аснову міжнароднага супрацоўніцтва ў галіне крымінальнага правасуддзя і фактычна даюць магчымасць многім злачынцам пазбягаць пакарання".
Дзяржавы-аднадумцы падкрэслілі, што ва ўмовах зменлівай міжнароднай геапалітычнай сітуацыі аднабаковыя прымусовыя меры могуць справакаваць канфрантацыю з боку іншых краін, адцягнуць увагу міжнароднай супольнасці ад барацьбы з транснацыянальнымі злачынствамі і, як вынік, садзейнічаць ім.
Аўтары заявы заклікалі не дапускаць палітызацыі міжнароднага антыкрымінальнага супрацоўніцтва, уключаючы экстрадацыю і ўзаемную прававую дапамогу, і дзейнасці антыкрымінальных арганізацый. Краіны-партнёры прапанавалі профільным міжнародным арганізацыям і міжнароднай супольнасці ў цэлым уважліва сачыць, ацэньваць і актыўна рэагаваць на негатыўны ўплыў аднабаковых прымусовых мер на міжнароднае супрацоўніцтва ў барацьбе са злачыннасцю.-0-
Тэматычны форум і сумесная заява былі падрыхтаваны па ініцыятыве Беларусі. Аўтары заявы падкрэслілі важнасць эфектыўнага прымянення існуючых шматбаковых дакументаў і выказалі сур'ёзную занепакоенасць праблемамі, якія перашкаджаюць наладжванню эфектыўнага міжнароднага супрацоўніцтва ў галіне крымінальнага правасуддзя і рэалізацыі міжнародных прававых інструментаў.
"Адной з асноўных праблем, якія перашкаджаюць эфектыўнаму супрацоўніцтву, яны назвалі аднабаковыя прымусовыя меры, - адзначылі ў МЗС. - У кантэксце тэматычнага мандата камісіі было адзначана, што такія меры перашкаджаюць эфектыўнаму расследаванню транснацыянальных крымінальных спраў. Нацыянальныя праваахоўныя органы сутыкаюцца з цяжкасцямі ў абмене аператыўнымі данымі, зборы доказаў, правядзенні сумесных аперацый, вяртанні маёмасці і супрацоўніцтве ў пытаннях экстрадацыі. Гэтыя дыскрымінацыйныя меры падрываюць выкананне адпаведных канвенцый ААН, дагавораў аб супрацоўніцтве і ўзаемнай дапамозе ў крымінальных справах, аслабляюць прававую аснову міжнароднага супрацоўніцтва ў галіне крымінальнага правасуддзя і фактычна даюць магчымасць многім злачынцам пазбягаць пакарання".
Дзяржавы-аднадумцы падкрэслілі, што ва ўмовах зменлівай міжнароднай геапалітычнай сітуацыі аднабаковыя прымусовыя меры могуць справакаваць канфрантацыю з боку іншых краін, адцягнуць увагу міжнароднай супольнасці ад барацьбы з транснацыянальнымі злачынствамі і, як вынік, садзейнічаць ім.
Аўтары заявы заклікалі не дапускаць палітызацыі міжнароднага антыкрымінальнага супрацоўніцтва, уключаючы экстрадацыю і ўзаемную прававую дапамогу, і дзейнасці антыкрымінальных арганізацый. Краіны-партнёры прапанавалі профільным міжнародным арганізацыям і міжнароднай супольнасці ў цэлым уважліва сачыць, ацэньваць і актыўна рэагаваць на негатыўны ўплыў аднабаковых прымусовых мер на міжнароднае супрацоўніцтва ў барацьбе са злачыннасцю.-0-