Метро з'яўляецца самым папулярным відам грамадскага транспарту ў Мінску. Штодзень яго паслугамі карыстаюцца амаль 900 тыс. жыхароў і гасцей сталіцы. Аб перспектывах развіцця сталічнай падземкі карэспандэнт БЕЛТА пагутарыла з начальнікам Мінскага метрапалітэна Расціславам Юрэняй.
- Расціслаў Станіслававіч, ці часта вы карыстаецеся метро як пасажыр? Якая станцыя мінскага метро найбольш падабаецца асабіста вам?
- Метро па службовых справах карыстаюся практычна кожны дзень. Так і зручней, і хутчэй. Ад канцавой да канцавой станцый метро Маскоўскай лініі можна дабрацца за 28 мінут, Аўтазаводскай лініі - за 27 мінут. Згадзіцеся, крыху больш часу спатрэбіцца для таго, каб, напрыклад, даехаць ад Каменнай Горкі да станцыі "Магілёўскай" на асабістым аўтамабілі ў час пік.
З усіх станцый мне найбольш падабаюцца "Грушаўка", "Міхалова", "Пятроўшчына" і асабліва "Малінаўка". На гэтай станцыі вельмі цёплая, душэўная атмасфера. Пэўны антураж ствараюць калоны, стылізаваныя пад дрэвы, акрамя таго, стоячы на платформе, часам можна пачуць трэлі малінаўкі. З даўно пабудаваных станцый мне падабаецца "Барысаўскі тракт" і "Спартыўная". Яны светлыя і маюць свой непаўторны стыль. Вядома, усе восем станцый першай чаргі будаўніцтва маюць архітэктурны каларыт той камуністычнай эпохі. Але, на маю думку, станцыі павінны мець нейтральны палітычны сэнс.
- Колькі вагонаў метро ўжо абсталявана відэакамерамі? Якія новыя сістэмы бяспекі плануецца ўкараніць у сталічным метро ў найбліжэйшым будучым? Станцыі новай лініі будуць абсталяваны ахоўнымі экранамі. Ці плануецца ўстанавіць аналагічныя канструкцыі на іншых станцыях?
- Сёння пасажыраў метро перавозіць 361 вагон, з іх 60 абсталяваны відэакамерамі. Яны ўстаноўлены ў пачатку і канцы вагонаў. У бліжэйшы час плануецца аснасціць відэакамерамі ўсе саставы.
Паколькі асноўныя здарэнні ўсё ж адбываюцца не ў вагонах, а на станцыях, то апошнія ўкамплектаваны камерамі поўнасцю. Усяго на станцыях і пераходах працуюць каля 2 тыс. відэакамер. У метро таксама ўстаноўлены новыя ўстройствы кантролю праходу ў тунэлях. Калі чалавек пабяжыць у тунэль, спрацуе гукавая і светлавая сігналізацыя, уключацца камеры. Такім чынам работнікі метрапалітэна даведаюцца аб пранікненні.
На сённяшні дзень на 15 станцыях абсталявана 25 надглядных зон. Да канца бягучага года рэнтгенаграфічныя сканеры і рамкі-металашукальнікі з'явяцца на ўсіх 29 станцыях. А вось устанаўліваць ахоўныя экраны на дзеючых станцыях не плануецца, паколькі для гэтага неабходна іх закрываць, што створыць нязручнасці для жыхароў горада. Рэалізавана гэта новаўвядзенне будзе толькі на трэцяй лініі.
Няшчасныя выпадкі ў мінскім метро здараюцца рэдка. Напрыклад, за мінулы год у сталічнай падземцы на рэйкі ўпалі 15 пасажыраў, загінуў адзін чалавек. Сем грамадзян апынуліся на пуцях з-за дрэннага самаадчування, былі дзве спробы суіцыду. Чатыры чалавекі апынуліся на рэйках з-за парушэння правіл карыстання метрапалітэнам. Часцей за ўсё на пуці скачуць, каб падняць тэлефон або іншы прадмет, які ўпаў. У мінулым годзе адзін з парушальнікаў пабег у тунэль, растлумачыўшы свой учынак тым, што ў дзяцінстве ў яго была такая мара. У 2013 годзе ў метро было зарэгістравана 20 выпадкаў падзення на пуці, з іх два смяротныя, у 2004 годзе - 19 выпадкаў.
Супрацоўнікі Мінскага метрапалітэна прымаюць усе меры для прадухілення няшчасных выпадкаў. Тым, хто паводзіць сябе непрыстойна або, знаходзячыся на платформе, слухае музыку ў навушніках, абавязкова робіцца заўвага. Не прапускаюць у метро п'яных пасажыраў. Напрыклад, у мінулым годзе ў мінскую падземку не прапусцілі 90 тыс. чалавек у стане алкагольнага ап'янення. Гэта прыкладная колькасць насельніцтва сярэдняга беларускага горада.
- Якім станцыям Мінскага метрапалітэна сёння неабходны рамонт?
- Можна сказаць, што рамонт станцый Мінскага метрапалітэна ніколі не спыняецца. Напрыклад, цяпер мы рамантуем службовыя памяшканні на станцыі "Купалаўская". Да чэмпіянату свету па хакеі былі адрамантаваны ўсе пераходы станцый другой лініі. На "Кастрычніцкай" літаральна кожны год праводзім касметычны рамонт пераходаў. Але ўся гэта работа не бачная пасажырам, таму што вядзецца ноччу. Рамонтам абсталявання станцый і будаўнічых аб'ектаў метро кожную ноч з 1.30 да 5.00 займаюцца амаль 1,5 тыс. чалавек.
Днём жа мы стараемся, каб пасажыры не заўважалі наш абслуговы персанал, за выключэннем інспектараў бяспекі, аператараў рэнтгенаграфічных установак для надгляду, касіраў, кантралёраў на турнікетных лініях і дзяжурных па адпраўленні паяздоў са станцый.
- Мінскі метрапалітэн паступова пашырае безбар'ернае асяроддзе для інвалідаў. Якія станцыі метро пакуль адстаюць ад іншых у гэтым плане, якія аснасцяць абсталяваннем для людзей з абмежаванымі магчымасцямі ў найбліжэйшы час?
- Сёння ў мінскім метро працуюць 23 ліфты, 22 нахіленыя лесвічныя платформы і два вертыкальныя пад'ёмнікі. Яшчэ 10 станцый абсталяваны лесвічнымі пад'ёмнікамі гусенічнага тыпу італьянскай фірмы Sherpa. У найбліжэйшы час будуць закуплены яшчэ пяць такіх устройстваў.
Акрамя таго, летам на станцыях "Пушкінская", "Кастрычніцкая", "Купалаўская", "Плошча Леніна" і "Інстытут культуры" пачнуць працаваць электронныя інфарматары для сляпых. Яны падкажуць людзям з абмежаванымі магчымасцямі, як прайсці да платформы або дзе знаходзіцца кіёск, у якім прадаюцца жэтоны. Для актывізацыі ўстройства інвалід, заходзячы на станцыю, павінен будзе націснуць кнопку на спецыяльнай бірульцы. Кожны год мы плануем устанаўліваць такія інфарматары на пяці станцыях.
Менш за іншых прыстасаваны для перамяшчэння інвалідаў такія станцыі метро, як "Парк Чалюскінцаў", "Акадэмія навук", "Плошча Я.Коласа", "Плошча Перамогі", "Трактарны завод", "Пралетарская", "Фрунзенская". Аднак і тут людзям з абмежаванымі магчымасцямі абавязкова дапамогуць спусціцца ў падземку і пакінуць яе. Інвалід, які збіраецца скарыстацца паслугамі метро, можа загадзя адправіць заяўку з дапамогай інтэрнэту або паведаміць аб сваіх намерах супрацоўнікам метро па тэлефоне. Дарэчы, людзі з абмежаваннямі часта выкарыстоўваюць гэту магчымасць.
- Дыферэнцыраваную аплату праезду ў гарадскім пасажырскім транспарце ў залежнасці ад адлегласці або часу паездкі плануюць укараніць да канца 2015 года. Якім чынам пераход на такую аплату будзе ажыццёўлены ў мінскім метро?
- Укараняць такую сістэму аплаты праезду ў мінскім метро пакуль не плануецца. Дыферэнцыраваная сістэма не зусім прымальная для метрапалітэна.
- Калі чакаецца павышэнне кошту праезду ў метро? Які сабекошт паездкі на сённяшні дзень?
- Мы ініцыіруем павышэнне тарыфу на праезд, але рашэнне прымае Мінгарвыканкам, таму адказаць на гэта пытанне я не магу. Сабекошт паездкі ў метро на сённяшні дзень складае Br7 тыс. Гэта значыць перавозкі акупляюцца прыкладна на 67 працэнтаў.
- На ваш погляд, у чым самае галоўнае адрозненне будучых станцый метро трэцяй лініі?
- Самае галоўнае - яны будуць зручнымі для пасажыраў. На трэцяй лініі акрамя традыцыйных ліфтаў з'явяцца травалатары на перасадачных вузлах. Акрамя таго, устройствы арыентавання дадуць магчымасць пасажыру ў любым пункце станцыі даведацца, у якім напрамку яму трэба рухацца.
Выкананы станцыі будуць у светлых прыродных танах, граніт на сценах заменіць керамічная плітка. Немалаважна і тое, што яны будуць эканамічнымі. На станцыях прадугледжана магчымасць секцыяніравання асвятлення, прымянення новых свяцілень са святлодыёднымі лямпамі і многае іншае.
- Ці з'явіцца ў Мінску па прыкладзе іншых гарадоў наземнае метро?
- Гэта магчымасць не разглядаецца. Наземнае метро забірае карысную гарадскую тэрыторыю, таму што працягласць санітарнай зоны ад краю тунэля павінна быць не менш як 100 м. Акрамя таго, рухомы састаў метрапалітэна, як правіла, разлічаны на плюсавыя тэмпературы. Таму ўяўная таннасць такога праекта можа потым абярнуцца вялікімі грашамі на абслугоўванне і нязручнасцю для гараджан.
Хрысціна РАШАНОК
