Фота з архіва
21 красавіка, Мінск /Кар. БЕЛТА/. Штогод Міжнародны арбітражны суд пры БелГПП разглядае каля сотні спраў. Аб гэтым расказаў начальнік дэпартамента прававога забеспячэння і лічбавых тэхналогій БелГПП Віталь Вабішчэвіч на прэс-канферэнцыі, перадае карэспандэнт БЕЛТА.
"Арбітраж - гэта даволі індывідуальны асаблівы інструмент пры ўрэгуляванні спрэчак. Сусветныя суды ў Лондане, Парыжы, напрыклад, у год разглядаюць да тысячы спраў, расійскі МКАС пры гандлёва-прамысловай палаце - каля 350 спраў", - расказаў Віталь Вабішчэвіч.
Арбітражны суд можа разглядаць тры катэгорыі спраў - спрэчку паміж беларускім і замежным рэзідэнтам, паміж двума замежнымі рэзідэнтамі і паміж двума беларускімі. Дарэчы, практыка разгляду ўнутрырэспубліканскіх спрэчак таксама даволі нядрэнная - каля 10 спраў у год разглядаюцца менавіта ўнутры Рэспублікі Беларусь.
У рамках арбітражу менавіта бакі вызначаюць колькасны склад арбітраў і назначаюць іх. "Гэта значыць, калі ў дзяржсудзе каго назначылі, таго і назначылі, то ў міжнародных спрэчках бок назначае арбітраў. Нярэдка міжнародную спрэчку разглядаюць арбітры розных нацыянальнасцей. Гэта значыць, напрыклад, ісцец назначае грамадзяніна Беларусі, адказчык - грамадзяніна Расіі, а арбітрастаршыня - грамадзянін Казахстана. Часам у саміх кантрактах бакі прапісваюць, што ў выпадку разгляду спрэчкі арбітры не павінны з'яўляцца грамадзянамі або рэзідэнтамі тых краін. Ёсць вельмі шмат працэсуальных аспектаў", - падкрэсліў начальнік дэпартамента.
Арбітраж лічыцца максімальна гібкім, спрэчкі могуць разглядацца нават у анлайн-фармаце. Бакі самі вызначаюць парадак, працэс, мову, разбор і іншае. "Давер розных краін да рашэнняў арбітражных інстытутаў значна вышэйшы, таму што ў кожнай краіне суды абараняюць дзяржаўныя інтарэсы. І ў Еўропе, і ў ЗША, і ў Кітаі - гэта зразумела", - адзначыў ён.
Задача арбітражнага інстытута - вынесці выканальнае ў будучым рашэнне.-0-
"Арбітраж - гэта даволі індывідуальны асаблівы інструмент пры ўрэгуляванні спрэчак. Сусветныя суды ў Лондане, Парыжы, напрыклад, у год разглядаюць да тысячы спраў, расійскі МКАС пры гандлёва-прамысловай палаце - каля 350 спраў", - расказаў Віталь Вабішчэвіч.
Арбітражны суд можа разглядаць тры катэгорыі спраў - спрэчку паміж беларускім і замежным рэзідэнтам, паміж двума замежнымі рэзідэнтамі і паміж двума беларускімі. Дарэчы, практыка разгляду ўнутрырэспубліканскіх спрэчак таксама даволі нядрэнная - каля 10 спраў у год разглядаюцца менавіта ўнутры Рэспублікі Беларусь.
У рамках арбітражу менавіта бакі вызначаюць колькасны склад арбітраў і назначаюць іх. "Гэта значыць, калі ў дзяржсудзе каго назначылі, таго і назначылі, то ў міжнародных спрэчках бок назначае арбітраў. Нярэдка міжнародную спрэчку разглядаюць арбітры розных нацыянальнасцей. Гэта значыць, напрыклад, ісцец назначае грамадзяніна Беларусі, адказчык - грамадзяніна Расіі, а арбітрастаршыня - грамадзянін Казахстана. Часам у саміх кантрактах бакі прапісваюць, што ў выпадку разгляду спрэчкі арбітры не павінны з'яўляцца грамадзянамі або рэзідэнтамі тых краін. Ёсць вельмі шмат працэсуальных аспектаў", - падкрэсліў начальнік дэпартамента.
Арбітраж лічыцца максімальна гібкім, спрэчкі могуць разглядацца нават у анлайн-фармаце. Бакі самі вызначаюць парадак, працэс, мову, разбор і іншае. "Давер розных краін да рашэнняў арбітражных інстытутаў значна вышэйшы, таму што ў кожнай краіне суды абараняюць дзяржаўныя інтарэсы. І ў Еўропе, і ў ЗША, і ў Кітаі - гэта зразумела", - адзначыў ён.
Задача арбітражнага інстытута - вынесці выканальнае ў будучым рашэнне.-0-
Падпісвайцеся на нас у
