12 сакавіка, Мінск /Кар. БЕЛТА/. Паказ оперы "Севільскі цырульнік", прымеркаваны да 100-годдзя з дня нараджэння выдатнай опернай спявачкі народнай артысткі СССР, педагога Тамары Ніжнікавай, адбыўся ў Вялікім тэатры, перадае карэспандэнт БЕЛТА.
Генеральны дырэктар Вялікага тэатра Кацярына Дулава адзначыла, што першы раз убачыла Тамару Ніжнікаву на тэатральнай сцэне, дзе яна ўражвала слухачоў сваім незвычайным пяшчотным голасам.
"Пасля мы як калегі сустрэліся з ёю ў Акадэміі музыкі. Затым я стала рэктарам, а Тамара Мікалаеўна ўжо ў вельмі сур'ёзным узросце прадаўжала выкладаць. Да яе імкнуліся студэнты. Яны чакалі сустрэчы з майстрам, паколькі гэта быў чалавек вялікай глыбіні, сілы, дабрыні, пяшчоты. Яна мела вялікую музычнасць, надзвычай пазітыўны і цёплы погляд на жыццё і здольнасць збіраць вакол сябе сяброў", - сказала Кацярына Дулава.
На яе думку, Вялікі тэатр жыве ў тым ліку дзякуючы гісторыям людзей, якія складалі дзіўны тэатральны свет.
"Тамара Мікалаеўна стварыла вялікую колькасць непаўторных вобразаў. У яе была кранальнасць і нейкая наіўнасць, небывалая адданасць тэатру і адданасць справе, якою яна займалася да апошніх гадоў свайго жыцця", - падкрэсліла Кацярына Дулава.
Вялікі тэатр Беларусі прысвяціў Тамары Ніжнікавай оперу "Севільскі цырульнік", паколькі Разіна - адна са знакавых роляў у рэпертуары спявачкі. Менавіта з ёю яна ўпершыню выйшла на сцэну беларускага тэатра ў 1949 годзе. Дэбют пакарыў публіку. Артыстка паказала не толькі цудоўнае валоданне голасам, але і акцёрскія здольнасці, уменне свабодна трымацца на сцэне.
Генеральны дырэктар Вялікага тэатра Кацярына Дулава адзначыла, што першы раз убачыла Тамару Ніжнікаву на тэатральнай сцэне, дзе яна ўражвала слухачоў сваім незвычайным пяшчотным голасам.
"Пасля мы як калегі сустрэліся з ёю ў Акадэміі музыкі. Затым я стала рэктарам, а Тамара Мікалаеўна ўжо ў вельмі сур'ёзным узросце прадаўжала выкладаць. Да яе імкнуліся студэнты. Яны чакалі сустрэчы з майстрам, паколькі гэта быў чалавек вялікай глыбіні, сілы, дабрыні, пяшчоты. Яна мела вялікую музычнасць, надзвычай пазітыўны і цёплы погляд на жыццё і здольнасць збіраць вакол сябе сяброў", - сказала Кацярына Дулава.
На яе думку, Вялікі тэатр жыве ў тым ліку дзякуючы гісторыям людзей, якія складалі дзіўны тэатральны свет.
"Тамара Мікалаеўна стварыла вялікую колькасць непаўторных вобразаў. У яе была кранальнасць і нейкая наіўнасць, небывалая адданасць тэатру і адданасць справе, якою яна займалася да апошніх гадоў свайго жыцця", - падкрэсліла Кацярына Дулава.
Вялікі тэатр Беларусі прысвяціў Тамары Ніжнікавай оперу "Севільскі цырульнік", паколькі Разіна - адна са знакавых роляў у рэпертуары спявачкі. Менавіта з ёю яна ўпершыню выйшла на сцэну беларускага тэатра ў 1949 годзе. Дэбют пакарыў публіку. Артыстка паказала не толькі цудоўнае валоданне голасам, але і акцёрскія здольнасці, уменне свабодна трымацца на сцэне.
У фае тэатра таксама прадставілі выставу, прысвечаную творчай спадчыне Тамары Ніжнікавай. Экспазіцыя была арганізавана сумесна з Музеем гісторыі тэатральнай і музычнай культуры.-0-
Фота Таццяны Матусевіч
Падпісвайцеся на нас у
