Фота МЗС
9 снежня, Мінск /Кар. БЕЛТА/. Неглюбская тэкстыльная традыцыя Веткаўскага раёна ўнесена ў Спіс нематэрыяльнай культурнай спадчыны ЮНЕСКА, паведамляе БЕЛТА са спасылкай на беларускае знешнепалітычнае ведамства.
"Міжурадавы камітэт па ахове нематэрыяльнай культурнай спадчыны (ЮНЕСКА) у ходзе 20-й сесіі ў Нью-Дэлі 9 снежня прыняў рашэнне аб уключэнні элемента нематэрыяльнай культурнай спадчыны "Неглюбская тэкстыльная традыцыя Веткаўскага раёна Гомельскай вобласці" ў Спіс нематэрыяльнай культурнай спадчыны, якая мае патрэбу ў тэрміновай ахове ЮНЕСКА", - гаворыцца ў паведамленні.
Неглюбская тэкстыльная традыцыя Веткаўскага раёна Гомельскай вобласці ўяўляе сабой унікальную з'яву беларускай народнай культуры, якая захавала архаічныя рысы і складаную сімволіку. Гэта традыцыя, якая сфарміравалася ў XVII стагоддзі, ахоплівае стварэнне ручнікоў, прадметаў адзення і інтэр'ера з выкарыстаннем самабытных тэхнік ткацтва і вышыўкі.
Асобую вядомасць набылі неглюбскія ручнікі, якія вызначаюцца складанай паліхромнай гамай (да 25 адценняў) і багатай арнаментальнай спадчынай, якая налічвае больш за 120 узораў, некаторыя з якіх узыходзяць да тысячагадовых традыцый. Геаметрычныя і раслінныя арнаменты ("крывулі", "павукі", "яблынька" і інш.) змяшчаюць зашыфраваныя пажаданні дабра, любові, дабрабыту і здароўя. Унікальнасць тэхнікі, пры якой ткацтва вядзецца з вываратнага боку, забяспечвае непаўторнасць кожнага вырабу.
З'яўляючыся аб'ектам гісторыка-культурнай спадчыны Беларусі, традыцыя прадаўжае жыць дзякуючы бесперапыннай пераемнасці пакаленняў, захоўваючы ўнікальныя тэхнікі і сімвалічную мову народнага мастацтва. Мясцовыя жыхары прадаўжаюць выкарыстоўваць традыцыйныя тэкстыльныя вырабы ў штодзённым жыцці і прыкладаюць значныя намаганні для распаўсюджвання практык традыцыйнага неглюбскага ткацтва, асабліва з мэтай перадачы ведаў падрастаючаму пакаленню.
Уключэнне гэтага рамяства ў Спіс ЮНЕСКА стала вынікам сумеснай работы супольнасці неглюбскіх майстроў, экспертаў і спецыялістаў па ахове нематэрыяльнай культурнай спадчыны, Нацыянальнай камісіі Рэспублікі Беларусь па справах ЮНЕСКА, Міністэрства культуры Рэспублікі Беларусь, Міністэрства замежных спраў Рэспублікі Беларусь, пастаяннага прадстаўніцтва Беларусі пры ЮНЕСКА і Беларускага дзяржаўнага ўніверсітэта культуры і мастацтваў.
З уключэннем неглюбскай тэкстыльнай традыцыі спісы нематэрыяльнай культурнай спадчыны ЮНЕСКА налічваюць сем беларускіх элементаў. Раней уключаны святочны калядны абрад "Калядныя цары" ў вёсцы Семежава (Капыльскі раён, Мінская вобласць), 2009 год; "Урачыстасць у гонар шанавання Абраза Маці Божай Будслаўскай (Будслаўскі фэст)" у вёсцы Будслаў (Мядзельскі раён, Мінская вобласць), 2018 год; "Юраўскі карагод" у вёсцы Пагост Жыткавіцкага раёна Гомельскай вобласці, 2019 год; Культура бортніцтва, 2020 год; "Саломапляценне Беларусі: мастацтва, рамяство, уменні", 2022 год; "Выцінанка - традыцыйнае мастацтва выразання з паперы ў Беларусі", 2024 год.-0-
"Міжурадавы камітэт па ахове нематэрыяльнай культурнай спадчыны (ЮНЕСКА) у ходзе 20-й сесіі ў Нью-Дэлі 9 снежня прыняў рашэнне аб уключэнні элемента нематэрыяльнай культурнай спадчыны "Неглюбская тэкстыльная традыцыя Веткаўскага раёна Гомельскай вобласці" ў Спіс нематэрыяльнай культурнай спадчыны, якая мае патрэбу ў тэрміновай ахове ЮНЕСКА", - гаворыцца ў паведамленні.
Неглюбская тэкстыльная традыцыя Веткаўскага раёна Гомельскай вобласці ўяўляе сабой унікальную з'яву беларускай народнай культуры, якая захавала архаічныя рысы і складаную сімволіку. Гэта традыцыя, якая сфарміравалася ў XVII стагоддзі, ахоплівае стварэнне ручнікоў, прадметаў адзення і інтэр'ера з выкарыстаннем самабытных тэхнік ткацтва і вышыўкі.
Асобую вядомасць набылі неглюбскія ручнікі, якія вызначаюцца складанай паліхромнай гамай (да 25 адценняў) і багатай арнаментальнай спадчынай, якая налічвае больш за 120 узораў, некаторыя з якіх узыходзяць да тысячагадовых традыцый. Геаметрычныя і раслінныя арнаменты ("крывулі", "павукі", "яблынька" і інш.) змяшчаюць зашыфраваныя пажаданні дабра, любові, дабрабыту і здароўя. Унікальнасць тэхнікі, пры якой ткацтва вядзецца з вываратнага боку, забяспечвае непаўторнасць кожнага вырабу.
З'яўляючыся аб'ектам гісторыка-культурнай спадчыны Беларусі, традыцыя прадаўжае жыць дзякуючы бесперапыннай пераемнасці пакаленняў, захоўваючы ўнікальныя тэхнікі і сімвалічную мову народнага мастацтва. Мясцовыя жыхары прадаўжаюць выкарыстоўваць традыцыйныя тэкстыльныя вырабы ў штодзённым жыцці і прыкладаюць значныя намаганні для распаўсюджвання практык традыцыйнага неглюбскага ткацтва, асабліва з мэтай перадачы ведаў падрастаючаму пакаленню.
Уключэнне гэтага рамяства ў Спіс ЮНЕСКА стала вынікам сумеснай работы супольнасці неглюбскіх майстроў, экспертаў і спецыялістаў па ахове нематэрыяльнай культурнай спадчыны, Нацыянальнай камісіі Рэспублікі Беларусь па справах ЮНЕСКА, Міністэрства культуры Рэспублікі Беларусь, Міністэрства замежных спраў Рэспублікі Беларусь, пастаяннага прадстаўніцтва Беларусі пры ЮНЕСКА і Беларускага дзяржаўнага ўніверсітэта культуры і мастацтваў.
З уключэннем неглюбскай тэкстыльнай традыцыі спісы нематэрыяльнай культурнай спадчыны ЮНЕСКА налічваюць сем беларускіх элементаў. Раней уключаны святочны калядны абрад "Калядныя цары" ў вёсцы Семежава (Капыльскі раён, Мінская вобласць), 2009 год; "Урачыстасць у гонар шанавання Абраза Маці Божай Будслаўскай (Будслаўскі фэст)" у вёсцы Будслаў (Мядзельскі раён, Мінская вобласць), 2018 год; "Юраўскі карагод" у вёсцы Пагост Жыткавіцкага раёна Гомельскай вобласці, 2019 год; Культура бортніцтва, 2020 год; "Саломапляценне Беларусі: мастацтва, рамяство, уменні", 2022 год; "Выцінанка - традыцыйнае мастацтва выразання з паперы ў Беларусі", 2024 год.-0-
Падпісвайцеся на нас у
