27 ліпеня, Магілёў /Кар. БЕЛТА/. "Беларусьфільм" стварае карціны, якія дапамагаюць людзям задумвацца аб важным. Такое меркаванне журналістам выказаў генеральны дырэктар кінастудыі "Беларусьфільм" Уладзімір Карачэўскі ў час творчай сустрэчы і прэзентацыі фільма "Падрыў" у кінатэатры "Радзіма" ў Магілёве, перадае карэспандэнт БЕЛТА.
"Кінастудыя "Беларусьфільм" не спыняла сваю вытворчасць у самыя складаныя часы, нават калі была пандэмія. Так, былі пастаўлены нейкія фільмы на паўзу, але мы стараліся, каб да гледача даходзіла наша прадукцыя. Гэта датычыцца і анімацыйных, і дакументальных, і ігравых фільмаў. Задача стаіць не толькі здымаць кіно на патрыятычную тэму, але і кіно, якое будзе запатрабавана на міжнародных рынках, будзе зразумела замежнаму гледачу, - сказаў ён. - Цяпер у нас у рабоце некалькі карцін, сярод якіх жанравыя фільмы: камедыі, меладрамы, серыялы. Ёсць карціны, звязаныя з нацыянальнай гісторыяй, - праект пад рабочай назвай "Мы адзіныя", прысвечаны гісторыі Беларусі ў 1920-я гады. Ёсць сумесны беларуска-ўзбекскі праект "Казбек", ідзе распрацоўка фільма, прысвечанага сучаснай Беларусі".
Як адзначыў Уладзімір Карачэўскі, беларускія кінастужкі - гэта фільмы аб нашых людзях і іх жыцці, нашай гісторыі і падзеях. "Разам з тым кінастудыя - гэта яшчэ і выхаванне, у тым ліку патрыятычнае выхаванне маладога чалавека. Гэта расказ аб тых, аб кім яшчэ не гаварылі. Таму "Падрыў", які мы прадстаўляем, якраз расказ аб такіх людзях - юнаках і дзяўчатах, іх грамадзянскай пазіцыі і ціхім подзвігу, калі людзі здзяйснялі сапраўдныя подзвігі, вызваляючы сваю зямлю ад наступстваў вайны. Яны разумелі, што могуць загінуць, але рызыкавалі, таму што ведалі - гэта неабходна для мірнага жыцця", - падкрэсліў генеральны дырэктар.
Паводле слоў Уладзіміра Карачэўскага, кінастужка "Падрыў" павінна дапамагчы людзям задумацца. "Няхай маладое пакаленне задумаецца, ці гатова яно здзейсніць такі грамадзянскі подзвіг, ахвяраваць сабой, без піяру ў інтэрнэце і расказаў аб гэтым. Апошнім часам мы абстаўляемся карцінкамі. А ты вазьмі і проста зрабі, нікому не расказваючы, таму што ў цябе ўнутры баліць за сваю краіну, свой горад і сваю сям'ю. Мы павінны вучыць маладое пакаленне не самапіяру, а ўменню аддаваць сябе сям'і, блізкім, краіне, захоўваць традыцыі", - падкрэсліў ён.
Як расказаў рэжысёр-пастаноўшчык фільма "Падрыў" Іван Паўлаў, здымаць ваенныя кінастужкі не так проста. "1945-ы год. Я не ведаю, якімі людзі былі тады. Я магу толькі меркаваць, што яны пайшлі добраахвотна ў атрады размінёраў. Яны ніколі не ўмелі ўстанаўліваць міны або бомбы, яны іх толькі размініравалі. Гэтыя маладыя людзі цаной свайго жыцця ачышчалі Мінск і іншыя гарады, сельскагаспадарчыя палі, таму што ўсё было ўсеяна мінамі і снарадамі", - расказаў ён.
Паводле слоў Івана Паўлава, здымкі некаторых эпізодаў праходзілі ў Бабруйску. "Было складана знайсці месца, дзе можна было здымаць разбураны Мінск. Прычым дамы, разбураныя не бульдозерам, а таму, што туды трапіў снарад. Дзякуй богу, што аператар-пастаноўшчык гэтай карціны Слава Дунаеў вучыўся ў Бабруйску. Ён сказаў: "Я ведаю, паехалі". Мы прыехалі ў Бабруйск і знайшлі гэтыя будынкі. Падчысцілі іх і стварылі разбураную вуліцу, - расказаў ён. - Але самае галоўнае для рэжысёра - работа з акцёрамі. На гэту карціну я не пабаяўся запрасіць маладых актрыс, сярод якіх Дар'я Карпечанкава і Таццяна Фёдарава".
На творчую сустрэчу ў Магілёў прыехала і галоўная гераіня новага фільма Дар'я Карпечанкава. Яна расказала, што ў час работы над фільмам брала за аснову вобраз Рыты Асянінай з аповесці "А зоры тут ціхія". "Толькі там гераіня крыху больш дарослая і вопытная. Мая гераіня не такая вопытная, але па характары, цвёрдасці, упэўненасці і справядлівасці яны вельмі падобныя, - расказала дзяўчына. - А яшчэ я брала за аснову гісторыі свайго бацькі. Яму 82 гады, ён дзіця вайны, перажыў вайну і пасляваенныя гады. Ён шмат расказваў аб гэтым. У яго цудоўныя глыбокія вочы, у якія паглядзіш - і ўжо не трэба іграць, таму што ўсё становіцца зразумелым".-0-
