14 верасня, Гродна /Кар. БЕЛТА/. Перасовачную выставу, прысвечаную жыццю і дзейнасці Сяргея Прытыцкага, арганізаваў Гродзенскі дзяржаўны гісторыка-археалагічны музей, паведаміў карэспандэнту БЕЛТА дырэктар музея Юрый Кітурка.
"Напярэдадні Дня народнага адзінства выстава пабывала ўжо ў Астраўцы, Смаргоні, Іўі, Лідзе, - расказаў кіраўнік установы культуры. - У Гродне яна будзе прадстаўлена ў абласной філармоніі, дзе пройдзе ўрачысты сход у гонар усенароднага свята. Адразу пасля гэтага выстава адправіцца ў Свіслач, дзе будзе экспанавацца ў раённым краязнаўчым музеі, пасля чаго прадоўжыць падарожнічаць па рэгіёне".
Аўтары выставы прадставілі матэрыялы, дакументы, фатаграфіі і іншыя экспанаты, якія расказваюць аб перыядзе барацьбы беларускага народа за ўз'яднанне, падзеях верасня 1939-га і савецкім будаўніцтве на тэрыторыі Заходняй Беларусі, ваенных гадах і пасляваенным аднаўленні праз прызму камсамольскай, партыйнай і дзяржаўнай дзейнасці Сяргея Восіпавіча Прытыцкага.
Сярод экспанатаў - станок, які выкарыстоўваўся для друку нелегальнай літаратуры (у Гродне, на вуліцы Ласасянскай дзейнічала адна з першых падпольных друкарняў КПЗБ). Шырока прадстаўлены транспаранты, з якімі працоўныя выходзілі на мітынгі. Галоўным патрабаваннем, пазначаным на іх, было ўз'яднанне Заходняй Беларусі з Савецкай Беларуссю, якая магла гарантаваць бяспеку шырокім масам працоўнага сялянства. Адным з лідараў гэтага руху быў Сяргей Прытыцкі.
На фота Прытыцкага, зробленым у Гродзенскай турме, куды ён быў размешчаны за рэвалюцыйную дзейнасць пасля ўступлення ў 1932 годзе ў рады КПЗБ і выбрання сакратаром Гродзенскага акруговага камітэта камсамола, на твары Сяргея Восіпавіча сляды жорсткіх пабояў. Так польскія ўлады выбівалі паказанні. Тут жа - форма польскага паліцэйскага таго часу і побач з ёй - гумавая дубінка. Зрэшты, для падаўлення пратэстаў паліцыя магла выкарыстоўваць і агнястрэльную зброю.
У 1936-м Прытыцкі зноў трапіў у рукі паліцыі. Па заданні партыі ён страляў у Віленскім акруговым судзе ў правакатара і даносчыка, з-за якога былі арыштаваны многія камсамольцы і камуністы. Прытыцкі параніў здрадніка ў галаву, але і сам быў паранены, арыштаваны і прысуджаны да пакарання смерцю. Аднак польскім уладам давялося перагледзець прыгавор пад націскам грамадскасці. На выставе можна ўбачыць, пад якімі лозунгамі і транспарантамі людзі выходзілі на мітынгі ў падтрымку Прытыцкага.
Пасля ўз'яднання Беларусі Сяргей Прытыцкі, ужо на свабодзе, прадоўжыў справу свайго жыцця. Менавіта ён выступіў на Народным Сходзе Заходняй Беларусі з дакладам, па якім была прынята дэкларацыя Народнага Сходу. У ёй заяўлялася: "Беларускі Народны Сход, выказваючы волю і жаданне народаў Заходняй Беларусі, аб'яўляе на ўсёй тэрыторыі Заходняй Беларусі ўстанаўленне савецкай улады. З гэтага часу ўся ўлада на тэрыторыі Заходняй Беларусі належыць працоўным горада і вёскі ў асобе Саветаў народных дэпутатаў".
Пасля Вялікай Айчыннай вайны, у час якой Прытыцкі быў адным з арганізатараў партызанскага руху, ён быў выбраны спачатку другім, потым першым сакратаром Гродзенскага абласнога камітэта партыі. Пазней узначальваў Маладзечанскі, Баранавіцкі, Мінскі абкамы. З 1968 па 1971 гады працаваў Старшынёй Вярхоўнага Савета БССР, намеснікам Старшыні Вярхоўнага Савета СССР.
Сяргея Восіпавіча Прытыцкага не стала 13 чэрвеня 1971-га. Тады ж яго імя было прысвоена Гродзенскаму хімічнаму камбінату (цяпер ААТ "Гродна Азот"). Напярэдадні Дня народнага адзінства на прадпрыемстве ўстановяць мемарыяльную дошку ў памяць аб палымяным патрыёце Беларусі.-0-
