15 лістапада, Мінск /Міхаіл Маціеўскі - БЕЛТА/. Пытанні функцыянавання прадпрыемстваў дражджавой галіны абмеркаваны сёння на нарадзе ў Прэзідэнта Беларусі Аляксандра Лукашэнкі, перадае карэспандэнт БЕЛТА.
Апошні раз сітуацыя ў дражджавой галіне на ўзроўні кіраўніка дзяржавы абмяркоўвалася ў 2018 годзе - у лютым Аляксандр Лукашэнка наведаў Слуцкі дражджавы завод, у снежні размова аб ім зайшла ўжо на нарадзе Прэзідэнта з кіраўніцтвам Савета Міністраў, дзе разглядалася работа дзяржаўных прадпрыемстваў.
"Сёння мы разгледзім яшчэ адно з пытанняў, якое, на жаль, даводзіцца выносіць на ўзровень Прэзідэнта, але якое павінна было быць даўно вырашана ва ўрадзе", - пачаў нараду Аляксандр Лукашэнка з заўвагі Саўміну.
У сферы ёсць незадзейнічаныя рэзервы
За мінулы час дражджавы завод у Слуцку, у які было ўкладзена амаль 37 млн еўра, у тым ліку 10 млн еўра германскіх інвестыцый, нарасціў свае вытворчыя магутнасці. Цяпер яны складаюць 20 тыс. т прадукцыі ў год. Магутнасці завода даюць магчымасць нарасціць вытворчасць да 70 тыс. т. Акрамя таго, у краіне працуюць дражджавы камбінат у Мінску і яго філіялы ў Ашмянах. Яны могуць штогод вырабляць 15,1 тыс. т прадукцыі. Ёмістасць жа беларускага рынку прасаваных дражджэй складае 7,7 тыс. т.
"Як мне дакладваюць, патрэбнасць унутранага рынку рэспублікі ў прасаваных дражджах поўнасцю забяспечана за кошт айчыннай вытворчасці. Наша дражджавая прадукцыя таксама пастаўляецца на экспарт, у тым ліку ў краіны Еўрапейскага саюза", - адзначыў Прэзідэнт.
Аднак у гэтай сферы, лічыць кіраўнік дзяржавы, да гэтага часу ёсць незадзейнічаныя рэзервы росту. Акрамя традыцыйнага хлебапячэння дрожджы могуць прымяняцца і ў медыцыне, і ў жывёлагадоўлі, заўважыў Аляксандр Лукашэнка. "Хацелася б сёння абмеркаваць пытанні эфектыўнасці дражджавой галіны і напрамкі яе далейшага развіцця", - дадаў ён.
Гэта нашы прадпрыемствы, і мы павінны непакоіцца аб іх
Пры гэтым Прэзідэнт, каб не было "ўсялякай цемнаты і канспіралогіі", не стаў утойваць існуючыя нюансы, якія і з'яўляюцца падставай для правядзення нарады.
"Сёння немцы нібыта патрабуюць, каб мы закрылі ўсе нашы вытворчасці дражджавой галіны і пакінулі адно прадпрыемства для работы на беларускім рынку. Прыкладна такое патрабаванне. І быццам бы яно грунтуецца на тым, што мы абяцалі гэта зрабіць да таго, як быў пабудаваны ў Слуцку новы дражджавы завод, - растлумачыў кіраўнік дзяржавы. - І мяне таксама ў гэтым пераконвалі і члены ўрада, і прэм'ер-міністр, што мы абяцалі і калі гэта не зробім, то заўтра пачнецца вайна з Германіяй, якая можа перарасці ў трэцюю сусветную".
Перад нарадай дагавор з інвестарамі быў прааналізаваны ў Адміністрацыі Прэзідэнта. Аказалася, што ў дакуменце не змяшчалася адпаведных патрабаванняў і палажэнняў. Паводле слоў Аляксандра Лукашэнкі, такога і быць не магло. "А калі было - дык гэта дурасць поўная з боку нашых чыноўнікаў, - заявіў ён. - Тым не менш давайце ў гэтым разбяромся. Калі мы нешта абяцалі, асабліва замежным інвестарам, гэта свята павінна выконвацца. Калі не, то ў сітуацыі, якая склалася, давайце знойдзем нармальнае выйсце са становішча, таму што гэта два нашы прадпрыемствы, няважна, хто туды інвесціраваў - немцы, беларусы, рускія або ўкраінцы. Гэта ўжо нашы прадпрыемствы, і мы павінны непакоіцца аб іх функцыянаванні. Але не аб адным за кошт другога. І галоўнае - гэта людзі, якія працуюць і там, і тут. У пераважнай большасці гэта беларусы".
Намеснік прэм'ер-міністра Уладзімір Дворнік ахарактарызаваў Прэзідэнту работу беларускіх дражджавых прадпрыемстваў. Паводле яго слоў, завод у Слуцку на 75 працэнтаў належыць інвестарам з Германіі, астатняя частка - беларуская. На прадпрыемстве працуюць 79 чалавек, сярэдняя заработная плата там перавышае Br1,4 тыс. Для параўнання: колькасць супрацоўнікаў на дражджавым камбінаце ў Мінску 150 чалавек, сярэдняя зарплата тут амаль Br850, у ашмянскім філіяле працуюць 64 чалавекі, сярэдняя зарплата складае Br582.
У студзені-верасні гэтага года патрэбнасць унутранага рынку ў дражджавой прадукцыі была прыкладна пароўну закрыта мінскім і слуцкім заводамі.
Галоўнае - зрабіць як лепш для краіны і людзей
Як стала вядома пасля нарады, у Прэзідэнта абмяркоўваліся розныя варыянты развіцця падзей. Прычым да адзінага меркавання прыйсці пакуль не ўдалося. Прэс-сакратар кіраўніка дзяржавы Наталля Эйсмант расказала, што ідэй, як абысціся з дражджавымі прадпрыемствамі, было нямала, а кожны дзяржорган бачыў сітуацыю па-свойму: адны прапаноўвалі аб'яднаць прадпрыемствы, іншыя - перапрафіляваць мінскі камбінат, трэція лічылі магчымым закрыць яго, разглядаліся і іншыя варыянты.
У той жа час усе ўдзельнікі нарады згадзіліся, што сёння дражджавы камбінат у Мінску - добрая вытворчасць, здольная ствараць канкурэнцыю сучаснаму заводу ў Слуцку яшчэ ні адзін год. Прэзідэнт падкрэсліў, што ўзяць і закрыць камбінат і яго ашмянскі філіял не выйсце, тым больш гэта ідзе ў разрэз з сацыяльна арыентаванай палітыкай у краіне.
Аляксандр Лукашэнка назначыў "гаспадарамі сітуацыі" мэра Мінска Анатоля Сівака і губернатара Гродзенскай вобласці Уладзіміра Краўцова. Ім даручана пралічыць розныя варыянты развіцця падзей і, зыходзячы з дзяржаўных інтарэсаў, прыняць рашэнне і накіраваць яго Прэзідэнту. Галоўнае, падкрэсліў Аляксандр Лукашэнка, зрабіць як лепш для краіны і людзей.
Асобную ўвагу кіраўнік дзяржавы ўдзяліў развіццю экспарту. Прадугледжвалася, што менавіта на гэта, нагадаў ён, і будзе арыентаваны завод у Слуцку. Аднак работа ў гэтым напрамку вядзецца слаба. Атрымліваецца, інвестары не да канца выконваюць свае абавязацельствы, канстатаваў Прэзідэнт.
Старшыня Мінгарвыканкама Анатоль Сівак пасля нарады расказаў журналістам, што сталічны дражджавы камбінат дэманструе з пункту гледжання эканамічных паказчыкаў больш эфектыўную работу. "Яго дзейнасць з'яўляецца рэнтабельнай, прадпрыемства фінансава ўстойлівае", - звярнуў ён увагу. Аднак яго далейшае развіццё на цяперашніх пляцоўках у сталіцы, паводле слоў мэра, не ўяўляецца магчымым.
Анатоль Сівак растлумачыў, што паводле генплана развіцця Мінска зона, дзе размяшчаецца дражджавы камбінат, з'яўляецца грамадскай і не прадугледжвае развіццё прамвытворчасці. "Наяўнасць у такіх зонах любой вытворчасці магчыма, але яе развіццё - не. Калі вы задумаеце рэканструкцыю або мадэрнізацыю вытворчасці, вам не будуць выдадзены дазвольныя дакументы, - адзначыў Анатоль Сівак. - Гэта значыць, укладанне сродкаў у гэту пляцоўку супярэчыць генплану і адначасова з'яўляецца рызыкоўнай справай, таму што ў любы момант можа быць рэалізавана патрабаванне генплана, і тады давядзецца знесці тое, што мадэрнізавалі".-0-
